มันเป็นทาสเรา เราอย่าตกเป็นทาสมัน

พ่อสอนลูกสาวคนเล็กที่เรียนชั้น ม.2 ที่ติดโทรศัพท์มือถือแจเชียว ไม่สนใจพ่อแม่ เวลาโทรศัพท์ดังขึ้นมา ต้องรีบรับอย่างเร็ว ทีพ่อแม่บอกอะไร " เดี๋ยว "

น่าโมโหหลายครั้งแล้ว  ที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ทีไร  ต้องรีบรับทันที  ไม่มีพลาด

 ไม่มีครั้งไหนเลยที่โทรศัพท์จะดังนานจนสายหลุดไป  ลูกสาวคนเล็กจะต้องรีบรับทุกครั้งไป  ประดุจว่า  พ่อ  หรือ  แม่โทรศัพท์ปลายทางนั้น  ก็ไม่ปาน

" มันเป็นทาสเรา  เราอย่าตกเป็นทาสมัน "  เสียงผู้เป็นพ่อ  หรือ  พ่อสอนลูก

เป็นคำพูดคมคายของพ่อบ้านครูอ้อย  ที่ครูอ้อยชอบมากๆ  พูดกับลูกสาวคนเล็กที่ติดโทรศัพท์มากๆ  ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา  จะต้องคว้าโทรศัพท์มาดูก่อนเลย  คงจะดูว่า  ใครนะโทร.มาหาเราบ้าง 

บางวันทำกับข้าวกันอยู่จ้าละหวั่น  พอโทรศัพท์ดังขึ้น  ก็วิ่งมารับอย่างรวดเร็วทีเดียว 

บางวันกินข้าวกันอยู่โทรศัพท์ดังขึ้นก็รีบรับ  กลัวพ่อแม่ได้ยิน  เดินไปพูดหลังบ้านก็มี 

บางวันดึกดื่นพูดโทรศัพท์  ไม่รู้พูดอะไรกันนักหนา   สำหรับครูอ้อยออกกฏหมายในบ้าน  ห้ามใช้โทรศัพท์บ้านเลย  เพราะเธอจะใช้นานมาก  จนไม่ต้องทำอะไร 

พอนานเข้า  อาการหนักขึ้น  พ่อแม่ให้ทำอะไรก็  " เดี๋ยว "

เกิดอาการฉุนเฉียวและมีคำพูดออกมาว่า  "  มันเป็นทาสเรา  เราอย่าตกเป็นทาสมัน "

จบ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

• ทุกวันนี้ก็ยัง...ใจจดใจจ่อกับโทรศัพท์ที่ดังขึ้น
• แต่พอมีธุระ..บอกว่าให้โทร.หาแม่...กลับบอกว่า..เงินหมด

น่าโกรธไหมล่ะ