๙๑๖. รากไทย

รากไทย

เช้าของวันนี้…๑๕ กันยายน ๒๕๖๔…ได้ฟังเพลง ๆ หนึ่ง ชื่อว่า “รากไทย”…นั่งฟังไปขณะแต่งตัวมาทำงาน ทำให้คิดไปด้วยว่า…ในความเป็นจริงแล้ว เมืองไทยของเราเป็นประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์มาก ๆ โดยเฉพาะเมื่อยามที่ผู้เขียนเป็นเด็ก ๆ เมื่อ ๕๐ กว่าปีที่ผ่านมา…อาหารการกินอุดมสมบูรณ์มากกว่าสมัยนี้ เพียงแต่ความเจริญ หรือการพัฒนาทางด้านวัตถุ และเทคโนโลยียังไม่เท่ากับสมัยนี้…แต่ก็มีความเข้าใจว่า สิ่งต่าง ๆ นั้น นั่นคือ การพัฒนาให้ดีขึ้น เจริญขึ้น ทำให้เห็นว่าปัจจุบันนี้ เมืองไทยพัฒนาขึ้นมามากกว่าในสมัยก่อน

สำหรับคนรุ่นเกือบ ๖๐ ปี แบบผู้เขียน มีความเข้าใจชีวิตมากมายกับการได้ผ่านโลก ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านการทำงานให้กับภาครัฐมาจนอายุเกือบ ๖๐ ปี ทำให้เข้าใจโลก เข้าใจมนุษย์มากมาย ในทุก ๆ เรื่องจะมีเหตุและผลในตนเองเสมอ เนื่องจากเพราะมีความเข้าใจ เพราะทุกก้าวย่าง คือ การพัฒนาประเทศ เพื่อให้ดีขึ้น เจริญขึ้น

สิ่งหนึ่งที่อดนึกคิดไม่ได้ว่า…ได้เกิดเป็นคนไทย ใต้ร่มพระบารมีของรัชกาลที่ ๙ และ ๑๐ ก็ยังตระหนักรู้ว่าต้องมีความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ มีการดำเนินชีวิตทุกเรื่องภายใต้กฎหมายบ้านเมือง เพราะนี่คือ การอยู่ร่วมกันในสังคมไทย หากไม่มีกฎหมาย บ้านเมืองคอยปกป้องคุ้มครองคนไทย ไฉนเลยบ้านเมืองจะอยู่กันอย่างสงบสุขมาจนถึงทุกวันนี้…ทุกคนอาจกล่าวอ้างได้ว่า ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกใจตนเอง แต่อย่าลืมว่า…แต่ต้องถูกใจสังคมที่เป็นส่วนรวมร่วมกัน เพราะสังคมด้วยกลุ่มชนส่วนใหญ่ต้องมีความรับผิดชอบสังคมร่วมกัน…ขึ้นชื่อว่าเป็นคนไทย จะประพฤติ ปฏิบัติตนเช่นไรให้เป็นที่เดือดร้อนต่อตนเอง และคนส่วนใหญ่

ในความเป็นจริงแล้ว…เมืองไทยมีดีหลาย ๆ เรื่อง ซึ่งบางประเทศยังคิดชอบ ชื่นชมเมืองไทยของเรา เพราะคิดว่าเมืองไทยของเราก็มีดี มิได้แพ้บ้านเมืองของต่างชาติเลย…หากเกิดความเข้าใจจริง ๆ แล้ว จะเข้าใจว่า การมีดีของเมืองไทย ก็มิได้แตกต่างอะไรมากมายนักกับต่างชาติ…เพราะนั่นคือ วัฒนธรรม ประเพณี รากเหง้าของแต่ละชาติที่มีความเป็นเอกลักษณ์ อัตลักษณ์ในตนเอง…สำหรับเมืองไทยก็มีดีเป็นเอกลักษณ์ของเราเอง มีภูมิปัญญาในการใช้ชีวิตที่ผ่านมาได้อย่างภาคภูมิใจในตนเอง…จะพยายามให้รากไทยที่ผ่านมาไปเหมือนต่างชาตินั้นคงไม่ได้…สำหรับประเทศอื่น เขาก็จะมีรากเหง้าเป็นของเขาเอง เพราะแต่ละประเทศมีความแตกต่างกัน เพียงแต่ทำอย่างไรที่คนไทยจะธำรงรักษารากไทยของเราให้มีความเป็นเอกลักษณ์ อัตลักษณ์ในตนเองได้ มีความภาคภูมิใจใน “รากไทย” ของเราเอง ช่วยกันผดุงรักษาให้เจริญงอกงามยิ่งขึ้น

สำหรับการพัฒนานั้น ก็ยังคงต้องพัฒนาต่อไป เพียงแต่ควรคิด วิเคราะห์ แยกแยะให้เป็นว่าจะพากันเดินไปในทิศทางไหน จำเป็นหรือไม่ที่ต้องพัฒนาให้เท่าเทียมกับประเทศชาติอื่น…อย่าลืมว่า การพัฒนาประเทศเกี่ยวโยงกับงบประมาณ เศรษฐกิจ และสังคมของประเทศไทย…มุมมองของผู้เขียน มีความคิดว่า หากเราค่อย ๆ พัฒนาไปเรื่อย ๆ และธำรงไว้ซึ่งรากไทยของเราเองแล้ว เชื่อได้เลยว่า เราจะมีความเป็นตัวตนของประเทศเราเอง ซึ่งเราจะไม่เหมือนประเทศอื่น แต่จะมีการพัฒนาขึ้นไปเรื่อย ๆ จนมีอัตลักษณ์เป็นของเมืองไทยของเราเอง…อย่าทิ้งรากไทย รากเหง้าที่ทำให้เป็นเราคนไทยในทุกวันนี้ อย่าลืมบรรพบุรุษของเราเองที่ร่วมสร้าง แม้ว่าอาจเป็นไปจากเหตุการณ์ สถานการณ์ กาลเวลาที่ผ่านมาก็ตาม ทุกท่านได้ร่วมสร้างและทำนุ บำรุงรักษามาจนถึงทุกวันนี้…ไม่ต้องคิดว่าจะมีท่านใดที่หวังร้ายต่อประเทศไทย เพราะนี่คือ การพัฒนาประเทศชาติ

จงอนุรักษ์ไว้ซึ่งรากเหง้าของเมืองไทยที่ยังมีดีในอีกหลาย ๆ เรื่อง ที่ต่างประเทศไม่เหมือนกับเมืองไทยของเราเอง เพราะเรามีดีในตัวเอง จงภูมิใจในความเป็นไทยของเราเอง…แยะให้ได้ และให้เป็นกับการพัฒนาประเทศชาติ และการอนุรักษ์สิ่งดี ๆ ของเมืองไทยให้คงไว้ เพราะนี่คือ ภูมิปัญญาไทย…ภูมิความรู้ที่ได้มาจากปัญญาของบรรพบุรุษไทยเราเอง ยิ่งยุคโควิด-๑๙ ระบาดหนัก…สมุนไพรไทย ชื่อ “ฟ้าทะลายโจร” หรือแม้แต่ “กระชาย” ก็ยังสมารถนำมาช่วยบรรเทารักษาโรคให้ทุเลาลงได้ ยังมีอีกหลากหลายเรื่องราวที่เกี่ยวกับ “รากไทย” จงรักษา และจงภูมิใจในตนเอง

“รากไทย”

ลมจะแรงเพียงไหน

ไม่อาจโค่นต้นไม้ล้มลงไป

ถึงกิ่งก้านริดลงยังคงยืนได้

รากที่หยั่งลงไว้คอยประคองมั่นคง

เมืองไทยก็เหมือนต้นไม้ดำรง

มั่นคงเนิ่นเนาว์เพราะเรามีราก

รากแห่งวัฒนธรรมไทย

เหล่าลูกหลานต้องคอยสืบสานอย่างมั่นใจ

ดูแลต้นไทยให้มันยืนยง

คุณพระช่วยธำรงค์รากเอย

***************************************