ผมได้รับคำแนะนำจาก อ.อิบรอเฮ็ง หะยีสาอิ หลายครั้งว่า ให้เขียนสั้นๆ หน่อย เพราะผมเขียนแต่ละครั้งจะยาวมาก ทำให้ผู้อ่านขี้เกียจอ่าน ซึ่งผมก็พยายามทำอยู่ครับ ซึ่งเหตุผลสำหรับการเขียนยาวๆ ของผมก็อาจจะเนื่องมาจาก การที่ผมพิมพ์เร็วและคิดเร็วก็ได้ ทำให้เวลาเขียนทีไร ใช้เวลาแป๊บเดียวก็เสร็จ เลยลืมที่จะนึกถึงคนอ่าน
ซึ่งในหลักของการนำเสนอก็เป็นอย่างที่อาจารย์ท่านบอกละครับว่า การนำเสนอที่ดีต้องไม่เยิ่นเหย่อ หรือมีน้ำมากจนเกินไป ทำให้คนอ่านเบื่อ การจะสร้างความประทำใจให้กับคนอ่าน คือ สั้นกระทัดรัด พร้อมทั้งประทับใจ
ผมนึกถึงรายงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่ศึกษาเกี่ยวกับความคงทนว่า การที่เราสอน(โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยการบรรยาย) คนที่เรียนจะจำได้ดีเพียงช่วงสั้นๆ ช่วงแรก และยิ่งนานวันยิ่งจะเลือนหายไป จนเหลือแต่ประเด็นสำคัญนิดเดียว
การทำให้ความทรงจำนั้นมั่นคงคือ การสร้างประทับใจ