กราบเรียน ท่านเล่าฮูแสวง รวยสูงเนิน
ว่าจะไม่ชมก็ยากที่จะยั้งใจได้ อ่านแล้วต้องคาระวะงามๆ ที่ท่านเล่าฮูเสนอเรื่อง "ความไว้วางใจเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในระบบสุริยะจักรวาล" นอกจากโดนใจยังคันในหัวใจอีกต่างหาก ขออนุญาตสนทนาใจต่อดังนี้ครับ
กำลังใจ
- จะพัฒนาไปเป็นความเข้าใจ
- เป็นความไว้วางใจ
- เป็นความสนิทใจ
- เป็นความพึงพอใจ
- ไปเป็นความตั้งใจ
- แล้วสุดท้ายจะไปฝังไว้เป็นความในใจอยู่ก้นบึ้งของหัวใจตลอดไป..
ถ้าความตั้งใจของหลายๆคนรวมกัน ก็จะเกิดเป็นพลังใจเพื่อสังคม คราวนี้เป็นเรื่องใหญ่ สำคัญ และมีความจำเป็นต่อบ้านเมืองเราในขณะนี้อย่างที่สุด เพราะเรากำลังเผชิญปัญหาเรื่องส.ค.ส.(ส่งความหวาดเสียว) ผิดปกติ มาทำลายบรรยากาศในช่วงปีใหม่ เรื่องนี้ก็มาจากการแปลงความไว้วางใจไม่สำเร็จนั่นเอง
แต่ก็ยังโชคดีที่มีมหกรรมกำลังใจแห่งชาติ ปรากฎการณ์ให้เห็นในช่วงที่ประชาชนชาวไทยหลั่งไหลไปถวายพระพรเต็มท้องสนามหลวง ในพิธีฉลองพระชนมายุพระบาทสมเด็จกระเจ้าอยู่หัว เกิดปิติทางสังคมต่อเนื่องกันมา
นับตั้งแต่พิธีพยุหยาตราที่ตรึงสายตาคนทั้งโลก สร้างปรากฎการณ์ เอกลักษณ์ให้ผืนแผ่นดินขวานทองอย่างประทับใจ นับเป็นเหตุการณ์ส่วนดีของสังคมโลกได้เรื่องหนึ่ง
การให้ของขวัญ เป็นคำขวัญ แสดงความยินดี รับ-ส่งความปรารถนาดีระหว่างกัน ถือเป็นรูปแบบใหม่ในสารสื่อความสุขของมนุษยชาติยุคนี้ และคงจะพัฒนาต่อๆไป เพราะเดี๋ยวนี้ก็ประกอบด้วยน้ำคำ ภาพสวยๆเคลื่อนไหว เสียงเพลง ต่อไปคงสิ่งกลิ่นหอมๆออกมาได้ด้วยกระมั๊ง พลังความรู้ของมนุษย์นั้นคาดไม่ถึงจริงๆ จะมีอะไรดีๆออกมาอีกมากมายในอนาคต
ที่ผมเห็นว่าชาวบล็อกได้ความสุขมากกว่ากลุ่มอื่นก็คือ เราได้รับมหกรรมความสุขจากเพื่อนใหม่ ที่หลากหลายทั่วประเทศอย่างที่ท่านเล่าฮูได้เผยความในใจไว้นั่นแหล่ะ ให้ปุ๊ปได้รับการตอบปั๊ป ยิ่งกว่าการส่งข้อความทางโทรศัพท์เสียอีก จริงไหมครับ
เรื่องชมรมชาวบล็อกนี่มีอยู่ทั่วโลก ในประเทศอินเดีย กลุ่มองค์สตรีมีบทบาทตรงนี้อย่างมาก ในที่ห่างไกลเขาให้พลังงานแสงอาทิตย์ในระบบIT.ชุมชน เขาติดต่อประสานงานการเรียนรู้และพัฒนาอย่างกว้างขวาง ก้าวหน้าถึงขั้นสามารถประชุมคอมเฟอเรนท์ร่วมกับนายกรัฐนตรีอินเดีย เด็กๆในชนบทห่างไกลได้มาค้นคว้าจากสื่อ ที่เราเรียกว่า "ครูเครื่อง" อย่างสนุก ลดช่องว่างการเรียนู้ได้พะเรอ
วันที่ 5 นี้นะครับ คณะเราก็จะลงไปช่วยโรงเรียนเม็กดำ ขยายผลการเรียนรู้ด้วยบล็อกให้แก่นักเรียน ครู ตัวแทนชุมชนในเครือข่าย ตอนนี้เด็กชุมนุมวรรณกรรม เขาส่งการบ้านผ่านบล็อกกันอย่างสนุกแล้วนะครับ มีหนูคนหนึ่งแกส่งข้อความ " ผญา" หมวดคำสอยของอีสาน
"สอยๆ.สาวสำน้อยบ่ฮู้จักการออม พอถืกเขาหอม นี่หรือ กำไร."
อ้อ! อ้าว! เอี๊อย! เกือบลืม สวีดัดครับทุกท่าน
อ่านแล้วอย่าลืมยิ้มเป็นตัวอย่างนะคนดี
