มันยากเกินคำอธิบาย....
วันหนึ่งๆ ที่มันผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วก็ผ่านไป นับเวลาได้จากเข็มวินาที เป็นนาที เป็นชั่วโมง ความรู้สึกบางเรื่อง บางครั้งที่เราไม่ได้ตั้งใจที่อยากจะนึก ถึงใครบางคนที่เคย "คิดถึง" ดันมาคิดถึงจนได้ เห็นอะไรที่เหมือนๆกันไม่ได้ ใจมันลอยไปเองโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ มันก็เลยยากเกินคิดอธิบาย
เวลาที่มันผ่านไปนาน แสนนานนับเวลาได้ก็เป็นพันๆชั่วโมงได้ แต่ความคิดถึงนั้นมันลอยมากับความรู้สึก สายลม และบรรยากาศ พาให้เราเองต้องตกอยู่ในภวัง แห่งความคิดถึงเรื่อง "วันวาน" ที่มันเคยหวาน ซึ้งกินใจ เราสองเคียงข้างกันไป ในวันที่ฝนซาๆ และทุกเวลาที่เธออยู่เคียงข้างฉัน เราอ่านหนังสือกันที่ห้องสมุด เราอ่านหนังสือกันที่ไต้ห้องพัก เรากินข้าวด้วยกันที่โรงอาหาร เราไปเดินห้างด้วยกัน กินไก่ KFC ด้วยกัน นั่งรถเมล์ด้วยกัน และทุกครั้งทที่เราขึ้นรถเมล์ ตัวเราเองจะเป็นคนก้าวขึ้นไปก่อน ไม่ได้หมายความว่าเอาเปรียบ แต่เราจะขึ้นไปหาที่นั่งให้ก่อน ว่ามีที่นั่งว่างไหม บางครั้งเราก็ยืนโยกเยกด้วยกัน ไปลงที่สวนจตุจักร
หากความคิดถึงที่มันผ่านเข้ามาให้เราได้คิด และทำให้เรารู้สึกดีแบบนี้สะท้อนให้เขาคนนั้นรู้สึกเหมือนกับเรา เท่านี้ก็จะทำให้เราเองดีใจไปไม่น้อยที่ได้พบกับเธอ เพราะเธอคือคนที่ดีมากคนหนึ่งที่ไม่ยอมห่างฉันไปไหนเลย เราเคยไปทำบุญด้วยกันทีวัดแห่งหนึ่งที่จังหวัดสมุทรปราการ แล้วเราก็นั่งเราข้ามจากอีกฟากหนึ่ง การไปทำบุญในครั้งนั้นมันยังอยู่ในความทรงจำของเราอยู่เนืองๆ ไม่เคยลืมไปเลย งานที่ต้องเดินสงอเราเดินจูงแขนกันเดินเพราะคนเยอะมาก
เวลาที่เราเดินด้วยกัน ผมมักจะไม่ชอบให้เธอมาเกาะแขนผม เพราะผมอาย เราเองไม่อยากให้ใครมองว่าเรายังเป็นนักศึกษาอยู่แล้วมาเดินควงแขนกัน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมอยู่ดี เพราะทุกครั้งที่ เธอมาเกาะที่แขนผม มันรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น ในวันนั้นเรานั่งเล่นันที่หน้าห้างใหญ่ที่รังสิต มีน้ำพรุวันนั้นตรงกับวัน คริสมาส มีกล่องของขวัญกล่องโตที่ตั้งอยู่หน้าห้าง ผมกับเธอนั่งดูระบำน้ำพุจนค่ำ แล้วก็ถ่ายรูปกล่องของขวัญที่ตั้งสูงกว่าตึก 6 ชั้น เธอนั่งอยู่ตรงบันได ผมแอบบมองเธอด้วยความดีใจ ที่ทุกๆครั้งเธอพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างผมเสมอ ผมมองความน่ารักของเธอ ผมมองเห็นความจริงใจในใจของเธอ และความเข้มแข็งในใจของเธอ ทุกสิ่งเธอทำด้วยความจริงใจ และมุ่งมั่น ตั้งใจ ส่วนตัวเราเองไม่ได้ทำอะไรให้เปป็นที่ต้องการของเธอ แต่เธอก็ยังรัก เพราะผมเองไม่เคยนอกใจเขาสักครั้งเดียว ไม่เคยแม้แต่จะคิด
สิ่งที่เธอให้มา และคำพูดครั้งสุดท้ายที่เธอบอกผม และผมบอกเธอ นี่คือเรื่องราวที่ผมจะเขียนและฝากไว้ในบันทึกแห่งนี้ว่า วันสุดท้ายที่เธอจะจากผมไป เธอได้มอบเพลงๆหนึ่งให้ผมได้ฟัง "ฉันดีใจที่มีเธอ" ซึ่งทุกครั้งที่ผมได้ฟังเพลงนี้ผมจะตั้งใจฟังเนื้อหาข้างในให้จบ แม้ว่าขณะที่เราฟังอยู่นั้นจะไม่มีเขาอยู่แล้วก็ตาม เธอก็ยังเป็นคนที่ผมรักเสมอ และคำสุดท้ายที่ผมบอกกับเธอในวันนั้นว่า ผมยอมให้เธอจากไปแต่โดยดี โดยไม่ได้ทะเลาะอะไรกับเธอ ผมมองเห็นเธอเดินผ่านประตูออกไป ความอ้างว้างก็เข้ามาแทนที่ทันที จนทุกวันนี้ผมยังลืมเธอไม่ได้ไม่ว่าผมจะคุยกับผู้หญิงสักกี่คน ในใจผมก็ยังมีเธออยู่ในใจ เป็นคนที่ผมรักเสมอคนหนึ่ง
แม้เขาจะอยู่ในอ้อมอกใคร ผมขอให้เธอนึกถึงวันดีๆที่เราได้เคยทำร่วมกัน มันเป็นความรู้สึกที่ผมคิดว่า แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้แต่งงานกัน แต่ผมอยากจะบอกกับเขาว่า "เธอทำให้ผมรู้จักกับคำว่ารักที่ดีที่สุด" และผมจะเก็บความรักที่เธอให้มา ไว้ในส่วนลึกของใจเสมอ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น