ผมรู้สึกไม่สบายใจที่เห็นใครต่อใครมีความทุกข์ และคับข้องใจ ทำอะไรได้บ้างก็อยากทำ เพื่อให้โลกที่ผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย มีความผ่อนคลาย ไม่เครียดครัด ผู้คนยิ้มแย้มให้กัน ด้วยมีเมตตาธรรมอยู่ในเบื้องลึกของหัวใจกันทุกๆคน โลก GotoKnow ก็เช่นเดียวกันครับ ...
ในคนหมู่มาก เป็นเรื่องยากที่จะปรับเปลี่ยนความคิด และจริตให้สอดคล้องต้องกัน คงต้องใช้เวลา ใจเย็นและรอคอยได้ แต่ขณะที่รอคอยก็ควรช่วยกันคิดว่าจะทำให้บ้านนี้ ทั้งมีคุณค่า น่าอยู่ และมีความอบอุ่น ได้อย่างไรบ้าง
จะมุ่งมั่นพัฒนาอะไรก็ทำกันเถอะครับ แต่ อย่าลืมพัฒนาจิตใจตัวเอง ให้ทุกคนที่ล้วน คิดดี ทำดี มีปัญญา สามารถจัดการให้การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข เกิดขึ้นได้จริง ใน Cyber World ที่ชื่อ GotoKnow แห่งนี้ครับ
นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ผมไปฝากต่อท้ายบันทึกชื่อ สมดุลของบันทึกแห่งประสบการณ์และบันทึกเพื่อความบันเทิง ของ ดร. จันทวรรณ น้อยวัน ครับ
ขอบคุณค่ะ...ไม่อยากเห็นคนดีต้องทุกข์ใจโดยไม่จำเป็น ! เช่นกันค่ะ
พูดถึงอะไรกันงะ...ไม่เห็นเข้าใจเลยยย แต่เอาเป็นว่า นิวขอเข้ามามีส่วนร่วมด้วยก็แล้วกันเน๊อะ...แบบว่าอยากมีส่วนร่วมคะ...อิอิ..
ตัวป่วน blog ไปแย้วววจ้า.....
กราบสวัสดีอาจารย์ Handy คะ
http://gotoknow.org/blog/ariyachon/79736
การพัฒนาซอฟต์แวร์ไม่ใช่เรื่องที่ทำกันง่ายๆ เลยค่ะ และการดูแลเว็บไซต์ระดับประเทศที่มีผู้ใช้จำนวน 4,000 ครั้งต่อวินาที เป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าอีกค่ะ (และยังมีอีกสองเว็บไซต์นะค่ะที่เพิ่งเริ่มต้น)
ขอบอกว่าเหนื่อยมากค่ะอาจารย์ Handy และรู้สึกท้อใจค่ะที่โดนสมาชิกต่อว่าด้วยคำพูดที่รุนแรง ทุกข์ใจโดยเปล่าประโยชน์จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณครับ