"สวนจร ย้อนแย้ง"

ตาเราเห็น เป็นว่า พระอาทิตย์

ขึ้นลงทิศ ออก-ตก ตามโลกหมุน

สื่อสารกล่าว เล่าต่อ ทอเป็นทุน

ตะวันหมุน รอบโลก ตลกตา

ในตัวโลก กลมๆ ผสมขัด

มีฝ่ายชัด ฝ่ายมืด น่างึดหนา

มีแดดร้อน ตอนกลางวัน ผ่านสายตา

กลางคืนมา ราตรี มีมืดมน

สีต่างๆ ในกลางไพร มีหลายสี

ล้วนแต่มี สีต่าง ช่างสับสน

เขียวขัดเหลือง แดงแย้งดำ ตามสากล

มีน้ำฝน วนน้ำแห้ง แสลงกาล

สัตว์สร้างสรรค์ จรรยา ความสามารถ

มีบทบาท วาดไพร ไว้เป็นฐาน

สัตว์อีกกลุ่ม รุมเร้า เข้ารุกราน

ไล่ล่าผลาญ พันธุ์เผ่า ทุกเช้าเย็น

นกกับหนอน พังพอนงู เป็นคู่แย้ง

หมู่แมลง แย่งกินผัก ประจักษ์เด่น

ปลาตัวใหญ่ ไล่ล่า ฆ่าปลาเป็น

 เสือก็เช่น เห็นเนื้องาม ขย้ำกิน

ไฟกับน้ำ ตามขัด ผลัดกันข่ม

ดินกลับจม ตมน้ำ ตามกสินธุ์

ฟ้าถูกขัด เมฆหมอก พอกราคิน

โลกถูกกิน ด้วยเวลา ชราโรย

มนุษย์สัตว์ ขัดกัน วันยันรุ่ง

คนก็มุ่ง ขัดกัน พาลกวนโอ๊ย

เด็กกับแก่ แลเห็น เกณฑ์ร่วงโรย

จะกอบโกย เอาอะไร ในโลกา

เกิดแล้วตาย ไหลย้อน ดังตอนต้น

กลับมาวน เวียนว่าย ในทุกขา

มรรคย้อนแย้ง แปลงโลก ให้โสภา

อยู่ที่ตา ว่าจะเห็น เป็นอะไร