ชุดไก่..แสนปลื้ม
แม่แอนกับแพทริคไปเป็นแขกรับเชิญในรายการถ่ายทอดสด “สยามทูเดย์” ทางช่อง 5 เมื่อวันที่ 11 มกราคม ตอนหกโมงเย็น ทั้งสองพูดถึงป้าเจี๊ยบในรายการด้วยล่ะ เรื่องที่เราไปเที่ยวน่านแบบแคมป์ปิ้งกันตอนปลายปี 49 และเรื่องเกี่ยวกับการจัดคอนเสิร์ต Patrick for Friends ที่ผ่านมา แถมมีภาพเบื้องหลังมาออกอากาศด้วย
ภาพป้าเจี๊ยบปรากฏให้เห็นแว๊บๆสองสามครั้ง และได้เห็นผลงานชุดไก่ที่ป้าเจี๊ยบใช้เวลาทำเกือบทั้งอาทิตย์ปรากฏต่อสาธารณชนอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่ 200 คนเหมือนครั้งแรก อดไม่ได้ต้องพูดถึงซะหน่อย
ป้าเจี๊ยบภูมิใจกับชุดไก่นี้มาค่ะ เกิดมาก็ไม่เคยทำชุดเครื่องแต่งกายนักแสดงอย่างนี้เลย แต่พอแม่แอนบอกว่าจะต้องหาชุดไก่มาให้ลุงเฟอร์ใส่เพื่อเต้นประกอบการร้องเพลง “กระต๊าก” ของแพทริค แต่ยังหาเช่าไม่ได้ ป้าเจี๊ยบก็ถามไปว่าค่าเช่าชุดแพงมั๊ย ซึ่งก็ได้ทราบว่าขึ้นอยู่ลักษณะของชุด แบบที่ต้องการคงไม่ต่ำกว่า 5000 บาท ฟังจบป้าเจี๊ยบเกิดปากไวกว่าความคิด บอกไปว่า "เอามาให้ป้าเจี๊ยบสามพัน จะทำให้" แม่แอนมีสีหน้างงๆ แต่ก็รีบควักเงินให้ทันที
ป้าเจี๊ยบรับเงินมาทั้งๆ ที่ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะเอาไปซื้ออะไรมาทำ แต่ในฐานะที่มีอาชีพเป็นนักเทคโนโลยีการศึกษา สิ่งแรกที่ทำคือเข้าอินเตอร์เนตค้นหาภาพชุดไก่ ซึ่งก็ได้มาจำนวนหนึ่ง เห็นแล้วไม่โดนใจ เพราะชุดของฝรั่งใช้ผ้าขนสัตว์ และไก่ตัวผอมๆทั้งนั้น แต่ก็ทำให้ไอเดียบันเจิด..
วางแผนคร่าวๆในใจว่า ไก่ของป้าเจี๊ยบต้องอ้วน น่ารัก สีเหลือง ชุดที่ใส่ต้องเบา ไม่ทำให้ผู้สวมร้อนเกินไป ต้องใส่และถอดง่าย
เมื่อถามความสูงของลุงเฟอร์แล้ว ป้าเจี๊ยบก็กะปริมาณผ้าที่ต้องใช้ ตกลงซื้อผ้าต่วนสีแดงสำหรับหงอนไก่ ปีกไก่ และตูดไก่ สีเหลืองสำหรับตัวไก่ สักหลาดสีดำและขาวสำหรับทำตาไก่ ผ้าขาวสำหรับซับในและทำพุงไก่ ใยสังเคราะห์สำหรับทำให้ชุดมีความหนา ซิป และด้าย
ลงมือทำพุงไก่ก่อน ให้เป็นแบบคล้ายๆ ผ้ากันเปื้อน ที่ส่วนพุงยื่นออกมา เย็บแล้วอยากได้เม็ดโฟมมายัด นึกได้ว่าแม่แอนมีเก้าอี้ยัดโฟมเม็ด เลยขอแบ่งเอามาใช้ส่วนหนึ่ง ยัดแล้วปรากฏว่าเย็บถุงพุงใหญ่เกินไป เลยใช้มือสอยเก็บเข้าให้เหลือขนาดที่ต้องการ เป็นอันเรียบร้อย หมดไปวันหนึ่ง
แบบสำหรับตัวไก่ใช้วาดคร่าวๆ ในกระดาษหนังสือพิมพ์ กะๆเอา แล้วตัดสินใจตัด มี 3 ส่วนคือผ้าสีเหลืองที่เป็นขนไก่ ผ้าสีขาวซับใน และแผ่นใยสังเคราะห์ที่อยู่ระหว่างกลางติดซิปก่อนแล้วจึงเย็บชิ้นทั้งหมดเข้าด้วยกัน หมดไปอีก 2 วัน มองดูแล้วไม่น่ารักเลยป้าเจี๊ยบทำขนไก่เพิ่มดีกว่า เขียนลายด้วยดินสอ แล้วสอยห่างๆตามรอย จากนั้นเย็บอีกครั้งด้วยจักร งานนี้หนักหนาสาหัสเพราะต้องเย็บขนไก่ที่ละอัน ชุดไก่เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเวลาหมุนผ้าเพื่อเย็บ ตรงนี้หมดเวลาไปอีกสามวัน พอยกขึ้นแขวนเสร็จ ป้าแจงสถาปนิกใหญ่บอกว่าขนไก่สวยดี แต่ไม่ค่อยชัด เพราะสีกลืนกันทั้งตัว เสนอให้ระบายสีทำเงา อาสาระบายให้ ก็เชิญเลยซิคะ พอเรียบร้อยแล้วงามขึ้นเป็นกอง
ที่นี้ก็ถึงตีนไก่ ต้องถามลุงเฟอร์อีกว่าใส่รองเท้าเบอร์อะไร คิดจะซื้อรองเท้าแตะมาดัดแปลง แต่บังเอิญหันไปเห็นรองเท้าโฟมยอดฮิตที่สมาชิกในครอบครัวใส่กัน เลยยืมของพ่อจ้อยซึ่งใส่รองเท้าเบอร์เดียวกันมาตกแต่งเป็นตีนไก่ซะเลย เย็บด้วยผ้าแล้วยัดใยสังเคราะห์ที่เหลือเศษ จากนั้นก็เอาไปหุ้มรองเท้า ได้ตีนไก่ดังใจ
เหลืออีกวันก่อนถึงวันงาน หัวไก่ยังไม่มีเลย นึกไม่ออกว่าจะใช้อะไร เดินเข้าไปในครัวเห็นตะกร้าพลาสติกที่ใส่ขนมจีนวางอยู่ น่าจะใช้ได้ครอบหัวได้ แต่ขนาดเล็กไปนิด นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นฝาชีทรงสูงที่ใช้ในร้านก๋วยเตี๋ยว รีบไปตลาดข้างบ้าน โชคดีได้มา 1 อัน ลองครอบหัวแล้วใช้ได้เลย บุข้างในให้นุ่ม คนใส่จะได้ไม่เจ็บหัว และทำสายไว้ผูกคางจะได้ไม่เลื่อนหลุด ด้านนอกอยากให้ขนไก่ตรงนี้ขยับได้ เลยต้องเย็บทีละชิ้นแล้วเอามาปะ คิดไปแต่งไป พอเสร็จเรียบร้อย ผ้าสีเหลืองหมดก็หมดเกลี้ยง ไม่เหลือชิ้นขนาดที่จะใช้ได้อีกเลย อะไรจะแม่นขนาดนั้นหัวไก่เสร็จทันวันแสดงพอดีค่ะ
สวยแค่ไหนก็เชิญชมเอาเอง ฝีมือล้วนๆ ไม่ได้ลอกแบบใครทั้งนั้น ทำไปคิดไป สุดท้ายก็ออกมาอย่างที่เห็น สำเร็จออกมาจนได้ พี่น้องเพื่อนฝูงชอบกันทุกคน ป้าเจี๊ยบปลื้มสุดๆไปเลยงานนี้ แม้จะเมื่อยไปหมดทั้งตัว แต่เพื่อครอบครัวแล้ว ถึงไหนถึงกันค่ะ
ความเห็น (10)
- น่ารักและอบอุ่นดีนะคะ
- น้องแพทริคน่ารักมาก..ก..ก ค่ะ
- ชุดไก่ก็สวยด้วย ยอดเยี่ยมค่ะ
Salilrat Para
อาจารย์เก่งมากเลยค่ะ ตัวไก่ทำได้สวยมากเลยค่ะ
Darunee Sriwiset
น่ารักดีค่ะ อยากใส่ อาจารย์ทำไปได้นะคะ
ถ้าเป็นนู๋ทำหนูก็คงจะปลื้มไม่แพ้กัน ดร.โรสเก่งมากค่ะเก่งจริงๆนู๋ชอบงานที่ทำด้วยตนเองเหมือนกันเพราะหนูคงปลื้มและมีความสุขที่ได้เห็นมัน
ชุดน่ารักมาก ถ้านู๋เป็นน้องเขาคงภูมิใจมากจริงๆค่ะ
kotchakorn
น้องแพทริคน่ารักมากเลยค่ะ
ชุดได้ที่อาจารย์ทำก็น่ารักมากค่ะ