เมื่อคืน ( 6 พ.ย. ) หลังจากเขียน blog เสร็จประมาณเกือบห้าทุ่มครึ่งก็ขึ้นไปนอน ลูกๆหลับหมดแล้ว(เลยไม่ได้ร้องเพลงกล่อมลูก) แต่ภรรยายังไม่หลับและนอนฟังเพลงของคุณจุ้ย (ศุ บุญเลี้ยง) เผอิญช่วงที่ผมเข้าไปในห้องก็เป็นเพลงที่ผมและภรรยาชอบพอดีก็คือเพลง เพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้ เป็นเพลงที่มีความหมายที่ดีมาก
สมัยผมเรียนแพทย์อยู่ปี 6 เป็น Extern อยู่ที่พิษณุโลกได้ไปที่ห้างท็อปแลนด์(เก่า) ไปเจอกับเทปเพลงๆนี้ที่ทั้งม้วนมีอยู่เพลงเดียว ผมเห็นแล้วชอบมากก็เลยซื้อไว้กะว่าจะเก็บไว้ให้คนที่จะมาเป็นคนรัก ก็เก็บไว้เกือบ 2 ปี กว่าจะได้มอบให้กับภรรยาตามที่ตั้งใจไว้ และก็ไม่ได้ฟังมานานแล้วแต่เทปเพลงม้วนนี้ภรรยาก็ยังคงเก็บไว้อย่างดี เนื้อร้อง-ทำนอง-ขับร้องโดยคุณจุ้ย เรียบเรียงโดยคุณชัยวัฒน์ จุฬาพันธ์และบรรเลงเปียโนโดยคุณพงษ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ทั้งม้วนเพลงเดียวแต่ขับร้องเป็น 4 แบบ เมื่อคืนนี้ได้ฟังร่วมกับภรรยาอีกครั้งก็รู้สึกดีมากและเป็นการฟังร่วมกันในโอกาสครบรอบแต่งงาน 10 ปี ( 4 พ.ย. ซึ่งผมได้พาคุณแม่ผม คุณพ่อคุณแม่ของภรรยา ภรรยาและลูกๆไปเลี้ยงฉลองกันง่ายๆโดยการไปกินอาหารมื้อเย็นนอกบ้านร่วมกันที่ร้านลำปางปลาสดเมื่อวันที่ 5 วันที่ 4 ผมและภรรยาอยู่ที่มหาวิทยาลัยราชภัฎหมู่บ้านจอมบึง ราชบุรี โดยหลังรับประทานอาหารก็ได้ซื้อดอกกุหลาบแดงจากเด็กยากจนคนหนึ่งที่มาขายในร้านให้ภรรยา 1 ดอกและขอเพลงตลอดเวลา ของปู พงษ์สิทธิ์ 1 เพลงแล้วก็กลับบ้าน) เนื้อเพลงมีดังนี้ ครับ
“แม้เวลาผ่านนานแสนนาน ใจยังไม่เปลี่ยน
ถึงฤดูเปลี่ยน หมุนเวียน ไม่เคยหยุดเฉย
จะมีรักให้กัน ไม่มีวัน ลดน้อยลงเลย
ยังคงพูดเชยเชยรักเธอ
ขอเพียงรู้สึกเชื่อใจ ในยามต้องห่าง
แม้มีความต่างแต่ร่วมทาง กันด้วยเหตุผล
มีความหวังให้กันต่อเติมฝัน ของคนสองคน
มีทั้งสุขทุกข์ทนนานมาเพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้ เพราะเรามีวันเก่าเก่า
มิใช่มีแต่เพียงดอกไม้ มีรอยยิ้มและมีน้ำตา
วันที่โลกเหว่ว้า อย่างน้อยมีเธอ
เพราะฉะนั้นจึงคิดถึงกันเสมอ เหมือนมีเธอคอยชิดใกล้
แม้จะอยู่ห่างกันเพียงไหน ห่างไกลทะเลขวางกั้น
ยามเมื่อเราหลับฝันจะฝันถึงกันขอเพียงรู้สึกเชื่อใจ ในยามต้องห่าง
คิดถึงกันบ้างคำสัญญา ที่เคยให้ไว้
จะมีรักให้กันและแบ่งปัน เพื่อคนมากมาย
ใจจึงอุ่นแม้กายไกลกัน
เพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้ เพราะเรามีวันเก่าเก่า
มิใช่มีแต่เพียงดอกไม้ มีรอยยิ้มและมีน้ำตา
วันที่โลกเหว่ว้า อย่างน้อยมีเธอ
เพราะฉะนั้นจึงคิดถึงกันเสมอ เหมือนมีเธอคอยชิดใกล้
แม้จะอยู่ห่างกันเพียงไหน ห่างไกลทะเลขวางกั้น
ยามเมื่อเราหลับฝันจะฝันถึงกัน”
ในชีวิตคนเราที่เป็นสัตว์สังคม การอยู่ร่วมกันจึงเป็นสิ่งสำคัญ จุดเริ่มต้นของการอยู่ร่วมกันก็คือครอบครัว ผมชอบข้อความประโยคหนึ่งที่อยู่บนปกเทปชุดThe Family ที่ว่า “ครอบครัวเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของสังคมแต่สำคัญที่สุดในโลก” ในความสำเร็จของคนๆหนึ่ง ในส่วนหนึ่งของพลังแห่งการต่อสู้ชีวิตที่สำคัญจะมาจากครอบครัว กับอีกประโยคที่ผมเชื่อมั่นว่าเป็นจริง “Behind success man is a woman.”
จากการได้เรียนรู้และข้องแวะกับการจัดการความรู้
สิ่งสำคัญประการหนึ่งที่ผมตระหนักได้ด้วยใจก็คือการจะมีการจัดการความรู้ที่ดีในองค์การ
ก็ต้องจัดให้มีการจัดการความรักที่ดีด้วย เพราะจะทำให้เกิดเวลา
ไมตรีและเอื้ออาทรกันได้ง่าย (อาจารย์ประพนธ์ ผาสุกยืด
เคยบรรยายให้ฟังว่าการจัดการความรู้เน้นที่การจัดการความสัมพันธ์ระหว่างคน)
ชอบเพลงนี้มากเช่นกันคะ ขอให้โลกนี้มีแต่ความรักและสันติสุขคะ :)
ได้ฟังเพลงนี้หลายต่อหลายครั้งค่ะ แต่ครั้งที่ทำให้จำได้จนถึงวันนี้ คือ ตอนเช้าเป็นเช้าวันที่แฟนต้องลงเรือนาน 9 เดือน พอทุกวันนี้ได้ฟังทีไรก็ทำให้คิดถึงวันนั้นทุกครั้งเลย ทำให้เพลงนี้ไพเราะมากขึ้นอีก เพลงจะไพเราะมากขึ้นเมื่อบวกความทรงจำจริงมั้ยคะ