ความถูกต้องกับความถูกใจ

ความจริง สวยงามเสมอ

"ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดความจริงอาจจะตายเสียก่อน"

               ทุกคนไม่มีใครไม่เคยพูด โกหก" และทุกคนก็จะ “พูดความจริง”มากกว่าพูดโกหกในชีวิต  ต่างคนต่างมีเหตุผลในการพูดโกหก และพูดความจริง และนั่นคือ พฤติกรรมโดยธรรมชาติของมนุษย์ที่พิเศษไปจากสัตว์

               การพูดโกหกมักจะผิดมโนธรรมและหลักการของทุกศาสนา เพราะต่างสอนสาวก ให้อยู่โลกของความจริง ข้อเท็จจริงให้มากที่สุด เพราะจะนำซึ่งความสุขมาให้นอกจากความทุกข์

               ในทางสังคมศาสตร์ เรื่องพฤติกรรมในการอยู่ร่วมกันของคน และเพื่อให้สังคมนั้นๆ สงบสุข ปลอดภัย และทุกคนเคารพกติกา จึงต้องใช้ “ความจริง”เป็นพฤติกรรมที่พึงประสงค์ ให้มากที่สุด  ใครไม่พูดความจริง หรือ โกหก ก็จะบาป ผิดศีลหรือจารีตประเพณีนั้นๆ นำไปสู่ความวุ่นวาย ไม่สงบสุข หากแต่มีการโกหกเกิดขึ้นในสังคมจำนวนมาก

               ในทางกฎหมาย ศาล หรือการไตรสวน ก็จะลงโทษผู้ที่ไม่พูดความจริงหรือโกหก ให้สมกับความรุนแรงของผล หรือเหตุของการโกหกและกระทบต่อคนรอบข้าง

               สังคมจึงฝากความหวังกับพ่อแม่ ครอบครัว โรงเรียนโดยคุณครู และสังคมโดยจารีตประเพณี คอยกำกับควบคุม สั่งสอนและลงโทษ หากไม่มีการพูดความจริงหรือโกหกแล้วกระทบกับผู้อื่น

              จึงเสนอแนะในการดำเนินชีวิตให้มีความสุข โดยปราศจากการโกหก หลอกลวง ดังนี้

1. สอนตัวเองและบุคคลรอบข้างให้พูดในสิ่งที่เป็นความจริง และหลีกเลี่ยงการไม่พูดความเท็จ หรือโกหกกับตัวเองและบุคคลรอบข้าง
2. เข้าใจถึงโทษของการโกหก โดยการหยิบยกนิทานอีสบ เรื่อง เด็กเลี้ยงแกะ เป็นต้น
3. พยายามมองโลกในแง่ดีถึงการรับฟังผู้อื่น ถึงการได้ยินเรื่องไม่ตรงกับความเป็นจริง โดยคิดว่าอาจมีสาเหตุถึงการพูดเท็จ และไม่พูดความจริง ถึงเรื่องที่เรารู้แก่การ ว่าเรื่องนั่นไม่เป็นความจริง หาโอกาสคุยกับเขาแบบเปิดใจในโอาสอันควร ถึงเรื่องนั้นอย่างมิตร
4. ให้โอกาสคนพูดไม่จริงได้แก้ตัว และอธิบายถึงผลดีผลเสียในเรื่องที่เกิดขึ้น และชี้ให้เป็นว่า การพูดจริง เป็นสิ่งที่ดี  เราควรหาวิธีหรือใช้คำพูดให้เหมาะสมดีกว่า พูดโกหกหรือพูดเท็จ
5. หมั่นฝึกตัวเองให้เป็นแบบอย่างในการคิดบวก สร้างสรรค์และมีโอกาสสอนคนอื่นในการพูดความจริงโดยใช้หลัก “พูดถูกที่ ถูกเวลา ถูกกาละเทศะ”   

       ท่านฝึกได้  และทำได้