"I call it Experience" ฉันเรียกมันว่า "ประสบการณ์"
"เรื่องที่อยากเล่า"
....สำหรับการเดินทางของชีวิตตลอด 21 ปีของฉันนั้น นับว่าได้ผ่านช่วงชีวิตที่ค่อนข้างน้อย เเต่เเอบเเฝงด้วยเรื่องราวที่หลากหลายรสชาติพอสมควร ผ่านช่วงชีวิตที่บางครั้งหวานเหมือนน้ำตาล บางครั้งขมดุจบอระเพ็ด เเละในบางครั้งก็เค็มดั่งน้ำเกลือไม่มีผิด บางวันรู้สึกว่าชีวิตนี้ช่างสุขเหลือเกิน เหมือนโลกทั้งใบนั้นเเสนสดใสมองไปทางไหนก็เหมือนเห็นเเต่ดอกไม้ ทุ่งหญ้า สวยงามตระการตายิ่งนัก เเต่อีกบางวันกลับรู้สึกว่าชีวิตนี้ช่างน่าเบื่อเหลือเกิน ทุกข์ไม่มีสุข มองไปทางไหนก็เห็นเเต่ความมืดมิด สีดำ เเละความเเห้งเเล้ง
....เเน่นอนว่าช่วงชีวิตของเรานั้นมีหลากหลายอย่างมากที่เราต้องเผชิญ เเละเรื่องราวที่ผ่านมานั้นมักจะทำให้เกิดเรื่องราวที่เราอยากเล่าให้คนอื่นฟังเสมอ ไม่ว่าอยากเล่าด้วยจุดประสงค์ใดก็ตามเเต่ทุกอย่างนั้นมันคือสิ่งที่เรียกว่า "ประสบการณ์"
....เเละเรื่องราวของดิฉันที่จะเล่านั้นมันเป็นประสบการณ์ที่ท้าทายเเละน่าตื่นเต้นสำหรับฉันมาก เพราะเป็นการเดินทางไปทำงานช่วงปิดเทอมที่ไกลคร้งเเรก คือที่ กรุงเทพมหานคร
"การเดินทาง"
....ตอนเเรกก่อนที่จะออกจากบ้านนั้นตั้งใจจะไปคนเดียวโดยให้พ่อไปส่งที่อ.เเม่สะเรียงเเละเราจะต่อรถไปเองคือ อ. เเม่สะเรียง- เชียงใหม่ เเละเชียงใหม่ - กรุงเทพ (ไม่รู้ตอนนั้นความเด็ดเดี่ยวจะเยอะไปไหนทั้งที่ไม่เคยเดินทางไปกรุงเทพคนเดียวเลย) เเต่ด้วยความที่พ่อห่วงมากเเละประจวบพ่อของเพื่อนผ่านมาหน้าบ้านพอดีกับเพื่อนสนิทรุ่นน้องที่จบม ปลายพอดี พ่อจึงขอให้น้องไปเป็นเพื่อนจากนั้นเราจึงมีเพื่อนไป (พ่อก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย)
จากนั้นเราทั้งสองคนนั่งรถจาก อ. เเม่สะเรียงมาถึงเชียงใหม่ในเวลาประมาณ 5 โมงเย็น
ต่อรถจากเชียงใหม่มาถึงกรุงเทพในเวลาประมาณตี 4 ในเช้าของอีกวันหนึ่ง
....ระหว่างเดินทางจุดหมายที่เราจะลงนั้นเป็นจุดสุดท้ายที่รถจะจอด ก่อนหน้านี้เมื่อเข้าสู่กรุงเทพคนจะลงที่หมอชิต วิภาวดี รังสิต หมดเลยเหลือเเค่เราสองคนกับคนขับรถทัวร์เเละกระเป๋ารถทัวร์ (ตอนนั้นคิดในใจว่าถ้ามาคนเดียวอาจกลัวมากเเน่ ๆ)
....พอมาถึงปลายทางคือ อู่สุคนธสวัสดิ์ซึ่งเป็นสถานีสุดท้ายไม่มีคนเลยมีเเต่ยามหนึ่งคนกับไฟที่สว่างไม่ทั่วเท่าไหร่ เเอบรู้สึกกลัวนิด ๆ เพราะตอนนั้นเป็นช่วงเวลาตี 4อยู่ (เเต่ก็คิดในใจว่าต้องขอบคุณพ่อมากที่ให้น้องมมาเป็นเพื่อนไม่อย่างนั้นคงเเย่เเน่)
....จากนั้นเราก็โทรหาครูให้มารับระหว่างที่รอนั้นเราทำเหมือนคุยโทรศัพท์กับครูเพื่อให้ยามรู้ว่าจะมีคนมารับเเล้วนะ เเละเขาก็เป็นครูด้วย เเละอีกเหตุผลคือเพื่อไม่ให้บรรยากาศศน่ากลัวเเละเงียบมากไปกว่านี้ เเละไม่กี่นาทีครูก็มารับโดยนั่งเเท็กซี่เเละพาเราไปที่บ้าน
"การตะลอนไปสมัครงาน"
....ตอนเเรกนึกว่าครูจะหางานให้อยู่เเล้วเราไปถึงเเล้วก็ทำงานเลย เเต่ความจริงคือเราต้องเดินไปหางานเองโดยการเตรียมรูปถ่าย สำเนาบัตรประชาชนเเละครูจะเป็นคนพาไปที่ห้างเพื่อไปสมัครงาน เเต่สำหรับการเดินเข้าไปถามนั้นเป็นหน้าที่ของเราเอง ตอนเเรกรู้สึกเขินมากไม่ค่อยกล้าถามเท่าไหร่เเต่เวลานี้จำเป็นที่สุดเเล้ว เราไปสมัครหลายร้านมากเฉพาะในห้างประมาณ 5- 6 ร้านได้ เราเจอทั้งร้านที่ปฏิเสธ เเละร้านที่บอกจะติดต่อกับมา
....เเละเราก็ยังเดินมาสมัครร้านที่ใกล้กับหมู่บ้านของครูคือ โครงการเวนิส ดี ไอริส วัชรพล ไปขอสมัครอีก 3 ร้านคือ ร้านกาเเฟTom N Toms Coffe (น้องได้ร้านนี้เเล้วเพราะผู้จัดการร้านอยากได้คนที่ทำประจำ เรามาพาร์ททามเขาจึงยังไม่รับ) ร้านขนมเบื้อง เเละร้าน Seoul Bingsu And More
"สัมภาษณ์งานร้าน Seoul Bingsu And More"
....อีกวันต่อมาร้านที่ติดต่อมาคือร้าน Seoul Bingsu And More เจ้าของโทรมาประมาณช่วงบ่าย ครูก็ให้เราไปเปลี่ยนชุดเพื่อไปสัมภาษณ์งาน พอไปถึงเจ้าของร้านเป็นชาวอินเดีย (คุณลาเกซ) เเละเเฟนคือคนไทยชื่อ (พี่ต๋อม) พอสัมภาษณืเสร็จก็ถามว่าจะเริ่มงานเลยไหมตอนเเรกเราก็อยากปฏิเสธเพราะมันเร็วไปมาก เเต่ก็จำเป็นต้องตกลงเพราะดูเหมือนเขาอยากจะให้เริ่มงานเลยเพราะพนักงานมีเเค่สองคน
....พี่ต๋อมพาดูอุปกรณ์ เครื่องทำบิงซู เครื่องทำกาเเฟ เครื่องปั่น เครื่องอบขนมปัง เครื่องไมโครเวฟ เเละสูตรการทำน้ำปั่น กาเเฟ เเละบิงซูชนิดต่าง ๆ (บอกเลยว่าในใจอยากเกือบร้องไห้มาก) เพราะรู้สึกว่าเราจะทำได้ไหมเนี่ย ทำไมยากจัง เเละชื่อเมนูเเต่ละอย่าง อุปกรณ์ต่าง ๆ ก็ไม่เคยได้ใช้เลย เเต่ก้คิดอีกทางว่า อดทน ๆ มันคือประสบการณ์ วันเเรกก็คงเป็นเเบบนี้เเหล่ะเดี๋ยวเราก็ทำได้ วันเเรกทำงานจนถึง 3 ทุ่มกว่า รู้สึกเหนื่อยมาก รู้สึกพรุ่งนี้ไม่อยากมาเเล้ว อยากไปสมัครที่อื่นที่มีเพื่อนด้วย พอกลับถึงบ้านครูก็ยังนอนไม่หลับเพราะต้องอ่านสูตรการทำกาเเฟ น้ำปั่น ชื่ออาหารต่าง ๆ เพื่อให้จำได้เเละจะได้ทำงานคล่องได้เร็ว
"ทำงานที่ร้าน Seoul Bingsu And More เต็มตัว วันเเรก"
....ร้านนี้เปิดตั้งเเต่เวลา 10.00 น.เเละปิดเวลา 21.00 น.ถ้าบางวันลูกค้าเยอะร้านต้องปิด 22.00 น. วันเเรกเรามาตั้งเเต่ 9 โมงเช้าก่อนเวลาเพราะอยู่ใกล้บ้านครูด้วยเเละวันทำงานวันเเรกไม่อยากมาสาย พอมาถึงคุณป้าที่เราเรียกว่า "เเม่" เป็นน้าของเจ้าของร้านเเละมาช่วยงานด้วยก็สอนงานเราตั้งเเต่มาถึงต้องยกป้ายเมนูไว้หน้าร้าน ถูพื้นร้าน ล้างห้องน้ำ ยกเก้าอี้ลง เช็ดโต๊ะ จัดเตรียมวัตถุดิบเเละพร้อมกับเปิดร้านซึ่งจะประมาณ 10 โมงพอดี จากนั้นลูกค้าก็เริ่มเข้าร้าน เราต้องต้อนรับเขาตั้งเเต่พูดว่า "สวัสดีค่ะ เชิญค่ะ" กับทุกคนที่เข้าร้าน เเละจากนั้นก็ฝึกรับออเดอร์ เป็นเด็กเสิร์ฟ ทำบิงซู ทำน้ำปั่น ทำขนมปังปิ้ง เเละอื่น ๆ อีกมากมาย 555
บิงซูทุเรียน
ขอบคุณภาพจาก : ร้าน Seoul bingsu and more
ปังปิ้งช็อคโก
ไวท์มอลต์นมสด
โรตีเเกงไก่อินเดีย
ขอบคุณภาพจาก : Seoul bingsu and more
โรตีกรอบ
ขอบคุณภาพจาก : Seoul bingsu and more
"อุปสรรคการทำงาน"
...สำหรับการทำงานที่นี่ไม่ได้ราบรื่นเลย โดยเฉพาะช่วงเเรก ๆ ที่กดดันมากเวลาลูกค้าสั่งอาหารเรายังจำชื่ออาหารไม่ได้เเละนึกภาพไม่ออกทำให้จดไม่ทัน บางครั้งต้องให้ลูกค้าชี้ภาพให้ซ้ำบ้างเพื่อจะได้จดชื่อเมนูถูก ทำให้เรามีลนบ้างบ่อยเลยเเหล่ะ ลูกค้าไม่ได้รับอาหารที่ตนพอใจบ้าง เจอลูกค้าที่น่ารักมาก ๆ บ้างเเละไม่น่ารักกับเราเลยก็มีบ้างเเต่ส่วนน้อยนะ บางครั้งพี่ลี่ยังไม่มาเเต่ลูกค้ามาร้านก่อนเเล้วสั่งกาเเฟ เเต่เรายังทำไม่เป็นเลย จึงต้องโทรถามพี่ลี่เเละบางครั้งต้องบอกลูกค้าว่า "เครื่องเสีย ขอภัยด้วยนะคะ"
....บางครั้งมีคนสั่งบิงซูเเล้วเราต้องไปส่งซึ่งพื้นที่โครงการนั้นกว้างมาก ทำให้หาร้านคนสั่งไม่เจอ เลยทำให้บิงซูละลาย ไม่น่ากินเลยได้เเต่บอกลูกค้าว่า "ขอโทษนะคะ" เเต่โชคดีที่ลูกค้าคนนี้สนิทกับพี่จอยเเละเขาก็น่ารักเเละเข้าใจเราด้วย
....บางครั้งเราลูกค้ามาร้านเยอะสั่งเยอะจึงทำให้เราลนเเละเคยทำไม้เครื่องเครื่องปั่นเเตกก็มี บางครั้งอบขนมปังไม่กรอบบ้าง บางครั้งทอดปลาเเซลมอนไม่สุก บางครั้งเรียงโรตีกรอบไม่สวย บางครั้งเวฟนมเเต่ใช้ไฟที่ร้อนไปทำให้นมในเเก้วกระจาย บางครั้งลูกค้าสั่งบิงซูทุเรียนเเต่ทุเรียนที่ซื้อมาก่อนนั้นไม่ค่อยอร่อยเเล้วทำให้พี่ลี่ต้องขับรถไปหาซื้ออีก บางครั้งทำเเก้วน้ำเเตก ทำเเก้วช็อตเเตกก็มี สารพัดปัญหาอุปสรรคที่เจอ
....โชคดีที่พี่เจ้าของร้านพี่ต๋อม คุณลาเกซ พี่จอย พี่ลี่ เเม่นางทุกคนใจดีกับเรามากเเละพร้อมจะสอนเราทุกเมื่อ เราจึงมีเเรงใจในการทำงาน อดทน ๆ ได้อีกมาก ๆ เลย
"วันขอหยุดที่ไม่ (ค่อย) ได้หยุด"><
....ร้านนี้จะเปิดให้บริการทุกวันเเต่ถ้าเราจะขอหยุดก็สามารถหยุดได้ตามที่เราต้องการ สำหรับวันที่ขอหยุดก็ไม่ค่อยได้พักผ่อนเลยเพราะต้องไปตลาดกับครูเพื่อไปซื้อของกับข้าวมาทำกินกับน้อง ๆ พี่ ๆ ที่มากจากจังหวัดอื่น การมาอยู่รวมกันที่นี่นั้นไม่ใช่เเค่โรงเรียนเราที่มาอยู่บ้านครู เเต่มีน้อง ๆ จากโรงเรียนอื่นอีกมากมายที่มาทำงานเเละอยู่บ้านครูช่วงปิดเทอมนี้
"พี่จอยสายพาเที่ยว"
....เเละช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์พี่จอยหยุดจากการทำงานประจำที่เเกรมมี่ก็จะมาช่วยงานที่ร้าน เเละช่วงเช้าของวันเสาร์ทุกอาทิตย์จะพาเเม่ของพี่จอย (เเม่นาง) เเละเราโดยพี่ลี่เป็นคนขับรถพาไปเที่ยวเเละกลับมาเปิดร้านในเวลา 10.00 น. ทุกอาทิตย์
พาไปเกาะเกร็ด, ไปวัดพระยาสุเรนท์, บ้านบางเขน, ไปเดินห้าง เพลินนารี่ มอลล์ วัชรพล
"วันสุดท้ายของการทำงาน"
....เเละวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการทำงานพี่ต๋อมกับคุณลาเกซเจ้าของร้านอยากจะพาเราไปเที่ยวกรุงเทพเเต่ทั้งสองไม่ว่างในตอนกลางวันเพราะต้องทำงานประจำที่บริษัทตนเองเหมือนกัน วันนี้วันสุดท้ายเเล้วพี่ต๋อมจึงมารับที่ร้านเเละพาไปเที่ยวกลางคืนเลย
พาไปเยาวราช , ไปถ่ายรูปกับเสาชิงช้า, พาไปดูเจดีย์ภูเขาทอง, ไปตลาดโบ๊เบ๊
ตอนพี่ต๋อมพากลับเราหลับตลอดทางเพราะเหนื่อยเเละอยากหลับมาก เเต่ก็สนุกมากเเละรู้สึกตื่นตาตื่นใจมากค่ะ
"วันกลับบ้านเเล้ว"><
....อาจารย์เเละครูมาส่งเราสองคนที่สถานี อู่สุคนธสวัสดิ์ เเละจากนั้นประมาณ 4 โมงเย็นรถก็ออกเเละรับคนอีกที่หลาย ๆ สถานี เราอยู่กรุงเทพกลับมาถึงอ. เเม่สะเรียง ประมาณ 6 โมงเช้าของอีกวัน
....สำหรับการมาทำงานครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ท้าทาย ที่ดีเเละเเฝงไปด้วยเรื่องราวหลากหลายรสชาติมาก การทำงานครั้งนี้สอนให้ฉันรู้ว่าไม่ว่าเราจะทำงานที่ไหนสิ่งที่เราต้องมีสองสิ่งหลักคือความอดทนเเละความซื่อสัตย์ ทั้งอดทนต่องาน ต่อเพื่อนร่วมงานเเละที่สำคัญเลยคืออดทนต่อลูกค้าที่ไม่น่ารักกับเรา เเละต้องมีความซื่อสัตย์ด้วย การทำงานครั้งนี้ไม่ว่าจะต้องเจออุปสรรคมากเเค่ไหน เหนื่อยเเค่ไหนให้มองกลับอีกมุมว่า สิ่งเหล่านี้นะมันจะทำให้เราเติบโตอีกขั้น ทำให้เรามีประสบการณ์ในการทำเมนูอาหารที่เราไม่เคยทำเเละบางเมนูไม่เคยรู้จักเเละไม่เคยรับประทานด้วย นอกจากนี้ยังทำให้เราทำงานเป็น เเละที่สำคัญไปกว่านั้นเชื่อว่าถ้าเรามีเจตนาดีเราก็จะเจอเจ้านายที่ดีด้วย เเละทุกอย่างทุกเรื่องราวที่เล่ามานั้น
"I call it Experience"
ฉันเรียกมันว่า "ประสบการณ์"
ความเห็น (71)
สวัสดีค่ะ คุณสุรีย์รัตน์
การทำงานต้องมีความอดทนจริง ๆ ค่ะ เพราะงานที่ทำอาจจะไม่ได้สบายหรือดีอะไรมากนัก แต่เราต้องอดทนกับหลาย ๆ สิ่ง ถือเป็นประสบการณ์ของเรงอย่างหนึ่งเลย ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณสมฤทัย เติ๊กทอนมากนะคะ
การทำงานครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่ามากสำหรับดิฉันเลยค่ะ เเละขอบคุณที่ชื่นชอบบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีย์รัตน์
ฉันยังไม่เคยได้ไปหางานไกลๆเลย มีโอกาสก็อยากไปเรียนรู้เหมือนกันค่ะ ถือเป็นประสบการณ์ของเรงอย่างหนึ่งเลย ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
บันทึกนี้ได้สะท้อนถึงวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการใช้บล็อกนะ
สุดยอดมาก ;)…
ขอบคุณ คุณนิลกาฬมากนะคะ
อยากให้คุณลองเปิดกว้างพาตัวเองไปหาสิ่งท้าทายดูค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณOngkuleemarn มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณุรีรัตน์
สิ่งที่คุณเขียนมาทำให้ได้แง่คิดที่แตกต่างออกไป คุณแสดงให้เห็นอีกมุมหนึ่งที่สอนดิฉันได้เป็นอย่างดี เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกต่อไปให้ได้อ่านอีกนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณ คุณจันทร์เจ้าเอ๋ย มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์ ประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่ดีและหาที่ไหนไม่ได้ ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณในงานเขียนชิ้นต่อไปนะคะขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์ เรื่องราวที่คุณถ่ายทอดทำให้เห็นถึงประสบการณ์ที่ดีมากค่ะ หลายคนอาจจะไม่เคยมีประสบการณ์แบบคุณ คุณถือเป็นคนที่โชคดีมาก เป็นกำลังใจให้คุณในงานเขียนชิ้นต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์
ชื่นชมเรื่องราวของคุณ คุณทำให้เราประทับใจในตัวคุณมากเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์
การได้ลงมือทำ แตกต่างจากสิ่งที่เราคิด บางอย่างเราอาจคิดว่ายาก แต่ถ้าไม่ลงมือทำจะรู้ได้ง่ายว่ายากหรือง่าย เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกดี ๆ แบบนี้ต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดี คุณสุรีย์รัตน์ขอชื่นชมบันทึกนี้นะคะคุณเขียนได้ดีมากเป็นการออกเดินทางไปทำงานที่เก่งมากชื่นชมความตั้งใจของคุณคะเป็นกำลังใจให้นะคะขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณจุฑารัตน์ คงยศไพบูลย์ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณรำเพย มากนะคะ
มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณกมลชนก เลิศใจสวรรค์ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณสนสามใบ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะการลงมือทำสำคัญที่สุดค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณโมซัมเบียง มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์
ประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่ดีหาได้ยากมากและหาที่ไหนไม่ได้ คุณเก่งและมีความอดทนมากค่ะขอชื่นชมนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณสุชาสินี มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะเเละยังได้ให้กำลังใจกันด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ สุรีรัตน์ ขอชื่นชมในเรื่องราวดีๆที่แชร์ให้เราได้อ่านนะคะถ้ามีโอกาสก็อยากเปิดหูเปิดตาเจอสิ่งใหม่ๆแบบคุณบ้างเป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณ คุณศิรินภา เครือทอง มากนะคะ
ลองหาโอกาสสัมผัสประสบการณ์เเบบนี้ดูนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีย์รัตน์ เรื่องราวที่คุณได้มานำเสนอนั้นน่าสนใจมาก และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณบันทึกเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณมนัสพร มากนะคะ
ที่เข้ามาให้กำลังใจกันในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
คุณต้องมีความอดทนมากจริง ๆ ค่ะ ถือเป็นประสบการณ์นะ ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ที่นำมาให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กในกลางไฟ
ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆให้อ่านขอชื่นชมค่ะ คุณเป็นคนที่เขียนเรื่องราวออกมาได้ดีมากเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆให้เราได้อ่าน คุณเขียนออกมาได้น่าประทับใจมากค่ะ เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกต่อไปนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีรัตน์
ชื่นชมเรื่องราวของคุณ คุณทำให้เราประทับใจในตัวคุณมากเลยค่ะ ทุกๆประสบการณ์จะทำให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันข้างหน้านะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณMaruko มากนะคะ
ที่เข้ามาให้กำลังใจกันในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณพฤกษา มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณSweet dream มากนะคะ
ที่เข้ามาให้กำลังใจกันในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณจอย จอยลี่ มากนะคะ
ที่ประทับใจในบันทึกนี้ของดิฉันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
ดิฉันอยากออกไปหาประสบการณ์ในเมืองไกลแบบคุณดูบ้างดูสนุกและตื่นเต้นดีนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณเกลือสินเธาวุ์ มากนะคะ
ลองไปหาประสบการณ์ดูนะคะ มันเป็นสิ่งที่มีค่าเเละหาซื้อไม่ได้เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
เป็นบันทึกที่ดีมาก ชื่นชอบค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณ คุณทับทิมกรอบ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบเเละได้ให้กำลังใจในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร คุณเป็คนที่สุดยอดและเก่งมากเลยนะคะ ขอชื่นชมในบันทึกนี้ที่สร้างความประทับใจในการอ่าน ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
ทุกเรื่องราวชีวิตคือประสบการณ์ ขอบคณที่คุณได้แบ่งปันเรื่องราวของคุณในบันทึกนี้ให้เราได้อ่านนะครับ สู้ ๆต่อไปครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
ทุกเรื่องราวชีวิตคือประสบการณ์ คุณทำงานเป็น วันข้างหน้าคุณก็ไม่อดตายนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณสู้ชีวิตแบบนี้ตลอดไปนะครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีย์รัตน์
ฉันอยาก มีโอกาสอยากไปเรียนรู้หางานทำเหมือนกันค่ะ จะได้มีประสบการณ์หลายอย่าง ฉันประทับใจเรื่องราวของคุณมากค่ะ ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณโหน่พะโด่ะ มากนะคะ
ลองหาประสบการณ์เเบบนี้บ้างนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณเเรงโก้ มากนะคะ
ใช่ค่ะทุกอย่างคือประสบการณ์จริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณเทวดา มากนะคะ
ที่ชื่นชอบเเละได้ให้กำลังใจในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณหงส์หมิง มากนะคะ
ไว้หาประสบการณ์เเบบนี้นะคะ มันท้าทายดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไฟ
ก่อนอื่นเลยดิฉันรู้สึกหิวขึ้นมาทันทีเลยค่ะ คุณเก่งและกล้ามากเลยนะคะการออกเดินทางครั้งนี้ของคุณเราทราบดีว่าคุณได้เรียนรู้และมีประสบการณ์มากขึ้นนะ และที่สำคัญเลยนะดูแลตัวเองดี ๆ ในการออกเดินทางครั้งต่อไปด้วยนะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไฟประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่ดี คุณเป็นคนกล้ามากที่เดินทางคนเดียว ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ดอกไม้เหล็กกลางไฟเรื่องราวของคุณน่าประทับใจมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณชูกำลังมากนะคะ มากนะคะ
อยากให้คุณลองหาประสบการณ์เเบบนี้บ้างนะคะ เเละที่สำคัญขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ดูเเลตัวเองได้อยู่ค่ะ 555><
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณเต่าล้านปี มากนะคะ
ไว้หาประสบการณ์เเบบนี้นะคะ เชื่อว่าคุณก็ทำได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณนาทาลี้ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
เรื่องราวที่คุณได้มานำเสนอนั้นน่าสนใจมาก และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณบันทึกเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
เรื่องราวที่คุณได้มานำเสนอนั้นน่าสนใจมาก และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณบันทึกเรื่องราวที่ดีแบบนี้ต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร เรื่องเล่าของคุณสื่อให้ดิฉันคิดได้ในหลายเรื่อง คุณมีประสบการณ์เยอะจริง ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณเเอมมาลิน มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณทิวา ราตรี มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร
ชื่นชมเรื่อราวในบันทึกนี้ เป็นกำลังใจให้ในบันทึกต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ดอกไม้เหล็กกลางไพร
เป็นกำลังใจให้นะคะ และขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ให้เรา
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ดอกไม้เหล็กกลางพงไพร
เป็นกำลังใจในการเขียนต่อไปนะคะ และขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ให้เราได้อ่านค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ดอกไม้เหล็กกลางพงไพร
ฉันชื่นชอบบทความของคุณมาก ขอ
เป็นกำลัง
ใจให้ในการเขียนบทความต่อๆไปนะคะ สู้ๆ
ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร เราขอบคุณในเรื่องราวดีๆ ที่คุณได้บรรยายทำให้เราเห็นอีกหลายๆ มุมในชีวิตของคุณ คุณเป็นคนที่เก่งและมีความสามารถนะคะ อยากให้คุณตั้งใจในสิ่งที่หวังไว้ และรีบคว้าโอกาสนั้นมาพัฒนาตัวเอง อาจจะท้อบ้างนั้นเป็นเรื่องธรรมดาแต่เราไม่อยากให้คุณยอมแพ้นะคะ สู้ๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุรีย์รัตน์
ฉันยังไม่เคยได้ไปหางานไกลๆเลย มีโอกาสก็อยากไปเรียนรู้เหมือนกันค่ะ ถือเป็นประสบการณ์ของเรงอย่างหนึ่งเลย ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวให้อ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณลมเปลี่ยนทิศ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณกุหลาบขาว มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณไม้หอม มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณ คนเดินดิน มากนะคะ
ที่เข้ามาอ่านเเละให้กำลังใจกันในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณ Maeying มากนะคะ
ที่เข้ามาอ่านเเละให้กำลังใจกันในบันทึกนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณคนเทาเทา มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้เหล็กกลางไพร คุณเป็คนที่สุดยอดและเก่งมากเลยนะคะ ขอชื่นชมในบันทึกนี้ที่สร้างความประทับใจในการอ่าน ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณพิจิกดา มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณดอกไม้เหล็กกลางไพร ผมได้อ่านเรื่องเล่าของคุณ เป็นบันทึกที่ดีมากครับ ขอเป็นกำลังใจให้คุณเขียนบันทึกแบบนี้ต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณสุรกานต์ มากนะคะ
ที่ชื่นชอบบันทึกนี้เเละให้กำลังใจกัน ถือว่าเป็นประสบการ์ที่ดีเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ