กลไก ผลักดัน ป่าชุมชน....แม้ว่ายังไม่มีพรบ. ป่าชุมชน ทำได้อย่างไร

"ถ้าเราไปรอพระราชบัญญัติป่าชุมชนอยู่.....ป่าไม้ของลูกหลานเราก็หมดไปก่อนแล้ว"  อาจารย์สมศรี  ทองหล่อ  แกนนำผู้สานต่อกระบวนการ   ป่าชุมชน  กล่าวด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่เอาจริง

           ทำไมต้องมีป่าชุมชน  ใครได้  ใครเสีย แนวคิดเร่มจาก  นายสายลม  เพ็งสอน  หัวหน้ากลุ่มรักษ์ป่าเป็นผู้ทำเรื่องเสนอขอกำหนดเขตป่าชุมชนเนื้องจากเห็นการทำลายป่า  ทวีความรุนแรงมากขึ้นแต่เนื่องจากนายสายาลมไม่มีพลังพอประกอบกับได้รับแรงบีบจากนายทุนในอำเภอสตึก  เรื่องจึงเงียบไป

            ปัจจัยที่ทำให้เกิดความพยายามในการกำหนดเขตป่าชุมชนขึ้นมาอีกมีปัจจัยดังนี้

          1.  มีนายกองค์การบริหารตำบล  นายสมจิต  พรมศรี  ที่เห็นความสำคัญและเอาจริงในเรื่องนี้

           2.   มีกำนันที่เอาจริง  เด็ดขาก  เพราะเมื่อเดือนก่อนไปไปยกเลิกฉโนดที่ดินกว่า  30  ไร่ที่  สปก  ไปออกให้นายทุนในอำเภอ  ขณะที่กำลังพิสูจน์สิทธิ์อยู่....

           3.   มีองค์กรภาคประชาชนที่เข้มแข็งนำโดย อ.สมศรี  ทองหล่อ  ที่ทำงานมานานกว่า  10  ปี

           4.   โครงการหมู่บ้านป่าไม้แผนใหม่ตามแนวพระราชดำริ  เฉลิมพระเกียรติ  72  พรรณาพระบรมราชินีนาถ

          ด้วยเหตุปัจจัย  4  ประการ  ทำให้มีพลังที่มากพอในการสานฝันของชาวบ้านที่อยากมีป่าชุมชนเป็นของตัวเอง  ซึ่งขณะนี้อยู่ในขั้นตอนที่  6  ทำประชาวิจารณ์  เพื่อให้  อบต.  และอำเภอให้ความเห็น  จึงเป็นขั้นตอนสำคัญ  เมื่อผ่านขั้นตอนนี้ก็จะไปที่จังหวัดตรวจสอบ  กรมป่าไม้อนุมัติโครงการและสั่งเจ้าหน้าที่ของกรมป่าไม้ร่วมดำเนินการ  และจังหวัดต้องติดตามแนะนำและรายงานผลการปฏิบัติปีละ  1  ครั้ง

         จะเห็นว่า ปัจจํยที่ 1-3  เป็นปัจจัยของความเข้มแข็งของชุมชนผ่านทางตัวผู้นำที่ไม่อยู่ในสายการเมืองทั้ง  นายกอบต.  ร่อนทองและกำนันตำบลร่อนทองส่วนปัจจัยที่  4  เป็นปัจจัยที่ทำใหเกิดความมั่นคงและกำลังใจหาที่สุดมิได้

เป็นสิ่งที่ดีที่ชุมชนเห็นความสำคัญของป่า แต่ยังมีคนอีกมากมายที่ยังมืดมนในเรื่องนี้ หรือเราคิดแค่ผลประโยชน์เล็กน้อยที่เขาได้ โดยไม่คำนึงถึงภายภาคหน้า