ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นได้สารพิษ
มีโรคติดต่อตามง่ามกิ่งก้าน
มีเพลี้ยเกาะปลวกกัดคนตัดกราน
ยืนหยัดต้านกาลเวลาอย่างท้าทาย
เมื่อดอกดวงปวงใบไม้ไร้อาหาร
ออกอาการหล่นผล็อยทยอยหาย
ใบแห้งเหี่ยวร่วงโรยหล่นโปรยปราย
ปลิวตามสายลมร้อนร่อนลงดิน
เดี๋ยวใบนั้นเดี๋ยวใบนี้ที่หลุดร่วง
แต้มด่างดวงประดับกับแผ่นหิน
ชีพจรอ่อนล้าน้ำตาริน
การอยู่กินฝืดเคืองทั่วเมืองแล้ว
ใบที่เหลือสู้แล้งอย่างแกร่งกล้า
ด้วยศรัทธาธารท่อการต่อแถว
ขณะยื่นมือทอดตลอดแนว
ยินเสียงแว่วแผ่วมาว่าหลงทาง
ไม่มีความเห็น