๙๖๓. .....ทำโรงเรียนให้เป็นรีสอร์ท

         โรงเรียนในแถบจังหวัดทางภาคเหนือหลายแห่ง เขียนวิสัยทัศน์และพันธกิจที่จะทำโรงเรียนให้เป็นรีสอร์ท แบบสวยงาม น่าอยู่น่าเรียน..

    จริงๆแล้ว โรงเรียนรีสอร์ทมีได้ทุกภาคของประเทศไทย ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนบนภูเขา โรงเรียนในพื้นราบ โรงเรียนชายขอบ หรือโรงเรียนบนเกาะกลางทะลก็ตาม

        เหมือนกับที่เราได้รู้ได้เห็นเกี่ยวกับที่พักที่เป็นรีสอร์ท ซึ่งผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดแทบจะทุกตำบล..แม้ในที่ห่างไกลไม่มีแม้วิวทิวทัศน์ เราก็สามารถหาพบรีสอร์ทเข้าจนได้

        รีสอร์ทมีความจำเป็นสำหรับคนเดินทาง..ในความหลากหลาย ก็ขึ้นอยู่กับทำเลที่ตั้ง ความร่มรื่นสวยงาม และเครื่องอำนวยความสะดวก จึงทำให้ราคาที่พักแตกต่างกัน

        เมื่อมีความจำเป็นจะต้องเลือก เราจะเลือกพักรีสอร์ทที่สะอาดและอาจจะไม่หรูหรามากนักก็ได้ แม้จะเขียนว่าบริการ ๒๔ ชั่วโมง แต่เราก็พักค้างเท่าที่จำเป็น

        ถ้าเปรียบโรงเรียนเป็นรีสอร์ท ลูกค้าก็คือครูและนักเรียน แต่ไม่ได้มาพักค้าง ทุกคนมาเพื่อเรียนรู้ในแหล่งเรียนรู้ที่คุ้นเคย..มาเกือบทุกวันเป็นประจำและอยู่นานหลายปี

        ความรู้สึกที่ให้ความสำคัญและผูกพัน ถึงอย่างไรก็ต้องมาเพื่อจัดการเรียนการสอนและพัฒนากิจกรรมร่วมกัน..

        โรงเรียนจึงมีชีวิตมีจิตวิญญาณ หากทำให้สะอาด สดใส สวยงามและร่มรื่นยิ่งขึ้น ก็น่าจะเป็นแรงดึงดูด สร้างแรงจูงใจให้บุคลากรทางการศึกษาทุกฝ่าย มีความกระตือรือร้นที่จะเข้ามาปฏิบัติงาน มาสร้างสรรค์กิจกรรมการเรียนรู้..

        ผมพยายามที่จะทำโรงเรียนให้เป็นรีสอร์ทอยู่หลายปี..ทุกวันนี้ยังทำไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่เคยลดละความพยายาม ทางด้านกายภาพยังพอมองเห็นผลงาน แต่ทางด้านจิตใจยังต้องปรับปรุงแก้ไขให้เกิดความร่มเย็นและเป็นสุขมากขึ้น

        เพราะโรงเรียนรีสอร์ทจะต้องสร้างทักษะชีวิต หล่อหลอมทุกดวงจิตให้มีสติและปัญญา..พัฒนาตนสู่ความก้าวหน้าเพื่อช่วยกันพัฒนาสังคมและชุมชนต่อไป,

        โรงแรมที่พักที่เป็นรีสอร์ท ปัจจุบันได้ปรับกลยุทธ์สร้างมูลค่าเพิ่ม ด้วยการพาล่องแพล่องไพรผจญภัยให้ได้ประสบการณ์ที่ตื่นเต้นเร้าใจ

        โรงเรียนรีสอร์ทก็ทำได้ ถ้าเราแบ่งมุมหรือฐานการเรียนรู้ ผ่านกิจกรรมชมรมหรือชุมนุม ให้นักเรียนได้แสดงออกทั้งกีฬาและสันทนาการ

        ความรู้สึกบอกผมว่า..ไม่มีเหตุผลใดที่จะไม่ทำโรงเรียนรีสอร์ท และเหตุผลเดียวที่จะทำไม่ได้ก็คือ”ครู” อันเนื่องมาจากมีครูจำนวนไม่มาก หรือมีมากแต่ก็ไม่อยากทำ และจะทำเพื่ออะไร? ในเมื่อมันไม่ได้เป็นจุดเน้น หรือนโยบายของใครเลย?

        โรงเรียนรีสอร์ท..รีสอร์ทแห่งปัญญาจึงต้องทำด้วยหัวใจ ทำด้วยใจรักที่จะสร้างสิ่งแวดล้อมที่มีความพร้อมและน่าสนใจอยู่ตลอดเวลา ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องยากอีกต่อไป

        หากได้ทำตามบริบทของโรงเรียน บนพื้นฐานของความประหยัดและพอเพียง ประยุกต์ใช้ในสิ่งที่มีอยู่..ฟื้นฟูในสิ่งที่ชำรุดทรุดโทรม

        เป้าหมายเล็กๆ เริ่มที่รีสอร์ท ๒ – ๓ ดาวก่อน ต่อไปค่อยขยับขับเคลื่อนไปสู่รีสอร์ท ๔ – ๕ ดาว..ก็ย่อมเป็นไปได้ทั้งนั้น..

        เราจงหันมาให้ความสำคัญกับโรงเรียนของเราเถิด ทำอะไรได้ทำทันที ก่อนที่นโยบายรายวันจะเข้ามา เหมือนจะบอกว่า เราไม่ได้ทำอะไรเลย จึงหางานมาให้เราทำ..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๗  กรกฎาคม  ๒๕๖๒