พรุ่งนี้13 มกราคม 2550 เป็นวันดีและวันเด็กสำหรับเด็กหลาย ๆ คน เด็ก ๆ ตั้งตารอวันนี้ด้วยใจจดใจจ่อ แต่เชื่อหรือไม่ วันพรุ่งนี้อาจเป็นวันที่คนเป็นพ่อเป็นแม่หลาย ๆ คนอาจต้องลำบากใจที่จะต้องพาลูก ๆ ไปเที่ยวงานวันเด็ก
ถ้าเป็นการเที่ยวงานวันเด็กภายใต้ความหวาดระแวงละก้อ คงไม่สนุกเป็นแน่ เพราะดิฉันเองลูก ๆ รบเร้าให้พาไปเที่ยวกับเขาด้วย แหม!...ต้องยักแย่ยักยันพาลูกไปเที่ยวในบุรีรัมย์ ที่ใคร ๆ เขากำลังหวาดกลัวนี่ เป็นอะไรที่ระทึกใจไม่ใช่เล่น
งานวันเด็กปีนี้จึงคงระทึกใจเป็นพิเศษ ขอร้องอย่ามีใครอตริริอ่านมาขว้างกระเทียม ประทัดเล่นก็แล้วกัน ไม่งั้นคงยุ่งเพราะเหยียบกันตายมากกว่าโดนระเบิดจริง
หรือว่าต่อไปนี้ทุกกิจกรรมในการดำเนินชีวิต ต้องระแวดระวังจนกลายเป็นวิตกจริต ดำเนินชีวิตแบบผิดปกติ
แม้แต่วันเด็กที่ใครก็ยกมือให้เป็นวันแห่งความสุขและอิสระ ก็จะไม่มีความสุข ไม่มีอิสระที่จะเที่ยวเล่น
วันเด็กที่มีความสุขเหมือนในอดีตจะมีอีกต่อไปหรือไม่ในสังคมไทย ช่วยกันคิดกันแก้หน่อยเถอะ ...
เพราะอยากเห็นภาพวันเด็กที่เต็มไปด้วยความสุข สนุกสนานภายใต้ความรักความเอื้ออาทรจากคนในครอบครัวและสังคมรอบข้างเหมือนในอดีต
ยังจำได้เสมอ ก่อนถึงงานวันเด็กจะจะต้องตระเตรียมสิ่งต่าง ๆ มากมาย เตรียมทำขนมจีน ผลไม้ดองไปขาย เพราะวันนี้มีลูกค้าเหลือหลายและจ่ายไม่อั้น เตรียมตัวไปล่าและรับรางวัลจากท่านผู้ใจดี แถมยังเตรียมตัวเป็นเทพีไปร่ายรำในงานวันเด็ก บางครังตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับหรือหลับยังฝันว่าไปงานไม่ทันกับเข้าด้วยนะเอ้อ
แต่ที่แน่ ๆ ก่อนงานวันเด็กต้องเตรียมหาอาหารให้วัว ควาย เพราะไม่มีเวลาไปดูแลเลี้ยงดูเหมือนวันทั่วไป
พ่อจะพูดแทงใจให้คิดตลอดว่า วันเด็กคนอิ่ม แต่อย่าให้วัวอดและอิจฉาเราได้
ก่อนถึงวันเด็กจึงต้องเตรียมของขวัญวันเด็กให้วัวเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน ด้วยการเตรียมหาฟางข้าวและเกี่ยวหญ้าริมขอบสระมาให้พร้อมและเพียงพอ กองเรียงไว้ใต้ต้นมะม่วง
รุ่งเช้ารีบหาบน้ำหลาย ๆ ถังไปวางไว้ใต้ต้นมะม่วงวิมานน้อยของวัวเวลาไม่ต้องออกทุ่ง พร้อมเมนูใบมะม่วงสีเขียวอ่อนที่ไม่ยอมออกดอกสัก 2 กิ่ง เตรียมไว้เรียกน้ำย่อย
จากนั้นก็ไปก่อกวนแบบคลื่นบนน้ำ ไล่วัวออกจากคอก วัวเจ้าก็รู้ใจรีบวิ่งไปใต้ต้นมะม่วง เพราะมีเมนูเด็ดรออยู่
คุณพ่อจะดูอยู่ห่าง ๆ เมื่อเห็นเรียบร้อยก็เร่งให้ไปอาบน้ำแต่งตัว
ส่วนคุณแม่จะยุ่งกับน้ำยาขนมจีนและอาหารเช้า แต่พี่สาวทั้งสามจะยุ่งกับการกับการแต่งตัวให้เราเหมือนหมอลำหรือลิเกหลงโรงประมาณนั้น แต่พ่อท่านบอกอย่ากังวล แต่งตัวแล้วสวยที่สุดโลก กำลังใจเลยมาเป็นกองทั้งร้องทั้งรำ ได้รางวัลติดมือมาบ้านมากโข
แต่ก่อนไปเที่ยวงาน คุณพ่อจะเอ่ยขานว่า รีบกลับมาน่ะ ไม่งั้นวัวเจ้าจะน้อยใจที่หนีไปมีความสุขอยู่คนเดียว
ประมาณว่า วัวก็อยากกินอิ่มและมีของขวัญในวันเด็กเหมือนกับเรา อย่างทิ้งขว้างเขาอยู่ตามท้องทุ่ง
ไม่มีความเห็น