ยินเสียงร้องก้องดังกลางสวนลุม
มาจากกลุ่มท้องกิ่วผู้หิวโหย
ผู้อดอยากปากท้องร้องโอดโอย
ผ่านลมโชยถึงผู้อยู่เบื้องบน
จงรับรู้ข่าวสารอันแสบแสน
ความคับแค้นคราวนี้ที่เข้มข้น
คำ "ขอข้าวกินหน่อย" หลายร้อยคน
ดังอึงอลอัดอั้นลั่นนคร
จะรอส่ิ่งใดเล่าท่านเจ้าขา
วันเวลาผ่านไปเหมือนไฟร้อน
ข้าวสักคำน้ำสักขันอันอาทร
อย่ารอให้ม้วยมรณ์ก่อนจะทำ
มากันเถิดเราท่านนั่นหน้าที่
ด้วยปรานีจากใจใช่เหยียบย่ำ
ขอเพียงมีข้าวกล้องสองสามคำ
เราได้ทำความดีช่วยชีวิต
เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติไม่เข้าใจเจตนารมณ์ของกฎหมายที่จะต้องมีหน้าที่อำนวยการให้มากกว่าการใช้อำนาจ ไม่มีการบริหารจัดการที่ดี หรืออาจไม่มีการประสานงานกันมาก่อน จึงเกิดความอลหม่าน ช่วยๆ กันเข้าใจซึ่งกันและกันในสถานการณ์ที่ไม่ปกตินี้ เราจะผ่านกันไปได้ด้วยดี
อัครพงษ์ เวชยานนท์ครับ จริงแล้วต้องมีหน้าที่ช่วยเหลือ ดั่งที่ว่ามา คงผ่านกันไปได้ด้วยดี สาธุครับ