"KM Core Value Retreat"
ในช่วงวันที่ 23-25 ธันวาคม 2549 ได้มีโอกาสไปทำกิจกรรมเพื่อสร้างค่านิยมของสำนักKM (สำนักจัดการความรู้ กรมควบคุมโรค) ณ โรงแรมฮอสชู พอยท์ พัทยา เนื่องจากว่าเราเป็นสำนักก่อตั้งใหม่ บุคลากรมาจากหน่วยงานอื่นๆ และมีพวกเราเด็กๆ ที่พึ่งรับเข้ามาใหม่ๆ สรุปว่า หน่วยงานใหม่ ออฟฟิชใหม่ คนใหม่ๆ ทุกอย่างก็เลยต้องค่อยๆ ปรับเข้าหากันให้ดี ทุกคนในสำนักมีส่วนร่วมในการคิด วิสัยทัศน์ และค่านิยมของสำนักเต็มที่ และสรุปออกมาก็คือ ค่านิยมของสำนักจัดการความรู้มีดังนี้ค่ะ Team Work…การทำงานเป็นทีมAccountability…ความน่าเชื่อถือ ความรับผิดชอบCustomer Satisfaction …ความพึงพอใจของลูกค้าIntegrity…คุณธรรม/จริยธรรม <p style="text-indent: 36pt">Thrive to Success…การขับเคลื่อนสู่ความสำเร็จ</p><p style="text-indent: 36pt">
</p><p style="text-indent: 36pt">ทีม 7-KM Team กำลังโชว์ผลงาน โลโก้ คำขวัญ ก่อนจะโชว์เพลงและท่าประกอบ</p><p>โดยครั้งนี้เราได้รับเกียรติจาก ดร.ประพนธ์ สุริวงษ์ มาช่วยสร้าง Core Value อาจารย์ให้ทำกิจกรรมดีๆ สนุกด้วยค่ะ อย่างกิจกรรมแรก อาจารย์ให้ทุกคนพับกระดาษ A4 ให้ได้ 8 ช่อง เขียนเลขกำกับ และเขียนชื่อไว้มุมบนขวาของด้านหลังกระดาษ แล้วให้เพื่อนช่วยเขียนชื่อในแต่ละช่องให้ครบอย่างเร็วที่สุด และอาจารย์ก็จะตั้งคำถาม เช่น ให้ไปถามหมายเลขโทรศัพท์ของเพื่อนที่มีชื่อในช่องหมายเลข 2 หรือ ให้ไปถามว่าเพื่อนที่มีชื่อในช่องหมายเลข 5 เกลียดอะไรที่สุด…ใครเป็นคนรู้ใจ…หรือให้คำนวณเลขยาก.. เมื่อครบทั้ง 8 ข้อ ก็ให้ส่งอาจารย์ให้เร็วที่สุด สรุปออกมาว่าคนที่ส่งงานอาจารย์เร็วที่สุดคือดิฉันเอง (อิ อิ อิ) ความจริงมี 2 คนที่ส่งเร็วกว่า แต่ทั้ง 2 คนไม่เขียนชื่อ เป็นบทเรียนว่าการทำงานทุกอย่างนอกจากจะทำให้เร็ว ต้องถูกต้องและมีประสิทธิภาพด้วยค่ะ และสิ่งที่ได้จากเกมนี้ก็คือ การแลก ช่วยเหลือกันและกัน เพื่อนร่วมงานช่วยกัน เขาให้ข้อมูลเรา เราก็ให้ข้อมูลเขา อย่างข้อคิดเลขนี่ยากใช้ได้เลยค่ะ กว่าจะได้คำตอบ ต้องบวก ลบ คูน หาร กันหลายตลบ แต่พอเราต้องไปถามคนที่มีชื่ออยู่ในหมายเลขที่อาจารย์กำหนด ซึ่งแน่นอนว่าก็ต้องมีกันหลายคน ทุกคนช่วยกันคิดเลขแล้วก็ตะโกนบอกกันให้ได้คำตอบทุกคนจะได้ไม่เสียเวลาหาคำตอบ อันนี้อาจารย์ชื่นชมมา เพราะเคยเห็นบางองค์กรที่เขาไม่อยากบอกเพื่อน ทำได้แล้วก็กระซิบกระซาบ แต่สำนักของเราไม่หวงข้อมูลค่ะ มีน้ำใจช่วยเหลือกันดี แต่ข้อควรระวังก็คือ ถ้าผิดล่ะก็ ผิดกันหมด…</p> เกมที่ 2 เกม ให้แบ่งเป็น 2 กลุ่ม แล้วสมาชิกก็ไป ตั้งชื่อกลุ่ม คำขวัญ โลโก้ เพลง และท่าทางประกอบประจำกลุ่ม กลุ่มของดิฉันชื่อกลุ่ม Seven-KM Team มีที่มาจาก 7 ประจัญบาญ เนื่องจากมี 7 คน เราร้องเพลง “ทำอะไร ๆๆ ไปทำKM พวกเราฉับไว ร่วมใจประสานสามัคคี 7-KM สู้!!!” ท่าทางประกอบน่ารักสุดๆ (ลืมวัยไปเลย) ส่วนอีกทีม ชื่อทีม 2 วัยใจหนึ่งเดียว เนื่องจากทีมมี 2 generation เขาก็ร้องเพลง จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน แล้วก็ต้องร้องบอกสถานภาพของตนเอง 20…40…20…40 สลับกันไป จับมือกันเต้นเป็นวงกลม ก็ดูน่ารักดีค่ะ <p style="text-indent: 36pt">ตัดสินกันไม่ได้ต้องไปดวนกันที เกมที่ 3 คราวนี้ลงไปเล่นข้างล่าง Outdoor อาจารย์มีรางทำจากท่อพีวีซี ผ่าครึ่งให้เป็นราง ทุกคนถือไว้คนละราง ยาวประมาณเกือบฟุตนึงได้ค่ะ แล้วจะมีกรรมการคอยปล่อยลูกกอล์ฟให้ไหลไปตามรางพวกเรามีหน้าที่ต่อรางให้ลูกกอล์ฟไหลผ่านไปห้ามตก ต่อกันไปจากจุดเริ่มต้นไปถึงถ้วยที่อยู่ปลายทางแล้วให้ลูกกอล์ฟไหลหลงไปในถ้วยให้ได้ ระยะทางก็ประมาณ4-5 เมตร เล่นยากมากค่ะ ทีมของดิฉันแพ้ราบคาบค่ะ เกือบจะได้แต้มศูนย์ ได้ไข่ต้มมากินซะแล้ว ดีนะที่นาทีสุดท้ายทำได้มา 3 ลูก ส่วนอีกทีมเค้า Team Work มากค่ะ ทำได้ 7 ลูก แน่ะ มันยากตรงที่ลูกกอล์ฟมันไหลเร็วมาก แล้วเราก็ไม่ค่อยมีสติกันซักเท่าไหร่ พอลูกกอล์ฟไหลผ่านรางตัวเองไปแทนที่จะรีบวิ่งเอารางไปต่อเพื่อน ตลึงยืนมองผลงานของตัวเองอยู่ลืมวิ่งเอารางมาต่อ แล้วก็ไม่รู้จักผ่อนความเร็วของลูกกอล์ฟด้วยการยกรางขึ้นซักนิด แล้วเราก็มาร่วมสรุปกันว่าสิ่งที่ทำให้เราประสบความสำเร็จและ อุปสรรคปัญหาเกิดจากอะไรบ้างที่เกี่ยวกับค่านิยมของเรา ทีมของเราสรุปว่า Team Work…เราต้องมีทีมที่ดีประสานงาน ทำงานร่วมกัน Accountability…ความน่าเชื่อถือ ความรับผิดชอบ ทุกคนรับผิดชอบในหน้าที่ เชื่อในความสามารถของเพื่อนในทีม Integrity…คุณธรรม/จริยธรรม เนื่องจากทีมของเรามีคนเยอะกว่า 1 คน เราก็ให้คนนึงนั่งพักเพื่อให้มีจำนวนคนเท่ากันกับอีกทีม จะได้ไม่เอาเปรียบกันและกัน Thrive to Success…การขับเคลื่อนสู่ความสำเร็จ ทุกคนในทีมมีเป้าหมายที่จะไปสู่ความสำเร็จตรงกัน บทเรียนที่ได้จากทีมที่ชนะคือ ทีมนี้เค้ามี Key Success Factor คือ กติกาของเกมคือใครนำลูกกอล์ฟไปลงถ้วยได้เร็วที่สุด มากที่สุด ทีมนั้นชนะ…แต่ทีมนี้มี Key Success Factor ว่า ทีมที่พลาดน้อยที่สุด…จะเป็นผู้ชนะ ดังนั้นทีมนี้จะไปช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไป ใจเย็น สติดีมากค่ะ…ก็ขอชื่นชมด้วยนะคะ</p><p>
</p>
ทีมที่ชนะ กำลังเอาลูกกอล์ฟลงในถ้วยค่ะ ส่วนอีกทีมกำลังงงๆ วิ่งชนกันอยู่ด้านหลังค่ะ <h2 style="text-indent: 36pt">แล้ววันอื่นๆ ก็ยังมีอีกหลายเกมนะคะ เช่น เกมต่อตึกด้วยแท่งไม้ เกมต่อหอคอยโดยให้อุปกรณ์มาเท่ากันแล้วให้ต่อให้ได้หอคอยที่สูง สวย แข็งแรง เกมสร้างโรงงานเกมนี้สนุกมากๆค่ะ ต้องเล่าให้ฟัง มีกระดานที่เขียนตารางมาให้แล้วว่าเราจะสร้างอาคารด้วยการวางลูกคิวบิคไว้ในตารางนี้ มีตารางรอบนอกเป็นรั้ว และอาคารข้างในสูง 4 ชั้น โจทย์มีอยู่ว่า บริษัทในประเทศบรูไน ต้องการจ้างบริษัทเพียง 1 บริษัท ที่สามารถสร้างอาคารให้เสร็จก่อน ทั้ง 2 บริษัทที่แข่งกันครั้งนี้อยู่ในภาวะวิกฤตทางการเงิน ถ้าทีมใดได้งานครั้งนี้มาจะสามารถรอดจากวิกฤตเศรษฐกิจครั้งนี้ได้ ทุกทีมจะมี วิศวกร 1 คน พนักงานคลังสินค้า 1 คน กรรมกร 2 คน และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย 2 คน วิธีการคือ ทุกตำแหน่ง ถูกแยกไปรับฟังกติกา กลับเข้ามาห้ามคุยกันเป็นเด็ดขาด พออาจารย์ให้เริ่มต่อลูกคิวบิค โดยให้เวลา 40 วินาที ปรากฏว่าเละค่ะ แทบจะฆ่ากันตาย เจ้าหน้าที่คลังสินค้า กับกรรมกรก็รีบเอาลูกคิวบิคไปวางรีบต่อ รปภ.กับวิศวกร ก็ต้องคอยปัดออก ทำลายอาคารที่เขาสร้าง สู้กันดุเดือด สรุปว่าอาคารก็สร้างไม่เสร็จ เจ็บตัวอีกต่างหาก เพราะลูกคิวบิคมันหนักเอาการเลยค่ะ พอมาเฉลยก็เลยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นเพราะตอนออกไปฟังกติกา วิศวกรถูกกำหนดว่าต้องห้ามไม่สร้างอาคารจากข้างใน ถ้ากรรมกรเริ่มเอาลูกคิวบิคมาวางข้างในวิศวกรต้องรื้อทิ้ง ปัดลูกคิวบิคออกจากกระดาน ส่วน รปภ. ได้รับคำสั่งว่าถ้าเจ้าหน้าที่คลังสินค้า และ กรรมกรจับลูกคิวบิคทีละ 2 มือ ต้องปัดลูกคิวบิคนั้นออกจากกระดานไปเลย ทำอย่างนี้จนกว่าเขาจะเข้าใจเองว่าให้ใช้แค่มือเดียว กรรมกรกับเจ้าหน้าที่คลังสินค้าเค้าก็ประชุมกันว่าเค้าจะเริ่มสร้างอาคารจากด้านในออกมาด้านนอก และทำรั้วอีก พอถึงเวลาก็ลุยกันเลย เละ ไปตามๆกัน พยายามจะสบตากันก็ไม่มีใครเข้าใจ พอทุกคนต้องแสดงความรู้สึก ทุกคนอึดอัดที่สื่อสารกันไม่ได้ กรรมกรเขาก็ไม่เข้าใจหาว่าเพื่อนมาทำลายงานที่เขาทำ ทั้งๆที่จริงๆต้องมาช่วยกันสร้าง ส่วน รปภ. กับวิศวกรก็อึดอัดที่ไม่สามารถสื่อสารได้ว่าเราทำไปเพราะหน้าที่ ก็คงเหมือนการทำงานจริงๆ แหล่ะคะ ทุกคน ทุกฝ่ายต่างก็เข้าใจว่าเราทำงานของเราดีที่สุดแล้ว แต่เนื่องจากไม่เคยสื่อสารกันเลยเราก็เลยไม่ได้รู้อีกฝ่ายนึง หรือลูกค้าคิดอย่างไร ขั้นตอนต่อไปอาจารย์ให้ทุกคนช่วยเหลือกันได้ และใช้สองมือได้ แต่ก็ยังทำไม่เสร็จในเวลา 40 วินาทีค่ะ เรามาสรุปก็ได้รู้เพิ่มขึ้นมาว่า ถ้าต่างกันต่างทำงานถึงแม้ว่าเป้าหมายจะชัดเจนว่าเราจะสร้างอาคารรูปแบบนี้ แต่พอมีเวลาเข้ามาบีบต่างคนต่างรีบทำวุ่นวายกันไปหมด มือไม้พันกันสรุปว่าสร้างไม่เสร็จ เราก็ได้บทเรียนมาใช้ในการสร้างครั้งที่ 3 คราวนี้เราแบ่งหน้าที่กัน ว่าใครจะสร้างรั้วฝั่งไหน ใครจะเรียงคิวบิคไว้นอกกระดานก่อนจะยกมาเป็นชุดๆ ให้เพื่อนอีกคนเป็นคนต่อในกระดาน คราวนี้พวกเราทำเสร็จภายในเวลา 34 วินาทีเองค่ะ แง่คิดที่ได้ก็คือ สิ่งที่จำเป็นในการทำงานนอกจากจะมีทีมที่ดี มีเป้าหมายตรงกันชัดเจน มีเครื่องอุปกรณ์เพียงพอ (จากเดิมให้ใช้มือเดียว ให้เปลี่ยนมาใช้ 2 มือได้) มีอัตรากำลังคนเพียงพอ เท่านั้นไม่พอค่ะ การทำงานต้องมีระเบียบ มีการแบ่งงานกันอย่างมีระบบทุกคนรับผิดชอบในงานที่ตนได้รับมอบหมาย ทำทุกอย่างให้เป็นระบบเป็นไปในแนวทางเดียวกันเพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมาย งานก็จะออกมาประสบความสำเร็จอย่างมีประสิทธิภาพแน่นอนค่ะ…</h2><p> 
</p><p> กำลังโชว์หอคอยอยู่ค่ะ อุปกรณ์ที่ให้มามีกระดาษ 2 แผ่น หลอดอีก1 ถุง สก๊อตเทป ทีมดิฉันคือหอคอยที่ตั้งอยู่ตรงกลางค่ะ ทำด้วยกระดาษม้วนๆ แล้วต่อหลอดขึ้นไปให้สูงค่ะ แนวคิดคือหอคอยสูงมีเจ้าหญิงอยู่ข้างบน (เหมือนในนิทาน..อิ อิ อิ)</p><p> 
</p><p> วิศวกร กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังกันไม่ให้กรรมกรสร้างอาคารค่ะ</p><p> </p><p> </p><p> </p>
