…เหลียวมองตัวเอง

ถ้าถึงขั้นต้องใช้วีลแชร์…ก็ต้องเปลี่ยนรถ

…วันนี้ตื่นเช้ามาลุงบอกเดี๋ยวก่อนไปกิน Brunch กันนะ…เรื่องนี้ป้าชอบเพราะวันหยุดไม่อยากทำอาหาร…กินBrunch เป็นมื้อที่กินรวบทั้งเช้า และกลางวันในมื้อเดียวกัน เมื่อไปถึงร้านมองเห็นวัยสว.นั่งอยู่หลายโต๊ะ ร้านนี้อยู่ในโรงแรม จัดอาหารแบบบัฟเฟ่ต์วันหยุดงาน มี2รอบ จึงทำให้ลูกค้ามากเพราะสามารถเลือกเวลาได้ คนกินเช้าก็รอบBreakfast คนกินสายก็รอบ Brunch นี่ถ้าเป็นมื้อเช้า ส่วนใหญ่จะมาเป็นครอบครัวมีเด็กๆ มากหน่อยเพราะตื่นเช้ามาเด็กๆหิวแล้ว …ส่วนตัวแล้วชอบอาหารแบบbuffetมากด้วยความหลากหลายมีอาหารตามหลักโภชนาการครบถ้วน ซึ่งครอบครัวเล็กๆอย่างลุงกับป้าอยู่กันสองคน ทำยังไงก็ไม่ครบแน่ แถมเหลือทิ้งอีก

…ขณะที่ลุง และป้านั่งป้ารอพนักงานมาเสิร์ฟกาแฟ หญิงวัยสว.ที่นั่งโต๊ะข้างๆลุกขึ้นเดินไปตักอาหาร มีผู้ชายที่นั่งด้วยใช้รถเข็นไฟฟ้าตามไป…ป้าทึ่งมากในการวีลแชร์อย่างคล่องแคล่ว…“…คิดว่าถ้าเราเดินไม่ไหวคงต้องใช้รถแบบนี้แน่ …ถ้าถึงขั้นต้องใช้วีลแชร์…ก็ต้องเปลี่ยนรถให้เป็นแบบประตูสไลด์ข้าง ติดตั้งวีลแชร์ได้…”…กำลังคิดจริงจัง ลุงดึงมือให้ลุกขึ้นไปตักอาหาร…ป้าต้องหยุดความคิดไว้ก่อน…ค่อยมาคิดต่อ…