๒๑. โคกหนองนา...ร้อนๆ

     ย่างเข้าสู่ฤดูร้อนอย่างเป็นทางการ มาโคกหนองนา ก็เพื่อจะหลบลมร้อน งานนี้ถือว่าช่วยได้บ้างนิดหน่อย ไม่ถึงกับเหงื่อออกตามเนื้อตามตัว คงเป็นเพราะต้นไม้ช่วยปะทะไว้ แล้วโบกสะบัดพัดเอาลมเย็นมาผสมปนเป คลายร้อยไปได้เยอะ

         บางทีก็นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไร พอได้ภาพสวยๆมา ก็ต้องเก็บเป็นบันทึกเอาไว้ ไม่ใช่แบบมีทองเท่าหนวดกุ้งนอนสะดุ้งจนเรือนไหว..ที่ดินน้อยนิดเพียง ๔ ไร่ ไม่มีสิ่งใดให้อวด นอกจาก..เดินเล่นและผ่อนคลายไปวันๆ

        น้ำในคลองลดไปมากมาย แต่ใช้ไม้หยั่งดู ยังลึกได้อีกประมาณ ๑ เมตร ดังนั้นน้ำจะเพียงพอให้ใช้ไปอีกราวๆ ๒ เดือน จากนั้นก็ต้องพึ่งพาฟ้าฝน ซึ่งเชื่อว่าจะตกประมาณเดือน เมษายน - พฤษภาคม

          

           บัว…ฝั่งคลองด้านหน้า ลุกลามแตกกอ จนเกือบจะสุดคลองแล้ว รวดเร็วทันใจดีจริงๆ หากน้ำป่ายังไม่ไหลหลากมาจนท่วมกอบัว เจ้าบัวน้อยเหล่านี้ก็คงลอยชูช่อต่อไปจนกว่าจะพอใจ

        หญ้าแฝก ขยายพันธุ์จนเต็มตลิ่ง ต้องตัดแต่งเสียบ้าง จะได้ลุยลงไปให้อาหารปลา จากนั้นก็พบว่า..ปลาในคลองในช่วงที่มีน้ำน้อยอย่างนี้ ปลาคงขาดอาหาร พอโยนอาหารลงไป ปลาก็เลยมาดำผุดดำว่ายให้เห็นมากมาย

      

       โคกหนองนา ยามหน้าร้อน ก็ต้องปลูกไม้ดอกไม้ประดับไว้บ้าง ช่วยพักสายตา เปลี่ยนบรรยากาศ จะได้หลงลืมความร้อนอบอ้าวไปบ้าง และที่สำคัญ..จะต้องไม่ลืมรดน้ำทุกวันด้วย

  

        ว่างๆก็หางานทำไปพลางๆ ขยับมือขยับแขน แกะเมล็ด “ชมจันทร์” จากฝักแก่ เก็บไว้ทำพันธุ์ต่อไป เมล็ดสวยใสน่านำไปลงแปลงปลูก เพื่อจะได้เก็บดอกจิ้มน้ำพริกกินตลอดปี สรรพคุณเป็นยาระบายอย่างดีเลย

       จริงๆ..ผักสวนครัวรั้วกินได้..ในโคกหนองนาก็มีหลายอย่าง แต่ที่ชอบและสนใจเป็นพิเศษ ไม่มีอะไรจะเกิน “ถั่วพู” ตอนนี้ออกฝักจนกินแทบไม่ทัน ฝักแก่มีเยอะ ก็เลยมานั่งแกะเมล็ดเก็บไว้ สงสัยว่า..ทำไมสีจึงไม่เหมือนกัน…

     

        ผักอีกหนึ่งอย่างที่ชอบมาก ชอบมาตั้งแต่เด็ก นั่นคือดอกโสน…ตอนนี้ไม่เห็นทั้งต้นทั้งดอก เลยตัดสินใจเพาะเอง จะได้อยู่คู่กับโคกหนองนาตลอดไป ตอนนี้กระบวนการเพาะเมล็ดได้ผล ๑๐๐ %

         ใช้ถังที่ช่างผสมปูน นำแหนแดงใส่ลงไปเพื่อเลี้ยงให้งอกงาม ตอนแรกก็นึกว่าถังจะไม่สะอาดพอ แต่แล้วกลับได้ผล แหนแดงอยู่รอดปลอดภัยดี แตกตัวใหม่ๆออกมาจนเต็มแล้ว งานนี้ปลาจะมีอาหารชั้นดีที่ให้โปรตีนสูงมาก

         

        กัญชา…งามจัดจ้าน ทำให้ก้านโน้มลงดิน ตั้งใจว่าจะปักไม้ค้ำเพื่อพยุงลำต้น แต่ไม่ทันเสียแล้ว เผลอไปรดน้ำด้วยสายยาง ฉีดอย่างแรงจนเกินขนาด ปรากฎว่ากิ่งหัก ก็เลยต้องนำมาตากแห้ง เพื่อชงเป็นน้ำชาต่อไป

       แดดร่มลมตก..อากาศไม่ร้อนแล้ว ลมโชยพัดมาผะแผ่ว จนรู้สึกไม่อยากจะกลับบ้าน อีกไม่นาน หรือหลังเกษียณนั่นเอง จะต้องสร้างบ้านสักหลัง ไว้พักนอนดูดาว ณ โคกหนองนารีสอร์ท ที่รู้สึกได้ถึงความพอดีและพอเพียง

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๒  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๖

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ห้องเรียนธรรมชาตแห่งนี้ ขอโหวตกัญชานะคะ…สวรรค์สร้างได้ด้วย 2 มือค่ะ