My Diary 01 #190862

จากการเรียนวิชา PTOT 112 หลักการพื้นฐานของกิจกรรมบำบัด ในวันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม 2562 หนูได้เรียนรู้ว่าสภาพแวดล้อมถือว่าเป็นส่วนหนึ่งในการรักษา ถ้าผู้ป่วยรู้สึกว่าสถานที่ที่ตนอยู่นั้นปลอดภัยและไว้วางใจได้ว่า ณ ที่แห่งนี้จะไร้ซึ่งการตัดสินว่าสิ่งที่เขาพบเจอ, สิ่งที่เขาเคยกระทำ และสิ่งที่เขากำลังจะกระทำหรือพูดนั้นถูกหรือผิด จะทำให้การรักษาเป็นไปด้วยความราบรื่นมากยิ่งขึ้น เพราะผู้ป่วยจะรู้สึกปลอดภัย, สบายใจและมีความวิตกกังวลที่น้อยลงจากสภาพแวดล้อม รวมถึงรู้สึกไว้วางใจบุคคลากร ณ สถานที่แห่งนั้น ตัวผู้บำบัดก็ถือว่าสำคัญมากในการรักษา ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อะไรมาแต่เมื่อถึงเวลาที่เราต้องรักษาผู้ป่วย เราก็ต้องปรับสภาพจิตใจให้พร้อมที่จะช่วยเหลือและรักษาเขา รวมถึงต้องคอยเรียนรู้ลักษณะนิสัย ความคิด ความชอบ อารมณ์และความรู้สึกของผู้ป่วย เอาใจเขามาใส่ใจเรา ให้ความสำคัญกับอารมณ์และความรู้สึกของผู้ป่วยให้มากๆเหมือนที่เราให้ความสำคัญกับความรู้สึกของตัวเอง คอยเรียนรู้กันและกันไปเรื่อยๆทั้งตัวเราเองและผู้ป่วย รวมถึงเรียนรู้เทคโนโลยีหรือวิถีการใหม่ๆ เพื่อนำมาปรับใช้กับการรักษาผู้ป่วยเพื่อไม่ให้เกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย โดยการนำสิ่งของรอบตัวมาประยุกต์ใช้ในการรักษา และที่สำคัญคือทั้งผู้บำบัดและผู้ป่วยต้องรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำนั้นคืออะไร ทำไปเพื่ออะไร และเป้าหมายที่ทำนั้นคืออะไร