ปรากฏการณ์ทางสังคม: ข่าวชีวิตชายขอบ

เช้านี้ มีเรื่องให้เลือดลมที่เคยนิ่งๆได้เคลื่อนตัวจากสถานการณ์ทางสังคม ๓ เรื่อง ดังต่อไปนี้๑. ผู้ปกครอง ขโมยชุดนักเรียนเพื่อให้ลูกใส่ไปโรงเรียนในช่วงเทศกาลเปิดภาคเรียนของประเทศ ๒. แม่ประกาศยินดีสละลูกให้เป็นบุตรบุญธรรมของใครก็ได้๓. แม่แจ้งจับลูกที่ติดยาเสพติด (นคร)เรื่องแรก ผมโต้แย้งในใจว่า จำเป็นมากใช่ไหมกับการที่จะให้เด็กๆมีความรู้แต่ต้องใส่ชุดนักเรียนเท่านั้น และการที่ใครๆจะมีความรู้จะต้องมีเงินเท่านั้นเรื่องที่สอง มาถึงยุคที่เราต้องเลี้ยงลูกด้วยเงิน ถ้าไม่มีเงินลูกต้องตาย ดังนั้นต้องหาเงิน แต่ถ้าหาเงินมาไม่ได้ ก็จำเป็นต้องสละเลือดเนื้อบางส่วนของตนออกไปจากชีวิตเพื่อให้เลือดเนื้อก้อนนั้นรอด….ชีวิตสุดแสนรันทดจริงๆ ….. ใช่ เราต้องย้อนไปตั้งแต่เริ่มต้นว่า ทำไมจึงมีลูก (ทั้งที่คุณมีรายได้พอที่จะเลี้ยงตัวเองเท่านั้น) และถามคนมีลูกว่า มีลูกทำไมเรื่องที่สาม ยาเสพติดไม่ได้หมดไปจากประเทศไทยและโลก เพราะยาเสพติดเป็นสิ่งต้องห้าม เมื่อห้ามก็อยากลอง ที่แน่ๆ ผมนึกไปถึงคลิบหนึ่งที่คนขายยาเสพติดสารภาพให้ฟังว่า เดิมทีตนเป็นผู้เสพ แต่ที่ต้องเป็นผู้ค้าเพราะดาบบอกว่าถ้าค้าจะไม่จับ จึงตัดสินใจเป็นผู้ค้า โดยส่งเงินให้ทุกครั้งที่ได้รับยามาและรายเดือน ผมเข้าไปอ่านข่าวนี้อีกรอบ นักเลงคีย์บอร์ดวิจารณ์กันเหมือนกับที่เรารับรู้แต่ไม่เห็นจริง วงการนี้เขารู้กันทั้งแผ่นดิน

บันทึกไว้ในความทรงจำวันพุธที่ ๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๓ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน แปด (๘) ปีชวดเวลา ๑๐.๒๗ น.