๓. กรณีศึกษา..เด็กชายข้าวทิพย์...(๑)

        ข้อมูลพื้นฐาน                                                                                                                                                    ปีการศึกษา ๒๕๖๓ ต่อเนื่องมาจนถึงปีการศึกษา ๒๕๖๔ เกือบตลอดปีที่สถานการณ์โควิด ส่งผลกระทบต่อการเรียนการสอน การใช้รูปแบบ ONSITE ทำได้ไม่เต็มที่ ส่วน ON HAND ควบคุมปัจจัยแทรกซ้อนไม่ได้เลย

          การจัดประสบการณ์ในชั้นอนุบาล ๒ และ ๓ ดำเนินการไม่ต่อเนื่อง นักเรียนจึงไม่ได้รับการพัฒนาตามศักยภาพ หนึ่งในนั้นมีเด็กชายข้าวทิพย์รวมอยู่ด้วย

          ข้าวทิพย์เป็นลูกชายคนที่สามของครอบครัวที่มีฐานะดีมาก พ่อกับแม่ รวมทั้งตากับยายค้าขายอยู่ในตลาด ทุกคนรักและดูแลข้าวทิพย์เป็นอย่างดี ให้ความรักความอบอุ่นอย่างเต็มที่

          ปีนี้ข้าวทิพย์อยู่ ป.๑ แล้ว ผ่านไปเดือนเศษ ข้าวทิพย์ยังอ่านไม่คล่อง ถึงแม้จะเป็นคำพื้นฐานง่ายๆและครูก็สอนซ้ำไปซ้ำมา แต่กระบวนการเรียนรู้ไม่ได้รับการตอบรับจากข้าวทิพย์เลย

          จากการสังเกตเบื้องต้นพบว่า ข้าวทิพย์จะสับสนงุนงงกับพยัญชนะ และสระ อ่านแล้วก็ลืม เพื่อนหลายคนในห้องที่มีพัฒนาการสมวัย ก้าวหน้าไปมาก จึงมีความแตกต่างจากข้าวทิพย์ชัดเจน

          ครูใช้วิธีสอนซ่อมเสริมเป็นรายบุคคล แต่ข้าวทิพย์จะมีช่วงเวลาของความสนใจไม่นาน จากนั้นจะเล่นและคุยอยู่ตลอด หรือว่าข้าวทิพย์สมาธิสั้น  จึงเป็นเรื่องที่ต้องสังเกตกันต่อไป

          บางที...อาจเป็นเพราะเรียนรู้ช้า หรือไม่ชอบการเรียนแบบท่องจำ แบบแจกลูก สะกดคำ แต่พอได้ใกล้ชิดและสังเกตบุคลิกจริงๆ ดูจะเป็นเด็กที่น่ารัก พูดรู้เรื่องและถามอะไรก็ตอบได้

          คงต้องกลับไปดูอายุของข้าวทิพย์อีกครั้ง บางทีข้าวทิพย์..อาจจะอยู่ในช่วงอายุที่ยังไม่พร้อม ครูต้องรอเวลา แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องเตรียมความพร้อมและจะต้องสังเกตเพื่อหาข้อมูล ตลอดจนศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ของข้าวทิพย์ต่อไป....

          อย่าเพิ่งตัดสินสิ่งใดด้วยสายตา..ข้าวทิพย์ก็มีหัวใจเหมือนกัน การปล่อยไปโดยที่ยังไม่พยายามแก้ไข จะเป็นความบกพร่องอย่างมหันต์ ครูทำงานเพื่อเด็กมิใช่เพื่อปกครอง ช่วงนี้..จึงต้องลองผิดลองถูก..ก็ไม่แน่เหมือนกัน...สื่อ หรือเครื่องมือบางอย่าง ถ้าได้ลองนำมาใช้ อาจจะไปเข้าทางข้าวทิพย์บ้าง....ก็เป็นได้

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๓  กรกฎาคม  ๒๕๖๕