กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว...มีอิสตรีสาวสวย 2 คนเป็นเพื่อนรักกันมากสมัยประถม...และแล้วก็ต้องแยกจากกันด้วยภาระกิจของครอบครัว
30 ปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหก.....
อิสตรีสาวสวย 2 คนนั้นก็ได้มาพบกันโดยบังเอิญ...ในงานเลี้ยงรุ่น...
“ต๊าย...ลำไย...ไม่เจอกันตั้งนาน...สบายดีหรอ”...สาวแรกถาม
“สบายดีจ้ะ...ลิ้นจี่...เธอก็สบายดีใช่ไหม” ลำไยถาม
“ใช่...อุ๊ย...นี่ฉันเปลี่ยนชื่อใหม่แล้วนะ...เป็นโสภาพิลาศ...เป็นไงเพราะไหม...ฉันน่ะ..แต่งงานแล้วนะ...มีลูก 3 คน ..คนโตจบ เชียงใหม่...คนที่สองจบสงขลา...คนที่สามจบขอนแก่น...ลูกฉันทั้งสามคนตอนนี้ไปอยู่ประเทศอเมริกาคนนึง...อังกฤษคนนึง...ฝรั่งเศษคนนึง”
“อ๋อ...เหรอ...” ลำไยฟัง...อ้าปากค้าง...
“ฉันมีบ้านใหญ่โตมโหฬารที่กรุงเทพด้วย....2 หลัง ตอนนี้ฉันซื้อบ้านตากอากาศไว้ที่พัทยา..ริมหาดทรายที่สงขลา...แล้วก็ที่ดอยในเชียงใหม่ด้วยแหละ..สวยๆทั้งนั้น”
“อ๋อ...เหรอ...”
“สามีฉันนะ...เค้าทำธุรกิจส่วนตัว...อุ๊ย..รวยมหาศาลเลยแหละ”
“อ๋อ...เหรอ...”
“บ้านตากอากาศที่สวิสเซอร์แลนด์ก็มีนะ...ที่ญี่ปุ่นน่ะ..อยู่ที่นาตาริเลยแหละ...ได้ออกไปดูใบเมเปิ้ลสีแดงสวยงามมาก..และคนเก็บขี้หมาด้วยแหละ...อุ๊ย..คนญี่ปุ่นเขามีวินัยดี”
“อ๋อ...เหรอ...”
“.................”
“อ๋อ...เหรอ...”
“.................”“อ๋อ...เหรอ...”
ก็ให้เป็นที่แปลกใจว่า..ทำไมเพื่อนไม่พูดคำอื่นเลย...นอกจาก “อ๋อ...เหรอ...” จึงตั้งคำถาม
“แล้วเธอล่ะ..ไปทำอะไรมาบ้าง...เล่าให้ฉันฟังหน่อย”
“....คือ...ฉันก็...แบบว่า...ย้ายไปอยู่บ้านแบบว่า...ที่ติดกับวัง...แม่ฉัน....ก็เลยแบบว่า...ให้ฉัน....เข้าไปเรียนในวัง....แบบว่า...หัดทำขนม...ชาววัง...อยู่แบบ...ชาววัง...และพูดแบบ...ชาววัง”
“ต๊าย...ก็ต้องมีเพคะ...เพขา น่ะเหรอ”
“เขาสอน...มารยาท...การพูด...ด้วยหละ...แบบว่า...ถ้าฟังใครพูด...แล้ว..ไม่อยากเชื่อ..แบบว่า...ก็ให้พูดว่า อ๋อ...เหรอ.. แต่แบบว่า....ให้แอบคิดในใจว่า...ตอแหล..น่ะ”
“อ๋อ...เหรอ...”สวัสดียามเช้าค่ะคุณติ๋ว
(^_________^)
อรุณสวัสดิ์ทุกๆท่านค่ะ
คุณ เจษฎาค่ะ
คุณขจิตคะ...
คุณติ๋วขา
ปลาอะไรน่ารักที่สุด
อ.Paew .ขา
คุณ Sompornp....ขา
ตกลงคุณติ๋วรู้คำตอบหรือยัง
ปลาอะไรน่ารักที่สุด
ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ
คุณอิ่งอ้อย...
ตอบก็ได้จะได้ไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยววันนี้มี case คนขึ้นเตียงจะ (ซ ว ย)
ปลาอะไรน่ารักที่สุด.....
ปรากฏว่าเป็น sompornp เอง
ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ถูกต้องคร๊าบ..........