Video Conference

ครั้งแรกของ Video Conference

และแล้วก็มีเรื่องให้งาน IT หัวยุ่งหัวหยองไปตามๆ กัน กับ การเตรียมพร้อมระบบ Video Conference  เนื่องจากจะมีการซ้อมแผนการเตรียมพร้อมรับการระบาดใหญ่ของโรคไข้หวัดใหญ่  โดยได้นำระบบ Video Conference มาใช้ในการทดสอบการประสานสั่งการ  

       อย่างไรก็ดีการประชุมในวันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี  แต่ก็ต้องลุ้นกันไปด้วย มีประสบการณ์การนำเสนอด้วยอุปกรณ์คอมพิวเตอร์หลายครั้งหลายหน ก่อนงานก็มีการ test อย่างดี แต่มันก็ทำให้หน้าแตกอยู่บ่อยๆ หลังๆ เลยไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่ จะเอาอะไรแน่นอนกับอุปกรณ์อิเลคโทรนิกส์ (ทำใจได้ว่างั้นเถอะ)  พักหลังนี่เวลาจะทำงานกับระบบใหม่ๆ ก็มีการเซ่นไหว้เจ้าที่เจ้าทางเหมือนกัน  ไม่ได้งมงายนะ แต่ทำแล้วสบายใจ ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย จริงใหม  แต่วันนั้นไม่ได้เซ่นไหว้ เพราะในส่วนของเราทดสอบระบบจน OK แล้ว ทดสอบ 3 ครั้ง จนมีการแซวกันในหมู่คนทำงาน IT ทั้ง 12 เขตว่าสงสัยวันที่ 8 เราคงจะตายหมู่กันแน่  แต่ปัญหาจะอยู่ที่ส่วนกลางมากกว่า

    ถึงวันจริงยังมีปัญหาเรื่องเสียงในช่วงเช้า ฟังไม่รู้เรื่องเลย Delay ทั้งภาพและเสียง ภาพไม่เป็นปัญหา  พอช่วงบ่ายมีการ freeze ภาพ สคร.ทั้ง 12 เขต ยกเว้นที่กรมแห่งเดียว ที่นี้แหละเสียงมาชัดแจ๋วเลย  ก็เรียกว่าประชุมไปฝ่ายเทคนิคก็แก้ปัญหากันไป จริงๆ ระบบนี้ก็มีมานานแล้ว สคร.5 เคยจัดประชุมโรคเอดส์ที่ มทส.เมื่อหลายปีก่อน อุปกรณ์ของเขาทันสมัยมาก มีกล้องวิดิโอถ่ายแบบออกทีวี แต่เป็นการประชุม 2 หน่วยงานเท่านั้น แต่ครั้งนี้เป็นการประชุมพร้อมกัน 13 หน่วยงาน (กรมคร. กับ สคร. 12 เขต) ก็นับว่าเป็นอีกก้าวของการพัฒนา ซึ่งแนวโน้มน่าจะมีการใช้งานระบบนี้มากขึ้น  ก็คงจะต้องหาอุปกรณ์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เพราะครั้งนี้ลงทุนซื้อ web cam ไป 790 บาท แต่ก็ได้ใช้กล้องที่ได้รับความอนุเคราะห์มาจากคุณเอ ณ สสจ.นม. ทำให้ภาพคม ชัด มากยิ่งขึ้น และยังได้รับคำแนะนำระบบจาก รพ.จิตเวช ขอบคุณปิยะมิตรดีๆ ที่มีส่วนสนับสนุนทุกๆคน 

                                           นันท์นภัส สุขใจ

                             นศ.การพัฒนาสุขภาพชุมชน รุ่นที่ 4

                                มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา