ความคิดแม่เอ๊ย มาแล้วจ้า..ราคาถูกๆ
คนกันเองลด 5%
คนอกหักลด 10%
เร่เข้ามา อย่าลังเลใจ ใกล้ปีใหม่แล้ว ซื้อไปเป็นของฝากของขวัญ ชวนกันเข้ามาแม่เอ๊ย..
ผมกำลังคิดอย่างนี้ครับ ฝรั่งเขาคิดเรื่องบล็อกมาเป็นเครื่องมือให้เราใช้สื่อสารเพื่อการเรียนรู้ได้อย่างสะดวก ในมิติของ”ครูเครื่อง” “ครูไอที.” “ครูเทคโนโลยี” ก็แล้วแต่จะเรียกขานกัน พวกเราก็จะใช้กันอย่างสนุก ผมขออนุญาตชวนท่านพันธมิตรKM.คิดต่อว่า..เราจะค้นหาวิธีใช้ให้มากเต็มตามศักยภาพของบล็อกได้อย่างไร
โจทย์ข้อนี้ได้แอบเสวนาหาสาระกับท่านอาจารย์ป่วนของผม (ดร.แสวง รวยสูงเนิน) ..บ้างแล้ว
เมื่อได้คิดเล่นๆ เราก็เล่นตามที่ได้คิด
ถ้าท่านสังเกตเรื่อง”มดแดง” ที่ท่านอาจารย์ป่วนเขียนลงในระยะ 2-3 วันนี้ มีทั้งเรื่อง “น้ำตามดแดง” “แหย่รังมดแดง” ผมก็ผสมโรงเรื่อง “มดเอ็กซ์” ท่านอาจารย์ป่วนเอามดเป็นตัวเดินเรื่อง เพื่อชวนให้..
“มดตะนอย” “มดดำ” “มดคันไฟ” เรียงร่ายส่ายเดินออกมาเมี่ยงมอง
ในแต่ละบทความท่านอาจารย์ป่วนได้แฝงประเด็นเด็ดไว้ เรายังไม่ได้ประเมินว่าตรงกับรสนิยมของชาวบล็อกรึเปล่า เท่าที่ดูตัวเลขของผู้ที่ออกความเห็น ก็คิดว่าเป็นการเริ่มต้นที่พอใช้ได้
ผมกำลังทำการบ้านที่ท่านJJ.และท่านขจิตเสนอ ที่จะจัดมหกรรมความคิดที่มอดินแดง แล้วท่านก็เริ่มโยนหินถามทาง เตรียมการเชิญคนโน้นคนนี้ ผมคิดว่าการสื่อสารกันในส่วนนี้คงจะได้เพื่อนๆคอเดียวกันไปร่วมวิสาสะไม่น้อย
ในอีกทางหนึ่งถ้าเราจะจัดเสวนาผ่านบล็อกละ จะทำได้ไหม
ขออนุญาตเรียงลำดับดังนี้
1. กำหนดหัวข้อเรื่องยกตัวอย่างเช่น
“คนอีสานจะหาความสุขจากความรู้ได้อย่างไร”
2. กำหนดวันเวลา อาจจะเอาวันหยุด วันที่เท่าไหร่ เป็นเวลา1- 2 วัน ให้สมาชิกสะท้อนคิดลงในบล็อกของมอดินแดง
3. วันเปิด..ทุกคนเข้าไปที่บล็อกมอดินแดง ท่านJJ.ขึ้นมากล่าวรายงานรายงาน ..เป็นตัวอักษร มีสไลด์ วิ่ง ประกอบด้วย
4. เรียนเชิญท่านประธานกล่าวเปิดงาน จะเป็นท่านอธิการบดี หรือท่านใดก็แล้วแต่ท่านJJ.จะเรียนเชิญ” ..ท่านประธานกล่าวเป็นตัวอักษร เรียงล่ายซ่ายออกมา
5. ท่านผู้ดำเนินรายการ กราบเรียนท่านอาวุโส ได้โปรดชี้นำในหัวข้อที่จะเสวนาในครั้งนี้
6. ท่านอาวุโสที่ว่านี้ ท่านJJ. ประสานล่วงหน้า ให้ท่านผู้ทรงคุณวุฒิ เช่น ศ.เสน่ห์ จามริก, ศ.ประเวศ วะสี, ศ.วิจารณ์ พานิช กล่าวปาฐกถานำร่อง..
7. หลังจากนั้นชาวบล็อกรุ่นกระเต๊าะอย่างพวกเรา ก็ช่วยกันเอาโจทย์ที่ท่านตั้งขึ้นเขียงสิครับ สับๆๆ ใส่เครื่องให้ครบ ปั้นเป็นก้อน ปรุงในหม้อน้ำซุป พอได้ที่กลิ่นหอมโชย ก็ตักให้ชิมกันทั่วหน้า ก็จะรู้ว่า
“ชาวอีสานจะมีความสุขจากการเรียนรู้ได้แค่ไหน?”
แนวคิดนี้เราจะเริ่มทดลองกับกลุ่มบูรณาการศาสตร์ และเครือข่ายKM.ชุมชน ในปีใหม่นี้เป็นต้นไป โดยจะตั้งโจทย์หลักไว้ในแต่ละสัปดาห์ แล้วให้สมาชิกช่วยกันเติมโจทย์ย่อย เมื่อได้สาระครบแล้วก็จะเรียนเชิญท่านอาวุโสวิพากษ์วิจารณ์ รวมทั้งท่านที่เป็นนักวิชาการอิสระ ทั้งที่ร้อนวิชาและคันความคิดทั้งหลาย มาลงขันสะท้อนคิดแบบร่วมด้วยช่วยกันได้
การทำเช่นนี้เราจะได้โฟกัสกลุ่มสาระจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อช่วยกันผลิตชุดความรู้ จากความคิดและประสบการณ์ตรง ผมคิดว่าจะทำให้การเรียนรู้ผ่านบล็อกมีอานุภาพและมีความหมายในระดับหยั่งรู้ หยั่งคิด หยั่งทำ
ผมชี้โพรงให้กระรอกแล้วนะครับ ท่านใดจะชี้ต่อ หรือเพิ่มโพรงกระรอกขึ้นมาอีก ก็อย่ารอช้านะครับ
ท่านอาจารย์ใหญ่ผม ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช คงจะบอกพวกเราว่า
ตาวิเศษ เห็นนะ
เรียน ครูบาสุทธินันท์
ด้วยความเคารพ
อุทัย
เรียนท่านครูบา
ยินดีครับ
"มหกรรม B2B พลีความคิด พิชิตสร้าง ร่วมทิศทาง วางฐานฅน"
ขอให้มีความสุขกับการอ่าน
ถ้าประสานความดียิ่งดีใหญ่
ไม่ว่าอยู่โค้งฟ้าสุราลัย
ยังส่งใจส่งจิตคิดถึงกัน
เรียนท่าน ครูบาสุทธินันท์ ที่เคารพ
ผมเห็นด้วย 100% เพราะส่วนใหญ่ที่เขียนในบล็อกก็เขียนไปเรื่อยๆ
คล้ายการแช็ทกัน มีหลายหัวข้อ และเปลี่ยนไปเรื่อย ซึ่งก็มีประโยชน์แต่ต่างคนต่างเขียน
โอกาสที่จะคุยหรืออ่านเรื่องเดียวกันก็ยาก ผมเห็นว่ามันไม่ค่อยตรงกับคอนเซ็บ
ของเคเอ็มจึงไม่ได้พยายามจะศึกษาเรื่องเขียนบล็อก
การกำหนดหัวข้อใน B2B ผมเชื่อว่าจะมีสมาชิกใหม่เข้ามาร่วมวงสนทนา
ได้มากขึ้น เพราะมันจะมีคำหลัก หรือคำสำคัญ ช่วยเชื้อเชิญเขาเข้ามาร่วมได้ง่ายขึ้น และเมื่อสนใจ
ก็สามารถเฝ้าติดตามได้ง่าย ถึงแม้ไม่มีความรู้มากพอที่จะร่วมสนทนา
แต่ก็ติดตามอ่านได้ เพื่อเพิ่มความรู้ให้กับตัวเอง
ให้ความเห็นมามากมายก็เป็นความเห็นส่วนตัว
เพื่อสะท้อนภาพตัวแทนของคนที่ยังไม่มีบล็อก
ขอบคุณท่านครูบาที่นำเสนอ