อุปสรรคในการดำเนินการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ
เนื่องจากนโยบายและวิสัยทัศน์ดั้งเดิมของผู้บริหารยุคเก่าได้มุ่งเน้นการแก้ปัญหาการสาธารณสุขออกเป็นส่วนๆ โดยเน้นการรักษาพยาบาลเป็นหลักเนื่องจากสถานการณ์ทางด้านประชากรและทรัพยากรที่เกี่ยวข้องมีข้อจำกัด อีกทั้งองค์ความรู้ด้านการสาธารณสุขยังรวมศูนย์ การมองภาพรวมของการแก้ปัญหาด้านสาธารณสุขของประเทศจึงมุ่งไปที่การกระจายสถานบริหารสาธารณสุขได้แก่ สถานีอนามัย โรงพยาบาลอำเภอ โรงพยาบาลจังหวัดออกไปให้มากที่สุดเพื่อหวังว่าจะมีสถานพยาบาลและโรงพยาบาลเพียงพอให้กับประชาชนที่เจ็บป่วย
กระนั้นก็ตามผลสำรวจในระยะหลังออกมาว่าจำนวนคนไข้มิได้ลดจำนวนลง กลับเพิ่มจำนวนขึ้นในโรงพยาบาลแต่ละแห่ง นอกจากนั้นแนวโน้มของโรคก็เปลี่ยนไปทำให้รัฐบาลต้องเพิ่มจำนวนบุคลากรด้านสาธารณสุขได้แก่แพทย์ พยาบาลและอื่นๆลงไป ก่อให้เกิดปัญหาการกระจายแพทย์ที่ไม่เหมาะสมมากขึ้นเรื่อยๆ
อุปสรรคที่จะเกิดขึ้นในการดำเนินการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพได้แก่
1. ผู้บริหารระดับสูงไม่มีวิสัยทัศน์ด้านส่งเสริมสุขภาพ อาจเนื่องจากเคยชินและคุ้นเคยกับภาพเก่าๆ ไม่ค่อยรับรู้การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมไม่กระจายงานกระจายอำนาจ คิดว่าตนเองเป็นศูนย์กลางในทุกเรื่อง
2. นโยบายที่ไม่ต่อเนื่อง การไม่ต่อเนื่องของนโยบายอาจเนื่องมาจากการเปลี่ยนผู้บริหารระดับสูงไปจนถึงการเปลี่ยนแปลงรัฐบาล วิสัยทัศน์ก็เปลี่ยนไปหากไม่กำหนดเป็นยุทธศาสตร์ของชาติเป็นแผนแม่บทก็อาจอ่อนไหวไปด้วย
3. ขาดการจริงจังของผู้บริหารหน่วยงาน ความจริงจังของผู้บริหารโรงพยาบาลเป็นสิ่งสำคัญ เพราะการส่งเสริมสุขภาพเป็นสิ่งที่ยากตรงจุดเริ่มต้น ต้องเผชิญอุปสรรคนานัปการหากไม่มีความจริงจังและแน่วแน่พอการดำเนินงานก็อาจล้มเหลวได้
4. การขาดแรงจูงใจ ต้องเข้าใจว่างานส่งเสริมสุขภาพเป็นงานหนักและต้องการความมุ่งมั่นอย่างสูง ดังนั้นผู้บริหารต้องให้ความสนใจในเรื่องแรงจูงใจ กำลังใจ ให้ความใกล้ชิดไม่ให้รู้สึกโดดเดี่ยว สอบถามทุกข์สุขอยู่เสมอ
5. ขาดความสามัคคีในหน่วยงาน การแลกเปลี่ยนความขัดข้องภายในหน่วยงานและนอกหน่วยทำให้เกิดความใกล้ชิดมีปัญหาปรึกษากันได้ตลอด เมื่อมีความไม่เข้าใจต้องรีบเคลียร์กันโดยเร็ว
6. ภายในชุมชนมีปัญหา เช่นผู้เสียผลประโยชน์ ผู้มีอิทธิพลเกรงสูญเสียความเป็นผู้นำ ประชาชนมีปัญหาเรื่องความยากจน เหล่านี้จำเป็นต้องหาพันธมิตรเครือข่ายไว้แก้ปัญหาหรือทุเลาเบาบางลง
7. ขาดความรู้ด้านการจัดการที่ดี ขาดการจัดลำดับความสำคัญ ความสัมพันธ์ของความสำเร็จแต่ละขั้นตอน วางพื้นฐานไม่แน่น ไม่จำเป็นต้องรีบบรรลุความสำเร็จ แต่ต้องให้เกิดความสัมฤทธ์ที่มั่นคง
8. การสื่อสารไม่เหมาะสม การใช้เทคโนโลยี่มากเกินไปจะขาดการสื่อสารอย่างใกล้ชิด หากไม่จำเป็นควรใช้การพูดคุย แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และอื่นๆดังได้กล่าวแล้ว
9. ขาดการประสานงานที่ดี ผู้บริหารระดับกลางจะเป็นผู้ประสานงานได้ดีที่สุด
10. เน้นที่รูปแบบ เอกสารหรือวิธีการเกินไป ไม่เน้นที่สาระ ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหน่วยราชการ สำหรับการประเมินผลจำมีหัวข้อต่างๆมากมาย ผู้บริหารก็มักจะไปให้ความสำคัญกับการทำให้ครบตามหัวข้อแล้วรู้สึกว่าสำเร็จแล้ว ซึ่งจริงๆอย่าไปสนใจกับเรื่องพวกนี้มาก เพราะหากการดำเนินงานสัมฤทธ์ผลจะได้ทั้งสาระและรูปแบบเอง
11. กลัวผิดรูปแบบเพราะไปอบรมมา ไม่ดูสภาพแวดล้อมที่แตกต่าง การพัฒนางานส่งเสริมสุขภาพต้องกำหนดสาระต่างๆตามสภาพแวดล้อมซึ่งไม่เหมือนกัน การดูความสำเร็จของที่อื่นแล้วนำมาปรับใช้ดีกว่านำมาใช้ทั้งหมด
สวัสดีครับอาจารย์
อยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับ
โรงพยาบาลสร้างเสริมสุขภาพค่ะ
ช่วยให้ข้อมูลหน่อได้ไหมคะ
ร่วมทั้ง ความหมาย บทบาทหน้าที่ คุณสมบัติของบุคลากร
ในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบลด้วยค่ะ