มินังกาเบา
ประเทศอินโดนีเซียมีเผ่าหลายเผ่ามาก มีเผ่าหนึ่งที่เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายคือเผ่ามีนังกาเบาที่อยู่ในปรเทศอินโดนีเซีย และบางส่วนในประเทศมาเลเซียซึงจะอยู่ในรัฐนึอฆือรีซึมบีลัน ประวัติความเป็นมานั้น คือ มีรัฐหนึ่งที่อยู่ในอินโดนีเซีย ซึ่งในอดีตนั้นรัฐนีถูกโจมตีบ่อยครั้งแต่ไม่เคยพ่ายแพ้ เนื่องจากว่าในรัฐนีมีคนฉลาดมาก วันหนึ่งมีกองทัพทางตอนเหนือของเกาะชวาประเทศอินโดนีเซียมาโจมตีพวกเขาพอกองทัพมาถึง พวกเขาก็บอกว่า แทนที่เราจะรบกัน เรามาพนันชนสัตว์ดีกว่าก็ได้เจรจาสักพักก็ตกลง ซึ่งสัตว์ที่ใช้ชนนั้นซึ่งเป็นควาย มีควาย 2 ตังเป็นตัวแม่ กับตัวลูก พวกเขาให้วัวตัวแม่นั้นซึ่งเป็นควายตัวใหญ่ให้กับกองทับที่มาบุกรุก และอีกตัวหนึ่งตัวลูกซึ่งจะเล็กกว่าก็เป็นของพวกเขา ซึ่งควายตัวเล็กพวกเขาไม่ให้ดื่มนมมาหลายวันแล้วและพวกเขาก็เอามีดที่แหลม(มีนัง)ไปติดที่จมูกควายตัวเล็ก พอได้เวลาชนกันทำให้ควายหิวนมก็ไปดูกนมตัวเป็นแม่ ช่วงเวลาดูกนมนั้นแม่ควายตัวใหญ่ถูกแทงโดยไม่ลูกความจนในที่สุดควายตัวใหญ่นั้นได้ตายไปทำให้พวกเขาชนะโดยที่ไม่ต้องสู้รบด้วยกำลัง
มีนัง = มีดแหลมคมติดที่จมูดควาย
กาเบา =ควายนั้นเอง
คำว่ามีนังกาเบานั้น มีความหมายว่าการสู้รบที่ใช่มีดปลายแหลมมาติดที่ควายแล้วได้รับชัยชนะ จึงเรียกเผ่าของพวกเขาว่า ชาวมีนังกาเบา
ความเห็น (2)
ตกลงว่า มีนัง แปลว่า ชนะ หรือมีดปลายแหลมที่ติดอยู่ที่จมูกควาย เริ่มงงแล้ว ขอความรู้หน่อยค่ะ