หนังสือ The Case Against Education : Why the Education System is a Waste of Time and Money เขียนโดยศาสตราจารย์ Bryan Caplan ศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัย George Mason แห่งสหรัฐอเมริกา ส่งสัญญาณมุมมองด้านลบต่อระบบการศึกษาอย่างรุนแรง
ท่านบอกว่าคุณค่าของการศึกษามี ๓ ด้าน
คำถามสำคัญคือความคุ้มค่า มองจากมุมของเวลาและเงินที่ต้องใช้ไป และผมคิดว่าคำถามนี้เชื่อมโยงกับบริบทของสังคมหรือประเทศนั้นๆ ด้วย ในกรณีของหนังสือเล่มนี้ ยึดบริบทสหรัฐอเมริกา เขาบอกว่า สำหรับคนส่วนใหญ่การเข้าเรียนมหาวิทยาลัยไม่คุ้มค่า ผู้เขียนถึงกับแนะนำเด็กที่ผลการเรียนปานกลางว่า ให้เข้าเรียนด้านอาชีวะดีกว่า คุ้มค่ากว่า ซึ่งผมทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
ผมเชื่อมาตลอดชีวิตว่า คุณค่าสำคัญที่สุดของการศึกษา (การเรียนรู้) คือช่วยให้ค้นพบตัวเอง และสร้างแรงบันดาลใจ เป้าหมายการศึกษาด้านอื่นเป็นเรื่องรอง นำมาสู่คำถามว่า เป้าหมายทั้งสองนี้อยู่ในสภาพ “รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว” หรือเปล่า ถ้าใช่ เราก็ต้องทุ่มลงทุนด้าน “พ่อแม่ศึกษา” และระบบการเลี้ยงดูเด็กเล็ก ซึ่งไม่ใช่การศึกษาในความหมายนี้ ที่จริงเป้าหมายในใจผมนี้น่าจะตรงกับเป้าหมายข้อ ๓ ในหนังสือ
ยิ่งหนักเข้าไปอีก ที่เขาบอกว่า การลงทุนของภาครัฐสนับสนุนการศึกษาอย่างที่ทำอยู่ในปัจจุบันไม่คุ้มค่า ตกลงการศึกษาของสหรัฐอเมริกาไม่คุ้มค่าทั้งกระเป๋าส่วนตัว และกระเป๋ารัฐ ของบ้านเราเป็นอย่างไร???!!!
เอาเข้าจริง จำเลยคือระบบการศึกษาที่ล้าหลัง ไม่สามารถส่งมอบคุณค่าที่แท้จริงได้ ต้องการการปฏิรูป โดยรีดเอาไขมันออก เก็บไว้เฉพาะส่วนที่มีประโยชน์คุ้มค่า คือการเรียนเพื่อมีชีวิตที่ดี ไม่ใช่เพื่อรู้ หรือเพื่อคุณวุฒิ
เป็นสัญญาณเตือนต่อวงการการศึกษาว่า ต้องดำเนินการระบุคุณค่าของการศึกษาในปัจจุบันให้ชัด และดำเนินการพุ่งเป้าไปที่การสร้างคุณค่านั้น ไม่ใช่ทำตามความเคยชินตามที่ทำต่อๆ กันมา
วิจารณ์ พานิช
๗ ก.ย. ๖๔
ไม่มีความเห็น