มหัศจรรย์เดินจงกรม

เวลาผมเดินจงกรมตอนเช้า จะมีแมวที่บ้าน มานอนใกล้ๆ ที่ผมเดิน ซึ่งปกติเวลาเราเรียกมัน แล้วมามั่งไม่มามั่ง แล้วแต่อารมณ์มัน แต่เวลาเดินจงกรมนี่มาโดยไม่ต้องเรียกเลย ดูมันมีความสุข และดูมันนิ่งด้วย บางทีก็นอนนิ่งๆ ได้นานๆ บางทีก็มีแมวจร มาอยู่ตามหลังคาใกล้ๆ ด้วย...

สมัยที่ผมอยู่กับคุณตา ท่านเลี้ยงหมาหลายตัว มีตัวนึงชื่อเอ็ดดี้ เป็นหมาตัวเล็กสุดสีน้ำตาลเข้ม ตัวนี้คนเข้าใกล้มันไม่ได้เลย มันจะหนีด้วยความกลัว แม้แต่คนที่เลี้ยงมันก็ตาม...ทราบประวัติว่าแต่เดิม เอ็ดดี้ก็เป็นหมาปกติที่จับเล่นได้ แต่มันเคยตายแล้วทีหนึ่ง คือหมดลมหายใจนิ่งไปแล้ว ด้วยเหตุอะไรผมก็จำไม่ได้ แล้วหลานตา ก็ขุดหลุมเพื่อฝังมันขณะ ยังไม่ทันจะลงหลุม จู่ๆ มันก็ฟื้น ลุกขึ้นมาเองได้อย่างประหลาด รอดพ้นจากความตาย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ มันระแวงไปหมด จับตัวไม่ได้ เข้าใกล้ไม่ได้อีกเลย ไม่รู้ว่าตอนมันตายไปชั่วขณะนั้น จิตมันไปเจออะไรมา !!

แต่เวลาผมเดินจงกรม เอ็ดดี้มันจะมานอนใกล้ๆ ครับ ใกล้ที่ผมเดินมากๆ เดินเฉียวมันก็ไม่หนี เรียกว่าแทบจะเหยียบมันอยู่แล้ว ก็ไม่หนี มันนอนเฉยเลย

เวลาที่จิตเราดี มันมีคลื่น หรืออะไรบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ แผ่ออกไปคล้ายรังสีครับ 
มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ชัดด้วยเครื่องมืออะไรก็ตาม จิตเป็นสิ่งละเอียดยิ่งกว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์จะไปถึง
แม้ความรู้จะไต่ไปถึงระดับควอนตัม ซึ่งเล็กกว่าอะตอม เล็กกว่านิวเคลียร์แล้วก็ตาม แต่ก็ยังเป็นความรู้ด้านรูปธรรม ก็ยังไปไม่ถึงความละเอียดระดับจิต ที่เป็นนามธรรม

...แต่จิตสัมผัสจิตกันเองได้...
โดยเฉพาะสัตว์มันไม่ได้มีจิตที่ซับซ้อนอะไรเหมือนมนุษย์ การสัมผัสบางอย่างมันอาจจะดีกว่าคนด้วยซ้ำนี่คือความมหัศจรรย์ของจิตครับ

มีคนเคยถามว่า เวลาเราแผ่เมตตาไป จะได้รับไหม
จิตบริสุทธิ์ ไม่มีระยะทาง ไม่มีกาลเวลา ไม่มีภพ ไม่มีภูมิ ไม่มีเงื่อนไขอะไรมาเป็นตัวขวางกั้นครับ หากจิตบริสุทธิ์ทั้งผู้ให้ และผุ้รับแล้ว แล้วถึงกันหมด...

[ยายธี]

จิต.. มีกระแสร์ถึงกัน.. โดยไม่มีเวลาและระยะทางเป็นเครื่องกำหนด…