ชีวิตที่พอเพียง 3645a. ความก้าวหน้าและถอยหลังของมนุษยชาติ
เช้าวันที่๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓ อุณหภูมิ ๒๒องศาเซลเซียส และมีลมอ่อนๆ ผมนั่งกินบรรยากาศที่สนามหน้าบ้าน พร้อมกับอ่านเอกสารการประชุมแบบ รีทรีต ของ มช. ที่จะประชุมที่สุราษฎร์ธานีระหว่างวันที่ ๒๒ -๒๓ กุมภาพันธ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอกสารแปลTheGlobal Risk Report 2020 ที่กระตุ้นให้มองภาพใหญ่ได้ดีเยี่ยม
ทำให้ผมมองว่าในช่วงชีวิตเกือบ ๘๐ ปีของผม ได้เห็นความก้าวหน้าในด้านชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์อย่างไม่เคยคาดคิดมาก่อน ยิ่งของผมเองและครอบครัวยิ่งไม่เคยคิดว่าจะมีความเป็นอยู่ที่ดีถึงเพียงนี้ ทั้งหมดนั้นสะท้อนความก้าวหน้าของมนุษยชาติ
แต่ขณะที่เขียนบันทึกนี้สภาพสังคมไทยถูกสั่นคลอนรุนแรง การเมืองไทยไม่มั่นคง เศรษฐกิจอาจเข้าสู่วิกฤติจากการระบาดของไวรัส โควิด ๑๙ และจากบรรยากาศสงครามการค้าระหว่างอเมริกากับจีน ความแห้งแล้งในปีนี้ และมลพิษในอากาศจากPM2.5 รวมทั้งหนี้ครัวเรือนพุ่งสูงรวดเร็ว
ออสเตรเลียพบวิกฤติไฟป่า เมื่อไฟป่ามอดเพราะฝนตกก็เกิดน้ำท่วมใหญ่
โชคดีที่มนุษย์เรามีความสามารถในการทำความเข้าใจภาพใหญ่ ภาพเชิงระบบได้ดีขึ้นมากมาย เราจึงพอจะเข้าใจ rootcause ที่ซับซ้อนยิ่งของระบบโลก ว่าส่วนใหญ่เกิดเพราะฝีมือมนุษย์ ... ความก้าวหน้าและถอยหลังอยู่ด้วยกัน เป็นสองหน้าของเหรียญเดียวกัน
เกิดคำถามว่า ส่วนที่เห็นชัดด้านความก้าวหน้าคือสิ่งนอกตัวมนุษย์ โดยมนุษย์ได้ดัดแปลงปรับปรุงสิ่งรอบตัวให้ตนเองอยู่สบายขึ้น แล้วส่วนที่อยู่ภายในมนุษย์เล่า มนุษย์ได้พัฒนาขึ้นเพื่อความสุขร่วมกันของมนุษย์หรือไม่
หรือคิดให้ใจกว้างขึ้น หลุดจากพันธนาการ homocentric มนุษย์ได้พัฒนาด้านในตน เพื่อบรรลุสุขภาวะของพื้นพิภพและของจักรวาลหรือไม่
ความเชื่อมั่นในศักยภาพของตนเอง(confidence) พร้อมๆกับตระหนักและยอมรับในข้อจำกัดของตนเอง (humility) เป็นคุณสมบัติด้านในที่สำคัญอย่างหนึ่ง
วิจารณ์ พานิช
๒๑ ก.พ. ๖๓
รมณียสถาน สนามหน้าบ้าน
ขอบพระคุณอาจารย์ที่เขียนเรื่องนี้นะคะ เป็นบทความที่เหมาะสมกับสถานการณ์ในเวลานี้มากเลยค่ะ หากเราทำใจให้ยอมรับไม่ทันและไม่พยายามปรับตัว ปรับใจ แล้วปฏิบัติตัวให้ถูกต้องเหมาะสม เราอาจจะผ่านไปด้วยความยากลำบากนะคะ