(บันทึก)...เล่าเรื่อง ของ..แม่...

แม่..ของฉัน…เป็นผู้หญิงที่ทันสมัย  มากๆ ในชีวิต  ของฉัน..และยิ่ง  ย้อนไป..ยุค สงคราม..ครังที่สอง..แม่ไม่ได้มีการศึกษาสูงส่ง..เพียงแค่อ่านออกเขียนได้..ป๔.สมัยนั้น…เมื่อแม่ได้..ถูกพามาให้รู้จัก  ยุโรป..พ่อได้จาก  เธอไปหลายปีแล้ว..เธอแอบ บอกฉันว่า..เนี่ยะ  ถ้า..พ่อยังมีชีวิตอยู่..คงไม่ได้มาเห็นหลอก  บ้านเมืองฝรั่ง มังค่า..(เคยชวนแกมาทั้งสองคน..แต่  พ่อบอกว่า เปลืองตังค์….)….คงเป็นเหตุ  หนึ่ง  ที่แม่จำได้…แม่มาอยู่กับเราสามเดือน…หลังจากกลับจากอ้งกฤษ..คนใกล้ตัวสมัยนั้น..เส้นเลือดอุดตัน…เข้ารพ.ทำให้แม่ต้องเลื่อนการเดินทางกลับ..ขณะนั้น  แม่  ได้ใช้เวลา  เขียนบันทึก…ได้อ่านกันแล้ว  คิดว่า  เธอมีพรสวรรค์..ในการเขียน..อย่างที่  คาดไม่ถึงเพราะนอกจากแม่จะเขียน  จดหมาย  ถึงบ้างในครั้งนั้น  ก็มีเพียงแม่  คนเดียว  ที่เขียนถึงเรา…วันนี้เป็นเพียงวันสมมุติ..ว่าวันแม่..แต่แม่..ในดวงใจ..คงอยู่ด้วยกันตลอดไป……ฉันเขียนถึงแม่  และคนที่ยืนข้างแม่…เขาคงจะได้พบกันแล้ว..ในแดน สนธยา…ด้วยรักและคิดถึงนะ  ว่า...รักแม่และคนเคยอยู่ข้างกาย..ฝากฝัง..ดวงใจ  ที่ผูกพัน.ณ..พบ..นี้..ในอดีต….ที่เป็น..กาล เวลา .

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

วันนี้แม่ไม่อยูกายจากไปแต่ใจยังอยู่เสมอ

[for far]

สวัสดีวันแม่ค่ะยายธี ^_^