ควรทำทุกวันให้เป็นวันสุดท้าย

'จงทำทุกวันให้มีความสุข เพราะเราไม่รู้ว่าวันไหนจะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

เราเกิดมาเป็นมนุษย์ล้วนต้องพบเจอกับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เราทุกคนล้วนต้องทำใจกับสิ่งเหล่านี้

แต่เราไม่ควรจ่มกับสิ่งเหล่านี้ เราต้องรู้จักทำให้ตัวเองปล่อยวาง ไม่ยึดติดเราจึงจะมีความสุขและสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้

แะเราก็ควรที่จะสร้างกำลังใจให้ตัวเองอยู่เสมอ

เราไม่รู้ว่าวันไหนจะเป็นวันสุดท้ายของเรา และถ้าหากฉันรู้ว่าจะเป็นวันสุดท้ายฉันจะทำตัวเองให้มีสติ คิดทบทวนเรื่องราว

ที่ผ่านมาที่ฉันได้พบเจอ ว่าฉันผ่านอะไรมาบ้าง และฉันจะขอโทษเรื่องราวต่างๆที่ฉันเคยทำผิดและยังไม่ได้ขอโทษฉันจะไปสารภาพ

ถ้าฉันเคยโกรธหรือเกลียดใครมาฉันจะอภัยให้พวกเขาทุกคน ฉันจะไม่แค้นสักคน แต่วันนั้นสิ่งที่ฉันต้องการกว่าสิ่งอื่นใดคือฉันอยากจะอยู่กับ

ครอบครัวของฉันอยากอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา กินข้าวพูดคุยด้วยกัน อยากจะขอโทษพ่อกับแม่ในเรื่องที่เราเคยทำไม่ดีกับท่าน

และถ้าวันนั้นเป็นวันที่ฉันจะได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้เป็นวันสุดท้ายฉันอยากมีโอกาสได้เป็นเจ้าภาพเลี้ยงเด็กกำพร้าสักมื้อ อยากทำอาหาร

อร่อยๆให้พวกเขาได้กิน เพราะนั่นคือความฝันที่ฉันเคยใฝ่ฝันเอาไว้ หากวันหนึ่งฉันมีเงินจำนวนหนึ่งฉันอยากมีโอกาสได้แบ่งปันให้คน้อยโอกาส

กว่าเรา

ถ้าวันสุดท้ายของชีวิตฉันอยากจะขอบคุณพระเจ้าที่ฉันนับถือมา ฉันอยากจะขอบคุณที่ทำให้ฉันได้เกิดมาเป็นมนุษย์ได้รับความรักจากผู้คน

ได้มีครอบครัวอบอุ่น มีเพื่อนๆ มีคุณครูที่ให้ความรู้กับฉัน ซึ่งฉันได้เกิดมาพร้อมกับสิ่งที่ดีมากถือว่าเป็นความโชคดีของฉัน เลยอยากจะขอบคุณ

พระเจ้าของฉัน

การที่ได้เขียนบันทึกนี้เป็นสิ่งที่ดีมากที่ทำให้ฉันได้ลองทบทวนตัวเอง ทำให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังใช้ชีวิตไปวันๆไม่ค่อยนึกถึงอะไรเลย ไม่นึกถึงว่า

เมื่อไรจะถึงวันสุดท้ายของชีวิต ต้องขอบคุณอาจารย์ที่ได้กำหนดหัวข้อนี้ให้เรา ทำให้ฉันได้รับข้อคิดมากมายและรู้จักใช้เวลาให้คุ้มค่า รู้จักใช้ชีวิต

ให้เป็นวันสุดท้าย 'หากเราคิดว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต เราจะทำสิ่งที่มีค่าให้กับชีวิตได้มากขึ้น'

เขียนใน GotoKnow โดย โมซัมเบียง
ใน บันทึกส่วนตัว ... นางสาวอรวี ชูเกียรติดงดอย

คำสำคัญ (Tags): #orawee chukitedongdoi#59927032#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต(5 ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสําหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่ 1/62#วันสุดท้ายของชีวิต#วันที่ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นวันไหน#ควรทำให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายทุกวัน#ควรมีความสุขทุกวัน#อรวี ชูเกียรติดงดอย

หมายเลขบันทึก: 669380เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2019 16:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน 2019 17:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (64)

ลมเปลี่ยนทิศ

เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2019 18:48 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ โมซัมเบียงง

เป็นกำลังใจให้นะคะ และขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ให้เรา

ขอบคุณมากค่ะ

คนเดินดิน

เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2019 21:09 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณโมซัมเบียง

ประทับใจ บทความดีๆของของคุณ และ

ขอเป็นกำลังใจให้ในการเขียนบทความ

ต่อๆไปนะคะ. ขอบคุณค่ะ

มนัสดวงที่หนึ่ง

เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2019 12:40 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณโมซัมเบียง บันทึกเรื่องราวของคุณ มีข้อคิดดี ๆ และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณบันทึกเรื่องราวต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

โมซัมเบียง