ระบบราชการกับการพัฒนาประเทศ
เราตั้งเป้าไว้สวยหรู ว่าภายใน ๒๐ ปีเราจะเป็นประเทศพัฒนาแล้ว โดยที่งานพัฒนาส่วนใหญ่อยู่ในระบบราชการ ที่ work ethics ไม่เอื้อต่อการที่ระบบราชการจะเป็นพลังขับเคลื่อน
ผมทำนายว่า จะไม่มีวันบรรลุแหมายนี้ หากไม่ปฏิรูประบบราชการ
วันที่ ๕ เมษายน ๒๕๖๕ ผมเข้าร่วมประชุมคณะกรรมการเล็กๆ ของกระทรวงหนึ่ง ที่เหตุการณ์ในที่ประชุมทำให้ผมเขียนบันทึกนี้ ว่าหากไม่ปฏิรูประบบราชการ เราจะไม่มีวันพัฒนาขึ้นไปเป็นประเทศเจริญแล้วได้เลย เพราะคนระดับเจ้าหน้าที่มี work ethics ในลักษณะ “ทำงาน” ตามตารางเวลา ไม่มีจริตหรือเป้าหมาย “ทำงานให้สำเร็จ”
นอกจากนั้นผมยังสังเกตว่า แม้ข้าราชการผู้ใหญ่ของกระทรวงนี้ ก็มีน้อยคนที่แสดงความรับผิดชอบต่องานที่กำลังประชุมอยู่ ยิ่งในยุคประชุมออนไลน์ยิ่งสังเกตเห็น
ที่จริงเรามีการปฏิรูประบบราชการที่เริ่ม พ.ศ. ๒๕๔๕ เกิด กพร. ในที่สุด กพร. ก็กลายเป็นกลไกของอีกระบบราชการ (bureaucracy) เพื่อกำกับกฎระเบียบต่างๆ มากมาย ระบบราชการยิ่งสาละวันเตี้ยลงในด้านประสิทธิภาพ การทุจริตในประเทศไม่ลดลง แต่มีกฎระเบียบเกิดขึ้นใหม่ให้ต้องปฏิบัติตามขั้นตอน ข้าราชการจึงมุ่งปฏิบัติให้ถูกกฎระเบียบ ไม่สนใจความสำเร็จของงาน ความเร็วในการบรรลุผลงาน และประสิทธิภาพงาน
ขออนุญาตนำมารำพึงรำพัน เพื่อให้คนรุ่นใหม่ที่รักประเทศชาติหาทางแก้ไข โดยแนวทางหนึ่งคือ ทำให้ระบบราชการเล็กลง
วิจารณ์ พานิช
๕ เม.ย. ๖๕
ความเห็น (1)
Perhaps, work ethics training should be available to all public servants. Issues like honesty (or truthfulness), courtesy (or moral observance) and parsimony (most effective, least waste, within the condition) should be included.
And another ‘life ethic’ that ‘responsibility goes up, and authority goes down’ (meaning ‘the higher ranking personnel must take responsibility for all under her/his control; and s/he must delegate her/his authority to operatives under her/his control’).
Many cultures have these values built-in. Multi-cultures (such as Thailand) need common set of values and promotion. Equal opportunity is a hard value to build.