๒๐๘ มันต้องไม่ใช่ตัวตนของเรา....

ผมอ่านข้อคิดข้อเขียนของเศรษฐีท่านหนึ่งของเมืองไทย ท่านผ่านความเป็นความตายมาก็เยอะ ผ่านความยากลำบากมาก็มาก ในวัยเด็กของท่านครอบครัวท่านลำบากและทุกข์ยากอย่างแสนสาหัส

ปัจจุบันท่านติดอันดับคนรวยแถวหน้าสุด รวยจนฉุดไม่อยู่เสียแล้ว เวลาท่านพูดอะไรคนส่วนใหญ่ก็จะฟัง งานเขียนของท่าน มีคนอ่านทั่วประเทศเพราะท่านเขียนจากเรื่องจริงที่มีประสบการณ์ตรง

วันนี้ผมมีโอกาสได้อ่านแนวคิด ๑๐ ประการของท่าน ที่ต้องอ่านก็เพราะ คนที่ส่งมาเขียนจั่วหัวไว้ว่า สละเวลาอ่านสักนิด จะได้เตรียมตัวไว้ทัน....แสดงว่าต้องสำคัญอย่างแน่นอน

พอลงมืออ่าน อ่านไปทีละข้อ ไม่ทันจะครบทุกข้อ ก็โดนใจเสียแล้ว บางข้อก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเลย มันจะเกิดกับเราไหม? ในยุคนี้สมัยนี้ที่เศรษฐกิจเป็นแบบนี้ด้วย

ลองมาดูกัน ท่านเศรษฐีผู้นี้เขียนไว้ว่าอย่างไร? ผมจะเริ่มจากประโยคนี้ “เงินก้อนที่คุณเก็บ รักษายากที่สุด จะมีวิกฤตเศรษฐกิจ เกิดขึ้นอีกหลายครั้งหลังเกษียณ ..” อ้าว แล้วผมจะทำอย่างไร? ใกล้เกษียณแล้วด้วย แต่คิดอีกทีก็ถือว่าโชคดี ยังไม่มีเงินก้อนเกิดขึ้นเลยในเวลานี้ (ฮา)

“เงินไม่ได้จำเป็น แต่หลังเกษียณโคตรจำเป็น” และ “ยุคนี้อายุเราโคตรยืน ด้วยการแพทย์แผนปัจจุบัน คุณอาจจะสลดเพราะใช้เงินหมดก่อนตาย" อันนี้น่าคิดจริงๆ ประมาทไม่ได้เลย

“ลูกหลานเลี้ยงดูเราไม่ได้ ไม่ใช่ลูกหลานไม่กตัญญู แต่ตัวมันเองยังเอาตัวไม่รอด จะเอาปัญญาที่ไหนมาดูแลคนเกษียณอย่างเรา “ ผมว่าน่าจะจริง เพราะมีตัวอย่างให้เห็นมากมาย

ผมมีย้อนแย้งอยู่ ๒ - ๓ ข้อ ไม่เชิงปฏิเสธเสียทีเดียว แต่เชื่อมั่นว่ามันต้องไม่เกิดขึ้น เพราะเรื่องทำนองนี้ไม่ใช่ตัวตนของผม และผม(อาจจะ)ควบคุมบางสิ่งบางอย่างได้ เช่น........………………………………

“เงินเดือนเสี่ยงสุด..พอเกษียณแล้วไม่มีเงินเดือน แถมเดี๋ยวนี้เงินก้อนหลังเกษียณแทบไม่มี”...อันนี้ท่านเศรษฐีคงหมายถึงคนทำงานบริษัท แต่ผมเป็นข้าราชการ...มีทั้งเงินก้อนและเงินบำนาญรายเดือน

“เกษียณแล้วฉันจะสบาย ไม่เป็นความจริงใครที่เกษียณแล้วสบาย คือมันสบายตั้งแต่ก่อนเกษียณ” สำหรับผมตั้งใจไว้เลยว่าจะสบายให้ดูเป็นขวัญตา เพราะว่าตอนนี้ก็เริ่มจะสบายๆบ้างแล้ว (ฮา)

“เราไร้ค่าหลังเกษียณ เพราะงานคือการอธิบายตัวตนของเรา”...ขนาดนั้นเลยหรือ? ถ้าผมไม่อยากไร้คุณค่าในตัวเอง ก็ต้องหางานทำสินะ งานอดิเรกมีมากมายในโคกหนองนาสวนป่าในฝันของผม

ท้ายที่สุด..ท่านเศรษฐีผู้นี้ทิ้งท้ายไว้อย่างน่าฟัง “ทุกอย่างในโลกนี้ มันก็แค่ประสบการณ์ ยิ่งคุณแก่คุณก็จะพบว่า ชีวิตมันก็แค่การเดินทาง และทุกอย่างมันก็คือประสบการณ์ “

เหมือนท่านเศรษฐีจะบอกว่า...ปลงบ้างก็ได้นะ..อย่ายึดติด..อย่าคิดเยอะ..สนุกกับการเดินทางกันดีกว่า

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๐ มีนาคม ๒๕๖๖