อดทนและรอคอย

 

ความอดทน เป็นคุณสมบัติที่ดี ที่เรามักปรารถนาให้ลูกมีและเป็น

(อด ในสิ่งที่อยาก ทน ในสิ่งที่ไม่อยากได้) คงดีถ้าลูกมีความอดทน

.

เราจะสามารถฝึกความอดทนให้ลูกได้อย่างไรดีนะ?(เรามักคิด)

.

เด็กสมัยนี้ ช่างมีความอดทนกันน้อยเสียจริงๆ (เรามักบ่น)

.

คนสมัยนี้ทำไมไม่รู้จักอดทนกันบ้างเลย (เรามักตัดสินวิพากวิจารณ์)

.

แล้วเคยรู้ตัวมั้ยว่า หลายที ตัวเราเองก็ขาดการนำคุณสมบัติที่ดีนี้มาใช้เช่นกัน

.

เราอดทนและรอคอยกับการพัฒนาตัวเองไม่ได้ เรามักขัดใจ ขุ่นใจ หงุดหงิดใจ โกรธตัวเอง "อ่านมาก็เยอะ อบรมมาก็แยะ ทำไมยังไม่พัฒนาตัวเองไปไหนสักทีนะ ยังเป็นแม่ที่แย่ๆ เหมือนเดิมเลย" เราบ่น ตำหนิ ตัวเอง แล้วก็ท้อเอง ผิดหวังกับตัวเอง น้อยใจตัวเอง โกรธตัวเอง เลยเถิดก็เกลียดตัวเอง

.

เราอดทนและรอคอย ลูกของเราเรียนรู้และเติบโตตามจังหวะชีวิตของเขาไม่ได้ เรามักใช้ไม้บรรทัดของเรา เข้าไปควบคุม จัดการ ฉุดกระชากให้ลูกรีบเรียนรู้ เร่งรัด อย่างบีบรัด กดดัน ทุกข์ทั้้งตัวเราและตัวลูก

.

เราหลงลืม ความเป็นมนุษย์ของตัวเองและผู้อื่น

มนุษย์แต่ละคน เกิดมาพร้อมศักยภาพที่แตกต่างกัน

มีท่วงทำนองจังหวะการใช้ชีวิตที่แตกต่างกัน

บางคนจังหวะ เร็ว ร้อน แรง ตรงๆ จริงจัง

บางคนจังหวะ เร็ว พริ้ว สนุกสนาน สดใส

บางคนก็จังหวะ เนิบช้า เรื่อยๆ สบายๆ

บางคนต้องรอดูจังหวะ ระวังจังหวะ คิดเยอะ รอบคอบ ค่อยๆ ก้าว คิดๆๆก่อนจะก้าว

.

.

วันนี้ เห็นตัวเองหรือยัง เห็นจังหวะชีวิต ความเป็นธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตรอบๆ ตัวเรามั้ย? เพื่อความสุขของตัวเอง คนที่เรารักและผู้อื่นที่แวดล้อมตัวเรา ไม่ช่วยเหลือ ไม่เกื้อกูลก็ได้ แต่ขอไม่เบียดเบียนก็พอมั้ย?

.

เรามักเผลอสร้างความทุกข์ให้ตัวเองและส่งออกความทุกข์ไปแบ่งปันคนที่เรารัก โดยไม่รู้สึกตัว

.

อาจไม่ต้องเข้าใจชีวิตเราและเขาได้ทั้งหมด แบบชัดเจน ทุกซอกทุกมุม

แค่พอจะเห็นใจตัวเองเป็นบ้าง รู้จักสังเกต เห็นใจ ผู้อื่นบ้าง ก็ช่วยบรรเทาความทุกข์รายวันได้

.

อดทนและรอคอยได้มั้ย ที่จะค่อยๆ เรียนรู้เพื่อทำความเข้าใจ พัฒนาใจ ไม่ว่าจะกับตัวเอง ลูก สามี หรือใคร ๆ ที่เรามักใส่ใจดูแล แคร์เขา (ใส่ใจ เป็นเรื่องดี แต่เรามักเผลอใส่ไฟเผาใจ)

.

อดทนและรอคอย หมั่นขยันสร้างเหตุปัจจัยที่ดี ที่ส่งผลในอนาคตที่เราปรารถนาที่จะเห็น อยากมี ด้วยความรัก ความรู้ ควบคู่การมีสติ (มุ่งกระทำเหตุ ปล่อยวางในผล เป็นการวางใจ)

.

.

ฉันเองผู้ที่ ก็คิดว่าตัวเองผ่านประสบการณ์ ผ่านการเรียนรู้ ฝึกฝน เพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีกับตัวเอง ครอบครัวและผู้อื่น มานานน่าจะประมาณ 10 ปี

ก็ยังเห็นว่าตัวเอง ก็ยังมีเผลอลืม การนำคุณสมบัติที่ดีนี้มาใช้ในบางขณะ

.

.

ในช่วงที่สุขภาพกายดี สุขภาพจิตดี สติดี เจอเหตุกระทบมา ฉันมักใช้ความศรัทธาและความรัก ด้วยตระหนักรู้และเข้าใจ ณ ขณะนั้น ว่าเขาต่างจากเรา เรามีจังหวะชีวิต มีวิถีชีวิต มีความคิดที่ต่างกัน เขามีศักยภาพในแบบของเขา เราเองก็มีเช่นกัน เคารพความเป็นมนุษย์ของตัวเราและตัวเขา ใจเราเบาสบาย ส่วนอีกฝ่ายก็เราก็ใช้ความรัก ความศรัทธา ส่งผ่านตัวเราในการโอบอุ้มดูแลใจเขาได้ (ได้ทำ ส่วนผลที่เขาจะได้ดีแค่ไหน นั่นขึ้นอยู่กับคุณภาพใจของเขาด้วย)

.

.

อดทนและรอคอยกันดีมั้ย หรือจะใช้ความศรัทธาและความรักก็ไม่ว่ากัน

.

.

เราเลือกได้ดีเสมอ ถ้ามีสติมากพอ