วันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๒ ผมรีบไปที่สวนสามพรานตั้งแต่เช้า เพื่อไปเสพสุขจากธรรมชาติ ก่อนการประชุมกลุ่มสามพรานในช่วงสาย ไปถึง ๗ น. เศษๆ พบว่าในบริเวณตลาดมีงานเกษตรอินทรีย์ รถเข้ามาจอดมากที่จอดรถที่เคยจอดเต็มแล้ว จึงต้องไปจอดที่ลานจอดบริเวณหน้าสัญญลักษณ์งานกล้วยไม้โลกเมื่อ ๔๐ ปีก่อน
ลงจากรถผมก็เดินเข้าไปในสวนด้านหลัง พลันก็เข้าไปอยู่ในอีกโลกหนึ่ง (รูปที่ ๑) โลกแห่งความสงบ ... อยู่กับธรรมชาติ ผมตระหนักทันทีว่า “ต้นไม้แยกโลกได้” แยกโลกแห่งความสงบออกจากโลกแห่งความวุ่นวาย กำแพงต้นไม้ความหนาไม่ถึงเมตร แยกสวนออกจากลานจอดรถได้อย่างสนิท ไม่สังเกตไม่รู้ว่ามันอยู่ติดกัน
ผมมีนิสัยชอบความสงบ สภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติอย่างนี้จึงให้ความสุขยิ่งนัก ผมเตรียมกล้องถ่ายรูปตัวใหม่ Canon Powershot G7 Mark III ไปถ่ายรูปบรรยากาศในสวน เอาไว้เสพภายหลัง ได้ทั้งความรู้สึกเมื่อไปอยู่ในระบบนิเวศน์นั้น เปรียบเทียบกับความรู้สึกเมื่อดูรูปในภายหลัง ได้เรียนรู้ความรู้สึกภายในของตนเอง
สวนแห่งนี้ อาจเรียกได้ว่า สวนที่ลุ่ม หรือสวนบำบัดน้ำเสีย เดาว่าสวนสามพรานเอาน้ำเสียจากโรงแรมมาผ่านกลไกการบำบัดน้ำเสียโดยธรรมชาติที่นี่ ใช้ต้นไม้ที่มีความสามารถเติมอ็อกซิเจนให้แก่น้ำได้ดี คือจำพวกต้นกกชนิดต่างๆ ได้ทั้งความงานของความหลากหลายของนานาพรรณพืช และได้ผลการบำบัดน้ำเสียที่ใช้ได้จริง ถ้าไม่มีป้ายบอกเป็นนัยว่าต้นไม้ชนิดไหนกองหรือบำบัดน้ำเสียได้ดี ก็จะไม่คิดว่านี้คือสวนบำบัดน้ำเสีย ที่มีความงามเป็นเลิศ และไม่มีกลิ่นเลย
วิจารณ์ พานิช
๑๓ ธ..ค. ๖๒
1 โลกแห่งความสงบ
2
3
4
5
6
7
ร่มรื่นมากเลยนะคะ
สบายตา สบายใจครับ!
ดีจังเลยครับอาจารย์ Take care ครับผม