วัฒนธรรมการเรียนรู้ : ความรู้สึกแรกเมื่อผมนอนบนเกาะ
ความรู้สึกแรกเมื่อผมนอนบนเกาะกลางทะเล
ชีวิตคนเราขึ้นอยู่กับความไม่แน่นอน แต่ที่แน่นอนทุกคนต้องนอนแน่ ๆ ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่อยู่ได้ ช่วงวัยเด็กผมอยู่ในถิ่นที่ราบสูงเป็นชาวนา ทานข้าวเหนียว อยู่ในลุ่มลำน้ำโขงขอบเขตเมืองนครพนม
พอโตเป็นวัยรุ่นได้ไออุ่นบ่มเพาะความรู้ในกรุงเทพ ฯ เมืองฟ้าอมรมีข้าวจ้าว ข้าวก้นบาตรยาไส้ ดำรงชีพเลี้ยงอัตภาพให้ดำเนินไป
ช่วงเรียน ป. ตรี แรก ๆเดินทางสายมนุษยศาสตร์ เน้นภาษาอังกฤษ มุ่งไปสายความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ทางการทูต แต่เจอเกลอร่วมเรียนเขาเป็นประธานนักศึกษา มีอำนาจต่อรองกับผู้บริหาร เขาเปลี่ยนชื่อผมมาอยู่กลุ่มรัฐศาสตร์เหมือนเขาเนื่องเขาชอบการเมือง
และในวันใกล้วันเกิดเพื่อนคนนี้ เขาชวนล่องใต้กลับบ้านที่หาดเฉวง อ. เกาะสมุย เมื่อรู้สึกว่ามาอยู่เกาะกลางทะเลช่วงอยู่บนเรือเฟอร์รี่ที่กำลังมุ่งสู่งเกาะสมุยในใจคิดว่า คงได้ทานแต่อาหารทะเลแน่ ๆ แต่เมื่อมาถึงบ้านกับได้ทานขนมจีน แกงหยวกกล้วย ผัดเผ็ดหมูป่า แกงปลาช่อน ในน้ำจืดลำห้วยกลางเกาะนั้นเอง
ก่อนจะนอนในค่ำคืนนั้นผมคิดว่า พอกลางคืนน้ำทะเลคงไหลมาท่วมทับเราตายแน่ ๆ เพราะมานอนอยู่บนเกาะกลางทะเลล้อมรอบอย่างนี้
พอตื่นขึ้นมารีบจับดูตนเอง ยังอยู่ครบ เรื่องนี้ยังไม่ได้เล่าให้ใครฟัง พึ่งมาเปิดเผยให้คุณฟังนี้แหละ
จู่ ๆๆอย่าเล่าให้ใครฟังในความฉลาดน้อยของ umi นะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ...
ความเห็น (9)
- อากาศร้อนขึ้น น้ำแข็งขั้วโลกละลาย
- ตอนนั้น คุณ umi อาจได้นอนในน้ำทะเล
- ชื่อคุณ umi มาจากภาษาญี่ปุ่นที่แปลว่าทะเล รึปล่าวค่ะ
สวัสดีครับ คุณ paew
เมื่อถึงวันนั้นไม่รู้ umiจะยังมีชีวิตอยู่ถึงรึเปล่าครับ...
รึคุณ...umi...แปลว่า ทะเล...
ผมไม่รู้จริง ๆครับ...ใครอยู่เอกภาษาญี่ปุ่นบ้างช่วยเฉลยด้วยครับ
บังเอิญ ๆ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
- เหมือนครั้งแรกที่ขึ้นเครื่องบินหรือเปล่าค่ะ
- ดิฉันค่อนข้างกลัวมาก หลายสิบปีมาแล้ว
- แต่ตอนนี้ขึ้นเครื่องเมื่อใด อยากได้ริมหน้าต่าง ชอบตอนแลนดิ้งขึ้น/ลง หากเป็นที่ภูเก็ต ภาพเกาะภูเก็ต ท้องฟ้า สวยมากๆ ค่ะ
- แต่ตอนนี้คุณ uni เลยอยู่เกาะยอถาวรเลยนะคะ
- อ่านแล้วก็ขำนะคะ
- แล้วตอนนี้กับครั้งแรก ความรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างคะ
สวัสดีครับ คุณ Bright Lily
ตื่นเต้นมากครับช่วงกำลังขึ้นและขณะลง...แรกของผมเป็นเส้นทางการบินไทย...จากดอนเมือง-ขอนแก่น-สกลนคร
ช่วงขอนแก่น-สกลเป็นเครื่องบินโดยสารลำเล็ก ๆไปครั้งนั้นนับคนได้ประมาณ 20 คน
ลำเล็ก ๆนี้ตกหลุมอากาศ...หวิวเลยครับ...
ใช่ครับ...ทำงานอยู่เกาะเหมือนชาวญี่ปุ่นเลย ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณอ้อ
ผมนึกวาบ ๆแล้วยังขำอยู่เหมือนกัน ฮา ๆ เอิก ๆ
ตอนนี้เป็นวิถีแห่งชนชาวเกาะไปแล้วครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
- ไม่ค่อยชอบไปทะเลเพราะร้อน
- แต่ทุกครั้งที่ไปก็ลืมความร้อนไปทุกที
- แบบนี้ออตน่าจะเป็นคน บอกไม่แต่ปาก จริง ๆแล้วอยากไปแน่ๆเลย
สวัสดีครับ คุณออต
ทะเลมีมนต์ขลังทำให้คนหลงรักได้นะครับ...ในความร้อนมันมีความเย็นอยู่ด้วยครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
