การใช้ชีวิตดุจเจดีย์

    เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า  เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน

    เมื่อเจ้ามามือเปล่าจะเอาอะไร  เจ้าก็ไปมือเปล่าเหมือนเจ้ามา.(  จำของเก่า )

        ในสังคมไทยผู้คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธเราจึงเห็นองค์เจดีย์มียอดสูงโดดเด่นในพื้นที่ทั่วประเทศไทยบ่งบอกถึงความเคารพความศรัทธาในหลักพุทธธรรม  เมื่อเราเห็นองค์เจดีย์เหล่านั้นแล้วเกิดมุมคิดอะไรบ้าง  สำหรับผู้เขียนมองเจดีย์ออกเป็น 3 ส่วน  คือส่วนที่เป็นฐานเจดีย์  ส่วนกลางของเจดีย์  และส่วนยอดของเจดีย์

        เมื่อหันมามองตัวตนของคนเราเอาเจดีย์มาเป็นแนวคิดแล้วควรฝึกตนพัฒนาตนใน 3 ส่วนเช่นเดียวกัน  คือ

1.ส่วนฐานเป็นการพัฒนางาน  เพราะคุณค่าของคนขึ้นอยู่ที่ผลของงาน  คุณค่าของงานขึ้นอยู่ที่การตั้งใจลงมือทำของตนงานของใครก็งานของคนนั้น  ต้องดูให้ทั่ว  ตาดูหูฟังสมองคิดจิตจดจ่อต่อสิ่งที่ทำนั้นและจับให้มั่นคงจับให้ตลอดสายจับให้ถูกที่ถูกทางของสิ่งนั้น  ทำจนชำนาญยึดถือเอาเป็นอาชีพเลี้ยงชีวิตได้

2.ส่วนกลางของเจดีย์เป็นการพัฒนาตนที่เชื่อมโยงกับคนหมู่มากที่แวดล้อมเราอยู่เพราะตรงกลางของเจดีย์เป็นตัวเชื่อมระหว่างฐานกับยอดเจดีย์  แนวคิดการเชื่อมโยงนี้เกี่ยวกับคนที่อยู่รอบตัวเรามี 6 ด้าน  คือ คนที่อยู่ด้านบนได้แก่นักบวชนักปราชญ์  คนที่อยู่ด้านล่างได้แก่คนงานคนใช้  คนที่อยู่ด้านหน้าได้แก่คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายคุณพ่อคุณแม่  คนที่อยู่ด้านหลังคือสามีหรือภรรยาและลูก ๆ  หลาน ๆ คนที่อยู่ด้านขวาคือคุณครูผู้ให้แนวคิดแก่เราเพื่อจะได้หัดคิดเองได้โดยเห็นคุณครูแนะนำสั่งสอน  คนที่อยู่ด้านซ้ายคือบรรดาเพื่อน ๆ ของเรา  กลุ่มคนทั้ง 6  ด้านดังกล่าวนี้เราจะพัฒนาจิตใจตนเองให้รู้จักเชื่อมโยงอย่างไรในช่วงที่ตนยังมีลมหายใจอยู่  ด้วยคนเราพบกันอยู่ด้วยกันไม่นานนักก็ต้องลาจากกันไปตามกรรมของตน  จะทำอย่างไรจากกันด้วยดีมีไมตรีจิต  ด้วยคนเรานี้ผูกสนิทชิดเชื้อนี่เหลือยาก  ถึงเหล็กฟากผูกไว้ก็ไม่มั่น  จะผูกด้วยมนต์เสกลงเลขยันต์  ก็ไม่มั่นเหมือนผูกไว้ด้วยไมตรี

3.ส่วนยอดของเจดีย์เป็นการพัฒนาจิตตนเพื่อให้ดูตนออกบอกตนได้  เป็นการตามดูจิตอย่างรู้เท่าทันเป็นการฝึกจิตใจตนเองให้ผ่องใสก่อเกิดความสะอาดสว่างสงบ  เรื่องเหล่านี้ใครทำใครได้ใครปฏิบัติได้เป็นยอดแห่งการฝึกตน  โดยมีหลักธรรมมาจับมาบำเพ็ญเช่นหลักธรรม 5 ประการ  คือ  การฝึกให้จิตมีเมตตากรุณา  มีสัมมาชีพ  มีการสำรวมกามารมณ์  ฝึกตนรักษาสัจจะ  มีสติสัมปชัญญะคือระลึกตัวอยู่เสมอ  แล้วฝึกหักลดละเลิกการกระทำทั้ง 5 อย่างนี้ให้เบาบางจางหายไป  สิ่ง 5 อย่างดังกล่าวคือ  การฆ่า  การลักทรัพย์  การทำผิดในกาม  การโกหก  และการเสพของมึนเมาต่าง ๆ

        การเข้าใจในการใช้ชีวิตเกี่ยวกับงาน , คน , ตน อย่างนี้นับเป็นการใช้ชีวิตดุจเจดีย์ซึ่งวิถีชาวพุทธเมื่อถึงเวลาล่วงลับไปยังคงนำธาตุเจดีย์มาบรรจุกระดูกตนเป็นอนุสรณ์เพื่อให้จดจำว่ากาลครั้งหนึ่งเคยมีคนชื่อนี้มีลมหายใจอยู่บริเวณแถบนี้แต่ตอนนี้เขาอำลาจากไปแล้วเหลือไว้แต่ความทรงจำนี่แหละครับเขามามือเปล่าแล้วเขาก็ไปมือเปล่าเป็นเช่นนั้น.

ในภาพบรรยายในห้องเรียนคาบสุดท้ายก่อนสอบปลายภาคในเทอมนี้ของนิสิตกลุ่มนี้

[นายศุภณัฐ เจตน์ครองสุข]

สาธุครับ

[ยูมิ]

ขอบคุณครับ คุณศุภณัฐ เจตน์ครองสุข