10ปี ที่จากไป...#สวนสราญรมย์

10ปี ที่จากไป...#สวนสราญรมย์

ขอขอบพระคุณทุกคน และทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

......

วันนี้ ร่วม 10 ปี แล้ว ที่จากสถานที่ทำงานเก่ามา

อดนึกถึงคำสอนของพระพุทธองค์ไม่ได้ครับ..ว่า

.

#ไม่ว่าเราจะได้พบใครเจอใคร คนเหล่านั้นคือคนที่เราต้องพบต้องเจอเสมอ ไม่มีเรื่องใดสักเรื่องเดียวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราด้วยความฟลุ๊ค…

.

สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้.. ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่มีเรื่องใดเลยที่เป็นเรื่องบังเอิญ

.

เหตุนี้...ผู้เขียนจึงต้องขอขอบพระคุณ ทุก ๆ เรื่องราวที่ผ่านเข้าในชีวิต เพราะอย่างไรเสียเราก็หนีไม่พ้น วันนี้พ้น วันพรุ่งนี้ก็ต้องเจออยู่วันยังค่ำ

ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาเหมาะสมที่สุดแล้ว ..ขอเพียงอย่าทุกข์ใจ เศร้าใจ หรือดีใจ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องเลวร้ายใด...ก็ตาม

.

เมื่อไหร่...ก็เมื่อนั้น... (ถึงแม้นว่าเราจะเตรียมตัวหรือไม่ได้เตรียมตัว จะอยากเจอหรือไม่อยากเจอก็ตาม)

และวันนี้.... สิ่งหนึ่งที่คิดได้ก่อนเดินเท้าเข้าไปในสวน

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราก็ตาม ขอเพียงวันนี้ ...เวลานี้ ให้เรานั้น “#มีสติอยู่กับปัจจุบันและทำสิ่งดีๆ ให้มากที่สุด เท่าที่ชีวิตหนึ่งพึงทำได้”

#ธรรมะของพระพุทธองค์นั้น... ไม่เคยขุ่นมัวเลย..แม้สักเรื่องเดียว เปรียบได้เหมือนกับ “#ท่าน้ำ” ที่มีน้ำใสไหลเย็นอยู่อย่างนั้นเสมอ

.

และเมื่อใด..ได้ลงอาบ ได้ดื่มได้กินแล้ว เราจะว่ายข้ามฝั่งไปได้... โดยที่ตัวของเรานั้นไม่เปียก

ง่ายและงามเสมอในคำสอนของพระพุทธองค์

น้อมกราบสาธุข้อธรรมคำสอนของพระองค์ท่านครับ