ศูนย์การดำรงชีวิตอิสระ พุทธมณฑล

วันจันทร์ที่ 13 มกราคม 2563ดิฉันนางสาวธันย์ชนก ศรีรุ่งโรจน์ นักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยมหิดล วันนี้ได้มีโอกาสมาที่ศูนย์การทำดำรงชีวิตอิสระ พุทธมณฆล (Independent living: IL) เมื่อมาถึงก็ได้พบกับกลุ่มพี่ๆที่ทำงานให้กับศูนย์ดำรงชีวิตอิสระ พบว่าพี่ๆทุกคนนั่งวีลแชร์ เราก็ได้ทำความรู้จักกับพี่ๆกลุ่ม IL กิจกรรมที่กลุ่ม IL ได้จัดให้พวกเราทำเป็นกิจกรรมที่ดีมากๆ เพราะทำให้เราได้เข้าใจผู้ที่มีความพิการจริงๆไม่ว่าจะเป็นการให้ทำกิจกรรมโดยปิดตา มัดแขน ขา ทำให้เราเข้าใจผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพนั้นๆจริงๆ ได้รู้ถึงสิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นได้เจอเพียงแต่มันก็แค่เพียงบางส่วนโดยเฉพาะ “คำพูด” ที่กลุ่มคนพิการมักจะพบเจอและเป็นสิ่งที่ทำร้ายจิตใจพวกเขามากที่สุด ขนาดดิฉันเป็นคนอ่านข้อความเหล่านั้นยังรู้สึกแย่มากๆ วันนี้ก็ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการการสร้างปฏิสัมพันธ์กับผู้รับบริการ คือเริ่มจากการสร้างปฏิสัมพันธ์ สังเกตการตอบรับของผู้รับบริการต่อคนแปลกหน้า เราต้องหาจุดเด่น จุดด้อย ความสนใจและความต้องการของผู้รับบริการ ไม่แยกผู้รับบริการจากผู้ดูแล เน้นการสร้างกำลังใจ ให้ถามคำถามตรงๆ ให้ผู้รับบริหารคิด ตัดสินใจเองเพื่อให้ผู้รับบริการเลือกวิถีชีวิตของตนเอง เพื่อส่งเสริม Independent living ให้ผู้รับบริการสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ตอนบ่ายก็มีโอกาสได้ลงชุมชนเข้าไปเยี่ยมผู้พิการที่อาศัยอยู่ในชุมชน วันนี้ก็ได้พูดคุยกับผู้รับบริการท่านหนึ่ง เขาเคลื่อนย้ายร่างกายโดยใช้วีลแชร์เนื่องจากอุบัติเหตุทางรถจักรยานยนต์ ทำให้เขาไม่สามารถกลับมาเดินได้ ผู้รับบริการมีความต้องการที่จะใช้ชีวิตอิสระเลยเข้าไปปรึกษากับกลุ่ม IL ร่วมกับการรักษาจากทีมสหวิชาชีพเช่น แพทย์ นักกายภาพและนักกิจกรรมบำบัด จนเขาก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ในชุมชนได้ด้วยตนเอง ช่วยภรรยาทำงานขายของในตลาด ช่วยเหลือตนเองได้ จนผู้รับบริการสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ด้วยตนเองได้อย่างใกล้เคียงปกติในความคิดของดิฉันการที่มีกลุ่ม IL นั้นทำให้ผู้รับบริการนั้นอยากที่จะเปิดใจ พูดคุยกันมากขึ้น เนื่องจากกลุ่ม IL ก็เป็นผู้ที่มีความพิการเหมือนกัน เข้าใจกันมากกว่า ผู้รับบริการส่วนมากมักจะคิดว่าไม่มีใครเข้าใจเขา เพราะไม่ได้เป็นเหมือนกับที่เขาเป็นวันนี้ก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากการไปออกชุมชน คนส่วนมากมักคิดว่าผู้พิการไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตัวเอง แต่ความจริงแล้วผู้พิการนั้นสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่เราคิด..