พุทธเศรษฐศาสตร์ : เศรษฐศาสตร์พื้นฐานของจิตใจ

การตื่นขึ้นมาในทุก ๆ วันถือว่าเราได้รับโอกาสอีกครั้งหนึ่งในการได้นำร่างกายนี้มาทำความดี มาเสียสละ

การร่วมแรงร่วมใจกันล้างแผงโซล่าเซลล์ของนักศึกษาพยาบาลตั้งแต่แสงแรกแห่งวันจึงเป็นภาพที่สวยสดและงดงาม

การเกิดเป็นมนุษย์ถือว่าเป็นผู้ที่ประเสริฐ เกิดมาเพื่อให้ เพื่อเสียสละ จุดมุ่งหมายปลายทางของเราคือพระนิพพาน

พระนิพพานอยู่ที่ไหน..?

พระนิพพานก็อยู่ที่ใจของเรามีความเห็นถูกต้อง เข้าใจถูกต้อง อันจะนำพาไปสู่การประพฤติปฏิบัติดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง

 

ทุกวันนี้ธุรกิจหน้าที่การงานของเรานั้นมันรัดตัว หลายท่านหลายคนก็จึงคิดว่า ไม่มีเวลามาปฏิบัติ หรือแม้กระทั่งไม่มีเวลาออกกำลังกาย

แท้ที่จริงแล้ว... การปฏิบัติงานกับการปฏิบัติธรรมสามารถทำให้สอดคล้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้

เราทำงานแบบเดิม หน้าที่เดิม กวาดบ้านถูบ้านแบบเดิม เพียงแต่เราเพิ่มเติมจิตใจแห่งการให้การเสียสละลงไป เราก็สามารถทำงานเดิมของเราให้เกิดบุญเกิดกุศล

การให้การเสียสละในการทำงานคืออะไร..? 

การให้การเสียสละในการทำงานนั้นคือ เราตั้งจิตใจตั้งไว้เสมอว่างานทุกอย่างที่ทำลงไปเพื่อให้ "ผู้อื่นมีความสุข..."

นับตั้งแต่คนใกล้ตัวของเราที่จะรับงานต่อจากเราไป เราก็คิดเสมอว่า เขาต้องได้รับงานที่ดีที่สุดต่อไปจากเรา เพื่อให้เขาทำงานต่อได้ง่าย สบาย ๆ

ถ้าเราประกอบธุรกิจการค้า เช่น การขายอาหาร เราก็คิดในใจเสมอว่า ให้เขาได้ทานอาหารที่อร่อยที่สุด สด สะอาดที่สุด 

หากเราตั้งจิตใจไว้ในการหวังให้ผู้อื่นมีความสุข ตัวเองนั่นเองย่อมได้รับความสุขเช่นเดียวกัน แล้วเราจะเห็นว่า ความสุขนั้นไม่ได้อยู่ไกล ความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ใกล้ ๆ นี่เอง 

เราไม่ต้องรอว่า เมื่อได้รับเงินเดือนตอนสิ้นเดือนแล้วจะมีความสุข ได้รับโบนัสปลายปีแล้วจะมีความสุข ตัวเลขในบัญชีได้ผลกำไรเยอะ ๆ แล้วจะมีความสุข ถ้าหากเราสามารถเก็บเกี่ยวความสุขจากการให้ได้ทุกนาที ชีวิตนี้ย่อมปลดเปลื้องเสียได้จากความสุขจาก "ความคาดหวัง..."

เมื่อมีหวังแล้วก็ย่อมมีสมหวัง และผิดหวัง... การคาดหวังความสุขในอนาคต เป็นการมองข้ามความสุขที่เกิดขึ้นเบื้องหน้าในปัจจุบัน

ให้เรากลับมามีความสุขกับครอบครัวของเรา เรารวยแค่นี้ก็พอ มีบ้านหลังหนึ่งพออยู่ได้ มีรถคันหนึ่งใช้ขับไปทำงาน มีลูกหลานที่เป็นคนดี แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ความสุขที่เกิดขึ้นจากความพอใจจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ

เศรษฐกิจพอเพียง คือ เศรษฐกิจที่อยู่พื้นฐานของความพอใจ

เศรษฐศาสตร์พื้นฐานของจิตใจ คือ เศรษฐศาสตร์แห่งการให้ การเสียสละ...

[โสภณ เปียสนิท]

ดีงามแล้วครับ