#ถนนสายชีวิตไม่ได้เป็นเส้นตรง....ความคิดไม่ใช่ไม้บรรทัด.
ความล้มเหลวเป็นสิ่งเร้าของชีวิต....กระตุ้นให้เกิดแสงพลังพยายามเอาชนะ.
ล้มแล้วลุกกำลังใจเข้มแข็งไปต่อ....ล้มใจแล้วล้มสติมีแต่จะถดถอยใจฝ่อ....
ล้มครั้งหนึ่งพังช่างมัน.ยืนให้ได้ดังเด็กหัดยืน....สองสามคือบทเรียนสอนใจ.
#ไม่มีใครช่วยคุณได้ทั้งสิ้นถ้าคุณไม่ดิ้นด้วยตนเอง....
จะหาคำหวานประโลมใจนั้นพอได้....แต่จะหาความจริงใจนั้นยากหนอ....
ว่านพืชลงไร่นาหวังผลงอกงามได้ผลผลิต....
ว่านทรัพย์คำหวานเล้าโลมหวังชมเชย....หัวลงเขนยเก่ยเกาะกุมเสร็จสม....
นานวันสานต่อก็ไปได้....หนึ่งวันสองวันส่างซาลาห่างหายก็คลายเกลียว....
หมายมั่นอาจไม่ตรงใจใครจะช่วย....ตัดสินใจหรือปล่อยเลยไป....
#พินิจถ้วนห่างเย้ายวนชวนฝัน....คืนวันผันแปรตามกาล.ใจคนควรรู้ไหวเอน....
หากเอาแต่หลงไม่พินิจจิตวุ่นวายเอาแต่ใจสิ่งที่ได้พียงสนองต้องการ....
จะหาความจริงยากแสน....แม้นไม่ใช้เวลาช่วยไตร่ตรอง....
ตัดสินใจไม่ใช่เส้นตรง....จะลงตัวต้องได้ใจจากความจริงพิสูจน์ด้วยเวลา....
การแสดงแฝงเท็จ....อุบาย....ดาษดื่นหลงกลเพราะคุณเป็นส่วนหนึ่งกามา.
#จะเชื่อหรือไม่เป็นเพียงอุทาหรณ์ผ่านประสบการณ์เห็นมามาก....
เงินทองของหายากก็จริง....แต่สิ่งเร้าความต้องการมันมากกว่าค่าเงิน....
#ใจคุณเปลี่ยนได้ใจใครก็เปลี่ยนได้ตามกาล....ฉันเตือนคุณเพราะห่วงคุณ....
ปรารถนาดีของฉันคงเป็นส่วนหนึ่งไม่มากก็น้อยมอบแด่คุณ....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล 20-09-64
ไม่มีความเห็น