ครูดีในสายตาชาวบ้าน

จดหมายรักถึงคุณครู

 ถ้าถามว่า
ชาวบ้านมีเกณฑ์การคัดเลือกครูดีอย่างไร  คำตอบจะเป็นอย่างนี้ครับ

1. ครูดีคือครูที่เด็กเข้าใกล้ 
เด็กเข้าไปจ๊ะจ๋า คุณครูคะ หนูอย่างนั้นอย่างนี้  แสดงว่าคุณครูท่านนี้
เด็กเชื่อใจ
2. คุณครูที่เด็กชอบ
ครูที่เด็กชอบ เด็กๆก็จะกล้าที่จะเข้าไปสอบถาม คุณครูคะ หนูสงสัย
เรื่องนั้นเรื่องนี้  หนูขอคำอธิบายหย่อยค่ะ
3. คุณครูที่เด็กรัก
เด็กๆจะชื่นชมครูของเขา  กลับมาบ้านจะเล่าให้แม่ฟัง คุณแม่ขา
คุณครูหนู..สวย เก่ง..ใจดี..ช่วยหนูอย่างนั้นอย่างนี้  มีเรื่องคุณครู
กลับมาเล่าได้เป็นชั่วโมง
4. คุณครูที่เด็กศรัทธา
เด็กๆจะเต็มใจทำทุกอย่างที่คุณครูแนะนำอย่างตั้งอกตั้งใจ  เท่านั้นไม่พอเด็กๆยังพยายามคิดต่อยอดไปอีก เพื่อจะนำแนวคิดเหล่านั้นมาปรึกษาหรือแลกเปลี่ยนกับคุณครูของเขา

 ..ท่านละครับ  เป็นครูอยู่กลุ่มไหน

   กลุ่มแว่นหนา หรือกลุ่มแว่นบาง

 ครูดีในสายตาชาวบ้าน  ไม่มีตัวชี้วัดเป็นร้อยข้อพันข้อ  แต่จะเอาศักยภาพในตัวครูที่แสดงบทบาทหน้าที่ออกมา  เป็นคำตอบเป็นผลลัพธ์ ถ้าในเชิงวิชาการจะประสานเอาหลักการนี้ไปผสมผสานบ้าง  เราจะได้ครูดีมีน้ำใจอีกมาก  นอกเหนือจากครูที่เก่งทางวิชาการ แต่การเรียนการสอนแข็งโป๊ก ..เก่งแต่สอนหน้าเบื่อ ไม่พัฒนาสื่อ ไม่พัฒนาเนื้อหา เพราะหลงตัวว่าเจ๋งแล้ว จบจากเมืองนอกเมืองนา ข้าแน่ใครอย่าเต๊ะ..ถ้าคิดได้แค่นี้ก็น่าเสียดาย 

   ท่านไม่รู้หรอกว่าในระหว่างที่ท่านยืนพูดอยู่ปาวๆอย่างเข้มข้นนั้น  เด็กๆไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย  แต่ความเป็นเด็กไม่สามารถจะแสดงออกได้ ส่วนใหญ่ก็นั่งตาแป๋ว ใจลอยออกจากประตูหน้าต่างไปถึงร้านขนม ไปถึงห้างสรรพสินค้าตั้งนานสองนานแล้ว

..คุณครูไม่รู้ตัว เพราะไม่เคยประเมินผลการสอนของตัวเอง  สมัยนี้คุณครูหลายท่านสอนวิชาทำโครงงาน  คุณครูท่านไหนเข้ามาก็สั่งๆๆๆให้เด็กทำโครงงานมาส่ง แล้วก็เดินปัดก้นออกไป 

   ไม่มีใครอธิบายให้ทราบว่าทำโครงงานไปเพื่ออะไร ทำเพื่อส่งงาน ทำเพราะขัดใจครูไม่ได้ ทำเพราะเอาคะแนน ส่วนความรู้จะเป็นอย่างไรธุระไม่ใช่ของครู พวกรับจ้างสอนหนังสือจะเป็นอย่างนี้

..เด็กๆ นินทาว่าครูที่ว่านี้   

  
  พวกแว่นหนา หน้าโบราณ การบ้านเยอะ ..