พบกันหลังวันแห่งความรัก

บันทึกนี้นำมาจากพบนักศึกษาทุกวันพุธครับ

ถึงวันพุธนี้ นักศึกษามานั่งเรียนอาทิตย์สุดท้ายแล้ว อาทิตย์หน้าจะเริ่มสอบปลายภาคเรียนที่ ๒/๒๕๔๙ ขอให้นักศึกษาตั้งใจสอบอย่างจดจ่อ ไม่อยากเห็นนักศึกษาทุจริตในการสอบ ไม่มีความสุขเลย...ถ้าได้มานั่งสอบสวนนักศึกษากรณีทุจริตการสอบอย่างที่ผ่านมา

             ขอภาวนา...อย่าให้มีอย่าให้เกิดขึ้น ถ้ามี หมายถึง ประวัติ...อนาคตของนักศึกษาจะกระทบไปหมด สู้ทำข้อสอบตามที่เราได้เตรียมพร้อม เตรียมตัวมาให้ดี จะดีกว่าการเอาตัวเข้าเสี่ยงในการทุจริตในห้องสอบ

              ที่จริงเริ่มต้นเรื่อง น่าจะพูดถึงวันแห่งความรัก...แต่ไม่อยากให้ความสำคัญมากกว่าวันอื่น ๆ  ไม่ใช่เป็นคนไม่มีความรักกับใคร เพียงแต่ว่าไม่เห็นด้วยกับสังคมทั่วไปในเรื่องนี้ ที่ต้องเน้นทำกิจกรรมในวันนี้มากมาย ดอกกุหลาบดอกหนึ่งไม่ต่ำกว่า ๓๐ บาท บางแห่งเป็นแสน ๆ บาท จะเลยเถิดกันไปใหญ่ และนิยมซื้อที่ห้าง ร้านที่หรูหรา แต่คนขายเป็นป้าแก่ ๆ มักไม่มีคนซื้อดอกกุหลาบนั้นเลย

             การมอบความรัก เป็นการถ่ายทอดความดีงามของคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง ด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน บางคนเน้นในเรื่องประกอบกิจกรรมทางเพศ บางคนเน้นความช่วยเหลือเอื้ออาทร บางคนไม่เน้นอะไรเลย คือ ทำกิจกรรมดำเนินชีวิตที่ปกติ ไม้กดขี่ข่มเหงเอารัดเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์ สัตว์ ร่วมโลก

             คำนิยามและความต้องการในความรักจึงแตกต่างกันไป

             ในเรื่องนี้...ที่ทำให้รู้ว่าคนในสังคมไทยบางส่วน บ้าเห่อ บ้าตามกระแส ไม่มีความมั่นคงทางวัฒนธรรม และความเป็นชาตินิยม จึงเข้าใจมากขึ้นว่า เราสูญเสียความเป็นชาติที่มีวัฒนธรรมดีงาม และกระทบต่อความเข้มแข็งของสังคมตามมา

              วันพุธนี้...จึงขอส่งความรัก ความดีงาม ต่อนักศึกษาและผู้คนทั่วไป และขอให้พ้นภัยที่อาจจะเกิดขึ้นเพราะความรักอย่างบ้าคลั่ง

               อ.ศักราช  ฟ้าขาว