ชีวิตที่พอเพียง 4407. ภูมิคุ้มกันความเสื่อมโทรมของชีวิต

 

ในเช้าวันที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๖๖ ผมไปร่วมประชุมวิชาการเพื่อพัฒนาเครือข่ายสังคมสุขภาวะและนโยบาย (ที่มีชื่อเล่นว่า ประชุมกลุ่มสามพราน) ครั้งที่ ๑/๒๕๖๖ ที่พอจดหมายเหตุพุทธทาสฯ    โดยประชุมกันเรื่อง การขจัดความยากจนและลดความเหลื่อมล้ำ ด้วยการยกระดับเศรษฐกิจครัวเรือน  เป็นที่มาของบันทึกนี้

คุณเอ็นนู ซื่อสุวรรณ กรรมการสภาพัฒน์ฯ และอีกหลายฐานะ เอ่ยถึง “ภูมิคุ้มกัน” ความยากจน    ทำให้ผมคิดต่อ สู่ ภูมิคุ้มกันชีวิต    ไม่ให้ชีวิตคนเราถูกดึงดูดสู่ความเสื่อมโทรม    ไม่ตกเป็นเหยื่อเส้นทางแห่งความเสื่อม หรืออบานมุข

 การศึกษาควรเป็นระบบหรือเครื่องมือสร้างภูมิคุ้มกันนี้   

โดยการศึกษามุ่งส่งเสริมให้เด็กและเยาวชนพัฒนา VASK ใส่ตัวอย่างครบด้าน    ไม่ใช่แค่มุ่งให้ความรู้ (K - knowledge) แก่นักเรียนอย่างที่ทำกันอยู่ในปัจจุบัน   

พ่อแม่ต้องจัดเวลา ให้ความเอาใจใส่ลูก ในเรื่องที่ลูกได้พัฒนา VASK ที่ดีให้แก่ตนเอง    โปรดสังเกตนะครับ ว่าเรื่องการเรียนรู้นั้น ผมเชื่อว่า คนเราพัฒนาใส่ตนเอง ไม่ใช่คนอื่นสอนหรือยัดเยียดให้    และหน้าที่สำคัญที่สุดของพ่อแม่คือ ดูแลให้ลูกได้สร้าง ภูมิคุ้มกันชีวิต ให้แก่ตนเอง 

โดย ภูมิคุ้มกันชีวิต คือ VASK นั่นเอง    และตัวที่สำคัญที่สุดคือ V กับ A ตามที่อธิบายไว้ที่ (๑) 

วิจารณ์ พานิช

๑๓ ม. ค. ๖๖