เค้าเรียกกันว่า Blog Tag...นี่เอง
นั่งดีใจจนน้ำหูน้ำตาไหลเลยทีเดียวค่ะ หลังจากได้รับเมลล์จากอาจารย์ Beeman (http://gotoknow.org/blog/beesman/77850) และ น้องบีเวอร์ (http://gotoknow.org/blog/beever/79079)เหตุเพราะมึนๆ ว่าจะเล่าอะไรดี ก่อนจะจับใจความได้ประมาณว่า "วิภา เธอโดนโป้งแล้วนะจ๊ะ"...ดิฉันเกิดนึกย้อนไปถึงสมัยเด็กๆ ตอนเล่นซ่อนแอบกับเพื่อนๆ ยังไง ยังงั้นเลย
หลังจากตั้งสติสตางค์ได้แล้ว...ก็กลับมาเรียบเรียงความคิดว่า "เอ...ความลับของเรามีอะไรบ้างหนอ?"
แถ่น แทนนน แท๊นนน....เอ๊กกก อี๊...8....8...
ข้อที่ 1...เป็นคนขับรถไวมากกก...ด้วยความที่คุ้นเคยกับการมีมอเตอร์ไซค์เป็นพาหนะคู่ใจ ไปไหนมาไหนก็ใช้บริการจาก จยย. คู่ใจคันนี้ ตอนบิดไปไหนต่อไหนไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ค่ะ อาศัยแค่เพียงว่า ขับไปถึงจุดหมายเป็นใช้ได้ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อโทรศัพท์มาแต่เช้าเข้ามือถือ แล้วถามว่า "ถึงที่ทำงานแล้วหรือยัง?" เมื่อตอบไปว่าถึงที่ทำงานเรียบร้อยแล้ว...เตี่ยมีอะไรหรือเปล่า เพราะฟังน้ำเสียงไม่ค่อยสู้ดีนัก เตี่ยตอบว่า "ได้ยินเสียงรถหว๋อ ดังมาจากทางไปมหาวิทยาลัย เลยเป็นห่วง กลัวว่าจะเป็นเราซะเองที่ประสบเหตุ " เมื่อกลับถึงบ้านพูดคุยกันแล้ว ถึงรู้ว่า เตี่ยเคยซ้อนมอเตอร์ไซค์ดิฉันเพียงครั้งสองครั้ง ก็รู้เลยว่า เป็นคนขับรถไวมาก เลยอดเป็นห่วงไม่ได้พอได้ยินเสียงรถหว๋อของโรงพยาบาล เกิดเหตุการณ์แบบนี้ถึงสองครั้ง เลยทำให้รู้ตัวว่าตนเองทำให้คนที่บ้านเป็นห่วงขนาดไหน...ณ ปัจจุบันพัฒนาความเร็วให้ลดลงแล้วค่ะ...แต่...อาจมีหลุดบ้างเป็นบางที ^^"
ข้อที่ 2 ประหยัดสุดๆ ตอนทำงานที่กรุงเทพฯ...บางท่านอาจจะ งง งง ว่า...ใครๆ เค้าก็ประหยัดกันทั้งนั้น เพราะค่าครองชีพในกรุงเทพฯ สูงมาก ดิฉันจึงไม่ขอเอาบรรทัดฐานของคำว่า "ประหยัด" ของตัวเองไปเทียบกับคนอื่นๆ ก็แล้วกันค่ะ แต่ขอเทียบกับบรรทัดฐานของตัวเองเป็นหลักโดยเทียบกับวิถีชีวิตเมื่อดิฉันกลับมาอยู่ที่พิษณุโลกแล้ว ขอยกตัวอย่างของการประหยัดสุดๆ ที่ว่าเป็นบางข้อดังนี้
*ใช้ผงซักฟอกซองละ 10 บาทได้นาน 1 เดือน...ตอนซักจะไม่เคยสนใจว่าต้องซักผ้ากี่ชิ้น แต่จะรวบรวมผ้าที่ต้องซักทั้งหมดมาและจะซักจนกว่าน้ำผงซักฟอกจะหมดพลังขจัดคราบเท่านั้น จึงจะหยุดซัก เรียกได้ว่าซักจนหมดฟองทำความสะอาดเมื่อไหร่จึงได้พักค่ะ
* เส้นหมี่ไวไวซองละ 7 บาท สามารถแปรรูปกินได้นานถึง 3 มื้อ (เฉพาะมื้อเย็น 3 วันติดๆ กัน) กินแบบนี้เป็นประจำจนปัจจุบันแค่เห็นหมี่ไวไว ก็แทบจะวิ่งหนีกันเลยล่ะค่ะ
*ประหยัดค่าไฟสุดๆจนเสียค่าไฟเดือนละ 45 บาท (ค่าไฟหน่วยละ 5 บาท) ไม่ใช้ทีวี ไม่มีตู้เย็น เปิดพัดลมเฉพาะเวลาร้อนจริงๆ รีดผ้าทีละโหลสองโหล ไม่เสียบปลั๊กใดๆ ทิ้งไว้ ใช้หม้อหุงข้าวขนาดเล็กสุดแทนกระทะไฟฟ้า -_-" ประหยัดไปหรือเปล่าเนี่ยยัยวิภา
*นั่งรถจากดินแดงไปทำงานที่สีลมวันละ 4 บาท....ขอขยายความนิดนะคะสำหรับข้อนี้ เนื่องจากที่พักอยู่แถวดินแดงและต้องนั่งรถเมล์มาทำงานแถวสีลม (บริษัททีไอโอ (ประเทศไทย) จำกัด) จริงๆ แล้วต้องนั่งรถสองต่อยังไงๆ ก็ต้องเสียค่ารถ 8 บาท (รถธรรมดาไม่ใช่รถปรับอากาศ) แต่ถ้าต้องนั่งรถปรับอากาศต้องเสียค่ารถ 12 บาท...ในตอนแรกที่ไปทำงานเสียแบบนั้นจริงๆ ค่ะ แต่พอเริ่มคุ้นเคยกับระยะทางจึงรู้ว่า ถ้าเรานั่งรถเมล์ธรรมดา 4 บาทจากดินแดงมาลงตรงสวนลุมพินี แล้วยอมเดินจากสวนลุมผ่านหน้าโรงพยาบาลจุฬาฯ ข้ามฝั่งถนนมาก็จะถึงสีลมแล้ว ประหยัดค่ารถเมล์ไปได้ถึง 4 บาท หรือประหยัดได้ถึง 8 บาท(ถ้านั่งรถปรับอากาศ) ตอนนั้นค่ารถเมล์ยังไม่ขึ้นเหมือนในปัจจุบันนะคะ
ที่ต้องประหยัดแบบสุดๆ เพราะในตอนนั้นน้องชายยังเรียนอยู่อีกทั้ง 2 คนและพี่สาวก็เพิ่งบรรจุเข้ารับราชการ ทำให้ภาระที่ต้องรับผิดชอบยังเยอะอยู่มาก และแม้เงินเดือนที่ได้รับจะสูง แต่ค่าครองชีพในกรุงเทพฯ ก็สูงลิบลิ่วตามไปด้วย เลยต้องประหยัดไว้เป็นดีที่สุดค่ะ
ข้อที่ 3 เป็นคนไม่ชอบอาบน้ำยามหน้าหนาว (ข้อนี้คล้ายกับพี่ตูนมากๆ ค่ะ)...เหตุผลก็เหมือนกันมากทีเดียว เพราะที่บ้านยังใช้ขันตักน้ำราดกันโครมๆ อยู่เป็นนิจแม้จนปัจจุบัน ก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ ถ้าฤดูอื่นๆ ก็พอถูพอไถค่ะ แต่ถ้าถึงฤดูหนาวแล้วล่ะก็....ไม่อยากจะบอกว่า การอาบน้ำเป็นกิจกรรมที่ทรมานใจเป็นที่สุดเลยก็ว่าได้ เคยไม่อาบน้ำติดต่อกันนานถึง 3 วัน เพราะอากาศหนาวมากๆ...เหอ เหอ...รู้สึกอายชะมัดสำหรับความลับข้อนี้ เพราะฉะนั้นขอรีบจบข้อนี้โดยเร็วดีกว่าค่ะ -_-"
ข้อที่ 4 ชอบดูหนังและฟังเพลงและร้องคาราโอเกะเป็นชีวิตจิตใจ...ถ้าได้ลองมีเวลาว่างเป็นส่วนตัวนอกเหนือจากเวลางานแล้วล่ะก็ ไม่กิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งที่กล่าวมาข้างต้นจะถูกหยิบยกขึ้นมาทำทันที หนังที่ชอบดูจะเป็นหนังแนวโรแมนติก เพลงที่ชอบฟังจะเป็นแนวเพลงอะคูสติค ส่วนการร้องคาราโอเกะนี่ติดมาจากแม่ค่ะ เพราะแม่เป็นคนที่ชอบร้องเพลงมากๆ ร้องได้ทุกที่ทุกสถานการณ์แถมร้องเพราะด้วยแฮะแม่เรา ^^ ถ้าได้ลองไปใกล้ไมค์คาราโอเกะที่ไหน เป็นต้องได้เห็นดิฉันจับไมค์ชนิดต้องจำใจวางเท่านั้น ถึงจะยอมเลิกราค่ะ ^_^
ข้อสุดท้าย...ทานอาหารมังสวิรัติเนื่องจากสุขภาพไม่ดี...จะมีคำถามเข้ามาเยอะมากๆ และบ่อยมาก ว่าทำไมจึงต้องทานอาหารมังสวิรัติและทานติดต่อกันมานานถึง 15 ปี คำเฉลยก็คือ เป็นเพราะตอนเด็กๆ นั้นมีปัญหาด้านสุขภาพมาก ต้องเข้าโรงพยาบาลไปหาหมอกันตลอด จนกระทั่งตอนอายุ 13 ปี แม่แนะนำให้ลองหันมาทานอาหารประเภทชีวจิตดู เมื่อได้ลองทานแล้วปรากฎว่าโรคภัยที่เคยเบียดเบียนไม่เคยมากล้ำกลายอีกเลย และเนื่องจากแม่จะทานเจอยู่แล้ว เลยเปลี่ยนมาทานเจเหมือนกัน และกลับกลายมาเป็นมังสวิรัติในที่สุด นี่เป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้อิงนิยายค่ะ ไม่เคยป่วยด้วยโรคต่อมทอนซิลอักเสบที่เคยป่วยเป็นประจำอีกเลย จึงทานมาตั้งแต่นั้นจนถึงปัจจุบันและคาดว่าคงจะทานต่อไปจนตลอดชีวิตอย่างแน่นอนค่ะ
หลังจากบอกความลับของตัวเองไปแล้ว 5 ข้อ...กติกาของการร่วมเล่น Blog Tag ก็คือ การ Tag ต่อให้ Blogger อีก 5 ท่านด้วยกัน เปิดอ่านๆดูแล้ว ก็พบว่ามีผู้ถูก Tag ไปจนเกือบหมดแล้ว ดังนั้นดิฉันขออนุญาต Tag ให้กับผู้ที่มีรายนามดังต่อไปนี้ค่ะ
3. paknumpo (หรือ น้องเนสแห่งศูนย์เทคโนโลยีอวกาศฯ)
4. คุณ Khampa (หรือคุณกัมปนาท แห่งมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ค่ะ)
5. ผศ. ดร. เสมอ ถาน้อย (ผู้อำนวยการสถาบันบริหารการวิจัยและพัฒนา)
เริ่มสนุกกับการรออ่านความลับของบุคคลทั้ง 5 ท่านแล้วล่ะค่ะ
.
ความเห็น (8)
หุหุหุ....... เรื่องประหยัดต้องยกให้พี่แอ๊ว เป็นอันดับ 1 ของสถาบัน IRDA 8i[
- มาคารวะวิธีประหยัดครับ อยากให้เด็กวัยรุ่นคิดอย่างคุณวิภาบ้าง
- ข้อสามนี่สมาชิกเยอะครับ รวมผมด้วย :>
สวัสดีค่ะคุณวิภา ..
ข้อแรก .. ไม่น่าเชื่อที่สุดเลยนะเนี่ย
ข้อสอง .. สุดๆ จะประหยัดเลยนะเนี่ย
ข้อสาม .. อันนี้นี่อยาก "อวด" นิดนึง พี่อยากจะบอกนะว่า พี่ไม่เหมือนแอ๊วกะตูนล่ะ คือ พี่เป็นคนชอบอาบน้ำล่ะ ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นอย่างแรง จะไม่อาบน้ำ แต่ถ้าเป็นไปได้ จะอาบในทุกกรณีเลยล่ะ ชอบอาบน้ำนานด้วย หนาวนี่ก็อาบนะ ยกเว้นที่ตอนที่มี คุณ (ตุ๊ก) แก ในห้องน้ำ จะไม่อาบ เหอ เหอ
ข้อสี่ .. อันนี้เห็นด้วย เพราะพี่เองจะได้เพลงเพราะๆ จากแอ๊วมาฟังเสมอ
ข้อสุดท้าย .. เห็นผลดีของแอ๊วจากการ "มัง" ของแอ๊วได้ชัดเจน จากรูปร่างอันสันทัด หน้าตาเอิบ อิ่ม ที่สำคัญจิตใจที่ดีงามของแอ๊วเสมอค่ะ
เหอๆ พี่แอ๊ว ความลับถูกเปิดเผยซะแล้ว อิอิ ขำ
- ไม่น่าเชื่อนะครับข้อแรก ว่างๆเดี๋ยวปืนจะท้าแข่งนะครับพี่สาวคนสวย
- ข้อสองนี่สุดยอดไปเลยพี่น้อง
- ข้อสามอันนี้ก็พอจะรู้มาบ้าง เป็นเพื่อนกับพี่ตูนศรีได้เลยนะครับ
- อยากร้องคาราโอเกะกับพี่แอ๊วจัง คงจะขำน่าดู
- เหอๆ อีกข้อครับพี่ หมีแพนด้าชอบกินคาเนชั่น(ของชั้น) 555+
- ขอบคุณพี่แอ๊วมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณวิภา
หนูแวะมาอ่านความลับน่ะค่ะ ชอบร้องคาราโอเกะเหมือนกันเลยค่ะ
ปล.ใส่ชื่อผู้ถูก tag ในป้าย ด้วยน่าจะดีนะค่ะ จะได้ง่ายต่อการค้นหาด้วยค่ะ
- คุณสาทิตย์ (น้องโทน) อาจจะนำหน้าพี่ข้อประหยัดก็ได้นะจ๊ะ เพราะใน IRDA น่ะ พี่คิดว่าน่าจะยังไม่ได้เป็นอันดับหนึ่ง แค่เฉียดๆ เท่านั้นเอง ^^
- หว๋าวว หว๋าวว ดีใจๆ จัง มีคนร่วมก๊วนชมรมไม่ชอบอาบน้ำแว้ววว ^^ เพิ่งทราบจริงๆ ค่ะว่าอาจารย์เก๋ก็เป็นจะอี้
- ขอบพระคุณพี่โอค่ะ อุตส่าห์แวะมาแซว เรื่องขับรถเร็วนี่ ลองถามพี่มีนาดูก็ได้ค่ะ ชีเคยลองซ้อนท้ายข้าพเจ้ามาแล้ว และบอกต่อๆ กันมาว่า อย่าไปคิดซ้อนท้ายใยแอ๊วมันนะ -_-"
- น้องปืน...มีแซว ๆ คาร์เนชั่นของชั้น
- ขอบคุณคุณมะปรางเปรี้ยวค่ะ ที่แนะนำ รีบแก้ไขตามคำแนะนำแล้วเจ้าค่ะ ^___^
ถึงคุณวิภา
- ถึงไม่เคยเจอกันก็ Blog Tag กันได้ครับ ขอบคุณมาก
- ไม่ได้อ่านบล็อก G2K หลายวัน เพราะเบื่อคอมพิวเตอร์มากครับช่วงนี้ รู้สึกปวดตานิดหน่อย อาจเพราะสัปดาห์ที่ผ่านมา ส่งอีเมลถึง คณาจารย์และนิสิต มมส. ไปหลายหมื่นรายชื่อ ตั้งแต่เช้า ถึง เย็น ของทุกวัน
- ถ้าเป็นตอนเด็ก "การโดนโป้ง" นั้นหมายความว่า มีคนโกรธเราครับ แต่ในG2K คือ มีคนคิดถึงครับ
- โอ้ไม่! ชอบมากครับ ไม่อาบน้ำหน้าหนาว คล้ายกัน แต่ถ้าไปอยู่ภาคใต้ ต้องอาบทุกวันแน่ครับ เพราะเป็นดินแดน "ฝน 8 แดด 4" ไม่มีหน้าหนาวครับ
- สุดท้ายขอบคุณอีกครั้ง และรักษาสุขภาพให้ดีนะครับ "มังสวิรัติ" ก็เป็นทางเลือกที่ดีครับ
ความลับทั้ง 6 ของผมครับhttp://gotoknow.org/blog/kamphanat/77219
กัมปนาท
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
- ตกข่าวครับ...เพิ่งแวะมาเยี่ยม
- บางความลับก็ไม่ลับทราบแล้ว
- ข้อขับรถเร็วนี่ไม่น่าเชื่อ เพราะเห็นว่าเป็นคนพูดช้าๆ
- ข้อไม่อาบน้ำนี่เป็นกันหลายคน แต่ถ้าไม่อาบน้ำ ๓ วันนี่เยี่ยมมาก ของผมอย่างมาก ๒ วัน (ตอนไปอิตาลี)
- เข้าใจว่าพวกทหารนี่เก่งมาก อาจไม่อาบน้ำเป็นสัปดาห์ก็ได้
- เรื่องประหยัดนี่สุดยอดครับ..แต่จำได้มีอยู่ครั้งหนึ่งที่แอ๊วเป็นเจ้าภาพ..จัดเลี้ยงอาหาร