ขอมือเธอหน่อย ไว้คอยกระชับให้ชื่นใจ

          สวัสดีครับทุกคนนนนนน กลับมาวันนี้อีกเช่นเคยกับค่ำคืนที่ดึกมากเวลานี้กับสมฟลาวววววววว แต่เราย้อนท้าวความไปไกลหน่อยเมื่อประมาณวันที่ 4 พ.ย. 2562 ทางตัวของสใฟลาวนะครับได้เรียนวิชากิจกรรมบำบัด หรือหลักการทางกิจกรรมบำบัดนะครับ ที่จริงเนื้อหาก็คือตามรูปข้างบนเลยนะครับ ซึ่งสิ่งที่เราเรียนในคาบนี้ก็คือ EHP หรือ Ecology of human performance ซึ่งเนื้อหาที่ได้เรียนนั้นสมฟลาวขอบอกเลยนะครับว่าแอบบงงนิดหน่อย แต่ทางครูอาจารย์ก็ได้มีการมอบหมายงานให้ หรือที่เรียกว่า

Tasks 

1.แต่งกลอน

2.แต่งเพลง

3.แต่งสุนทรพจน์เป็นภาษาอังกฤษ

          ซึ่งจะต้องใช้คำจาก 20 คำ ที่ได้มองจากรอบๆตัวเรา หรือสิ่งที่เรียกว่า Environment ตอนแรกสมฟลาวก็แอบสงสัยด้วยนะครับว่าห้องเล็กๆแค่นั้นพอมองออกไปข้างนอกจะมองเห็นอะไรได้เกิน10 อย่างด้วยเหรอ แต่พอเราได้ลองมองจริงๆเราจะได้เห็นอะไรต่างๆที่เรามองข้ามไป หรืออะไรต่างๆที่มาเข้ามาในสายตาของเราแค่แปปเดียวแล้วผ่านไปต่างๆ จนได้ครบทั้ง 20 ข้อความ แต่ทางอาจารย์ได้เพิ่มความยากของ tasks ให้ยากขึ้นไปอีกด้้วยการใช้เวลาแค่เพียง 44 นาที หรือ temporal แต่ๆๆๆๆๆก็ยังไม่หมดอีกนะครับ โดยผลงานที่เราทำออกมานะครับจะต้องมีเป้าหมายที่สอดคล้องกับ

Target

Experiences

EHP

ประโยชน์ของคนอื่นเพื่อการส่งเสริมสุขภาพ และป้องกันโรค 

          นี่เป็นแค่ตัวอย่างนะครับเนื้อหาทั้งหมดอยู่ในกระดาษแล้วครับ ส่วนการทำงานนะครับจะทำงานเป็นกลุ่มตามเดือนเกิดครับ ซึ่งผมเกิดเดือนสิงหาคมครับ มีเพื่อนร่วมงานอีก 2 คนคือ พริมและด้าครับ ในการแบ่งงานนะครับ ด้าเป็นคนอาสาที่จะทำในส่วนของสุนทรพจน์ที่ยากที่สุดด้วยตัวของด้าเอง และ พริมก็ให้สมฟลาวนะครับเป็นคนเลือกเองเลยว่าจะเอาหัวข้อไหน ด้วยความที่สมฟลาวนะครับเป็นคนมีจังหวะในหัวใจนะครับ แน่นอนก็ต้องเลือก การแต่งเพลงนั่นเองครับ ส่วนพริมก็จะรับผิดชอบในส่วนของกลอนอันไพเราะนั่นเองครับ เมื่อสมฟลาวนะครับได้รับหน้าที่นี้แล้วนะครับก็ทำการหาเพลง และจังหวะที่ตัวเองชื่นชอบ นั่นคือ ขอมือเธอหน่อย VER.พี่มาก พระโขนง จังหวะขอเพลงเป็นจังหวะปานกลางทำให้สามารถแต่งเพลงได้ง่ายและเนื้อหาเยอะนะครับ และนี่คือบทเพลงที่ผมแต่งขึ้นครับ

          ช่วยฟังฉันหน่อย เปิดแอร์ หน้าต่าง ก็ต้องปิด

ช่วยฟังอีกหน่อย มดกัด ทายา สักบ้างเห้อะ

ช่วยฟังสักหน่อย ท้องฟ้า ยามเช้า ก็น่าดู ไว้ไปด้วยกัน

หากมีสักคน ที่นก ก็ไม่ใช่เธอ

          ช่วงที่นำมาแต่งเพลงเป็นท่อนฮุคนะครับทำให้ง่ายต่อการเข้าใจและการร้องนะครับ ส่วนการร้องของกลุ่มเรานะครับขออุ๊บอิ๊บไว้ให้แค่อาจารย์และเพื่อนในสาขาเท่านั้นนะครับเพราะสมฟลาวและเพื่อนแอบเขินกับเสียงร้องตัวเองมากๆเลยครับ 

          มาถึงตอนท้ายนะครับก็คือการส่งงานตอนนั้นสมฟลาวก็ไม่คิดเหมือนกันครับว่าตัวเองส่งงานเป็นกลุ่มแรกและได้ทันเวลา ตอนแรกที่ได้ฟังโจทย์จากอาจารย์นะครับก็รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ยากมากพอสมควรเลยครับ จนพอได้ลองทำจริงๆ งานเราก็ออกมาดีตามที่เราตั้งไว้นะครับ อาจจะเพราะว่าเป็นการทำงานกลุ่มที่มีการแบ่งงานกันอย่างชัดเจน มีข้อผิดพลาดตรงไหนคนในกลุ่มก็ร่วมด้วยช่วยกันแก้ ถึงเพื่อนในกลุ่มทำงานจะไม่ใช่เพื่อนที่เราสนิทด้วยที่สุด แต่ก็เพื่อนร่วมคณะที่เราไว้ใจและสามารถทำงานร่วมกันได้ในที่สุดนะครับ พอผ่านมาถึงวันนี้ก็ยังแอบสงสัยเลยนะครับ ว่าตอนนั้นทำไปได้ไง งานที่มีเงื่อไขเยอะขนาดนั้น แต่ตอนนี้ก็แอบเข้าใจเข้ามาบ้างละครับว่าเรากำลังอยู่ใน Model ที่เรียกว่า EHP นั่นเอง ตอนนี้อาจจะน้อยแต่ก็ต้องๆค่อยๆเป็นค่อยไป เพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องอาจารย์ก็แอบบอกมาว่ายากอยู่ แต่เราก็ต้องสู้ เราต้องทำได้ วันนี้ เอ๊ะไม่สิต้องบอกว่าคืนนี้สมฟลาวก็ต้องขอตัวลาไปนอนก่อนนะครับเพราะพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า55555 นี่ก็แอบมาทำการบ้านซะดึกเลย ขอบคณมากครับบบบบบ