วัดพระสิงห์เชียงรายฉบับคำกลอนที่ปรากฎในคัมภีร์ชินกาลมาลีปกรณ์

วัดพระสิงห์เชียงรายฉบับคำกลอนที่ปรากฎในคัมภีร์ชินกาลมาลีปกรณ์

โดยอาจารย์สุภัชชา.พันเลิศพาณิชย์

วัดพระสิงห์พระอารามหลวงชนิดสามัญ
เป็นที่ รู้จักกัน อย่างแพร่หลาย
สร้างสมัย พระเจ้าพรหม แห่งราชวงศ์มังราย
ตำนานสืบสาย ชื่อวัดที่ได้ มีที่มา

มูลเหตุ ที่ได้ชื่อ วัดพระสิงห์
เพราะมีสิ่ง งามล้ำ เลิศเลอค่า
เป็นที่ ประดิษฐาน พระปฎิมา
พุทธรูป ล้ำค่า ของเมืองไทย

คือ พระพุทธ-สิหิงค์
ชื่อสามัญ พระสิงห์ ขอขานไข
พุทธรูป สำคัญ บ้านเมืองไทย
วัดจึงได้ ชื่อพระสิงห์ มิ่งขวัญใจ

ชินกาลเขียน วัดพระสิงห์ ไว้ดังนี้
ว่ายังมี กษัตริย์ทรงสร้าง ซุ้มจระนำ ขึ้นมาใหม่
หวังประดิษฐาน พระสีหลปฏิมา ด้านทิศใต้
ที่วัดเจดีย์หลวง เชียงใหม่ แห่งล้านนา

แต่ซุ้มจระนำ ทำไม่เสร็จ
พระเจ้าพรหม จึงเสด็จ เชียงรายหนา
พร้อมองค์ พระสิงหล ปฎิมา
พระองค์ สร้างขึ้นมา เพิ่มอีกองค์

สร้างด้วย ทองสัมฤทธิ์ สุกเปล่งปลั่ง
สวยงามดั่ง พระสิงหลปฎิม สมประสงค์
อัญเชิญไป เมืองเชียงแสน ด้วยพระองค์
แล้วจึงทรง อัญเชิญพระสิงหลปฎิมา มาเชียงราย

(ซุ้มจระนำหมายถึงชื่อซุ้มท้ายวิหารหรือท้ายโบสถ์ เป็นช่องตัน มักเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูป)