๒๙๔.
เผลอปล่อยกาลเวลาให้ล่องลอยไป
กับใจที่เคว้งคว้างไร้จุดหมาย
ลืมดูแลใส่ใจตัวเอง
ไม่รักและเข้าใจตัวเอง
มิหนำซ้ำ ยังตำหนิ ตอกย้ำให้ตัวเองเจ็บปวด
สร้างรอยแผลลึก เกิดหลุม เกิดบ่อ ภายในจิตใจ
ยากเกินแก้ไขเยียวยา
ไขว่คว้า หวังลมๆแล้งๆ
หยุด !
หันกลับมามอง ลองสำรวจใจตัวเอง
เติมความรัก ความเข้าใจ ให้กับใจตัวเอง
เติมวันละนิด
เชื่อว่า อีกไม่นานหลุมบ่อกลางใจจะตื้นเขินขึ้นมาได้
เปิดใจยอมรับความเป็นจริง
รักและศรัทธาตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ
เลิกตำหนิ หรือลงโทษตัวเอง รักตัวเองให้มากๆ
ความผิดพลาดในอดีต คือ บทเรียนที่ดีที่สุด
สร้างกำลังใจ ปลุกใจให้เข้มแข็ง
นำข้อบกพร่องมาปรับปรุง พัฒนาให้ดียิ่งขึ้น
ใจที่แกร่งกล้า จะนำพาเราแก้ปัญหา อุปสรรค ได้สำเร็จ
ความสำเร็จ ความสุข จักพานพบ
รักตัวเอง…และอย่าลืมรักคนข้างๆ
และรักที่สร้างสรรค์เพื่อประโยชน์ของส่วนรวม
<เขียนเก็บไว้ในตู้หนังสือที่บ้าน เมื่อ ๖ มิถุนายน ๒๕๕๗ นำมาเขียนบันทึกไว้ในสะกิดใจตน เพื่อเตือนสติตน>
อร วรรณดา ๒๒-๐๙-๖๔
หากด้อยค่าผู้อื่นเพราะขัดใจ ขออย่าให้สะกิดตนทนทุกข์ด้อยค่าตนน้อยใจให้รานรุก ขออย่าซุกใต้พรมให้ปล่อยวาง.ยุกยิก จักรวาล 23-09-64