Open House กับ " เงา มัว ๆ ในหัวใจ "
เป็นครั้งที่ ๒ สำหรับกิจกรรม Open House ของโรงเรียนคุณมะเดื่อ
ก็ให้นึกสงสัยอยู่ไม่วายว่า....กิจกรรมนี้ เป็นกิจกรรมที่ " เบื้องบน"
กำหนดให้ทุกโรงเรียนจัดหรือไม่...เพราะเท่าที่ทราบ...ในกลุ่มโรงเรียน
ของคุณมะเดื่อมีโรงเรียนทั้งหมด ๘ โรงเรียน แต่จัดกิจกรรมนี้...
เพียง ๒ โรงเรียน...! คือ โรงเรียนของคุณมะเดื่อ และโรงเรียนขยายโอกาส
อีกโรงเรียนหนึ่ง...เท่านั้น !
แต่เอาเถอะ ยังไง ๆ โรงเรียนของคุณมะเดื่อก็...จัดกิจกรรมนี้ (อีกครั้ง)
ผอ.โรงเรียน (คนใหม่) มอบหมายงานนี้ให้คุณมะเดื่อ และน้องครูอีก
๒ คน รับผิดชอบ...พร้อมกับถามคุณมะเดื่อถึง " งบประมาณและโครงการ"
ซึ่งคุณมะเดื่อก็ตอบว่า ... ตามความจริง คือ " ไม่มี " ... ผอ.โรงเรียน
ก็บอกว่า..." งานนี้เป็นงานของวิชาการนะ" ( หมายถึงงานในหน้าที่..ที่
คุณมะเดื่อรับผิดชอบอยู่) .... คุณมะเดื่อไม่ได้ทำโครงการไว้ เพราะ...
เหตุผล...ตามที่กล่าวไว้ข้างต้นน่ะแหละ...ก็คือ...สงสัย...!
แต่...ถึงจะสงสัยและหาคำตอบที่ชัดเจนไม่ได้...ในเมื่อ ท่านผู้บริหาร
สั่งการ ผู้น้อยก็ต้องปฏิบัติ...แม้ว่า ไม่มีโครงการ ไม่มีงบประมาณ..ก็ไม่แปลก
เพราะ..ไม่ใช่เรื่องที่คุณมะเดื่อจะต้องไปคำนึงถึง ... มากนัก !
....แต่ที่มันทำให้คนที่ได้รับมอบหมายเกิดอาการ ... มึน ๆ งง ๆ ก็คือ..
การดำเนินงาน...นี่แหละ ดูเหมือนว่า ... ผู้รับผิดชอบงานโดยตรง โดยเฉพาะ
คุณมะเดื่อ จะ... แทบไม่ได้ออกความคิดเห็นอะไรมากนัก ... และดูเหมือนว่า
จะมี "คณะทำงาน และผู้ออกความคิดสำหรับงานนี้....อยู่แล้ว..! " ดังนั้น เมื่อคุณมะเดื่อ
เสนอความคิดอะไรออกไป...มันจึงเกิดอาการ " ติด ๆ ขัด ๆ " พิกล ๆ จนบางเรื่อง
ต้องใช้ " ไม้แข็ง " น่ะแหละ...!
...สิ่งหนึ่งที่...คุณมะเดื่อจะต้องขอกราบขอบพระคุณในกำลังใจ
ที่ได้รับมาตลอด ทำให้สามารถเดินหน้าต่อไปได้ก็คือ....
" ความกรุณาของท่าน ผอ.สพป.ปข.๑" ท่าน ดร.ไพรัช มณีโชติ
(ขออภัยที่ต้องขอเอ่ยนามของท่าน ณ ที่นี้) อีกทั้งท่านกรุณา
มาเป็นประธานในงานนี้ เหมือนกับกิจกรรม Open House
เมื่อปีที่แล้ว
ในภาพรวม และในสายตาของผู้ไปร่วมงาน คงจะเห็นความสำเร็จ
ของงานนี้ในระดับหนึ่งที่มีมากกว่าเมื่อปีก่อน...แต่สำหรับคนที่ได้รับ
มอบหมายให้รับผิดชอบงานนี้ (ตามคำสั่ง) อย่างคุณมะเดื่อ รู้สึกได้ถึง
การบริหารงานที่...ขาดระบบ ขาดขั้นตอนของการวางแผนงานร่วมกัน
ขาดการปฏิบัติงานเป็นทีม รูปแบบการทำงานจึงไม่ชัดเจน การรับรู้งาน
ของบุคลากร รับรู้ได้ไม่ทั่วถึง ถึงแม้ว่า จะมีการประชุมปรึกษาหารือกัน
แต่การปฏิบัติงาน มักคลาดเคลื่อนจากข้อประชุม.....
คนรับผิดชอบงานโดยตรงจึงเกิดอาการ...งง..!....ไม่แน่ใจ...!
ท่าน ผอ.สพป. และคณะได้ให้เกียรติรับประท่านมื้อเที่ยง ที่โรงเรียน
จัดไว้ให้ร่วมกับครูและแขกผู้มีเกียรติด้วย ท่านบอกว่า " ได้มารับประทาน
มื้อเที่ยงที่โรงเรียนนี้ ปีละครั้ง".... แต่...ไม่ทราบว่าปีหน้าท่านจะ
ให้เกียรติมารับประทานมื้อเที่ยงอีกหรือเปล่านะ...? ( เพราะท่านก็จะ
เกษียณพร้อม ๆ กับคุณมะเดื่อนี่นา..)...!!
ผ่านยุคมืดไป ๗ ปี คาดไว้ว่า...ฟ้าคงเปิดให้แสงส่องสว่างเสียที
แต่....จนบัดนี้...หมอกมัวก็ยังสลัวลาง แม้มีแสงอยู่บ้าง แต่ก็มองอะไร
ไม่ชัดเจนอยู่ดี....ยอมรับนะว่า...การบริหารงานที่ดีคงหาได้ยาก
ในยุคของครูศตวรรษที่ ๒๑ นี้....สงสารโรงเรียน สงสารเด็ก ๆ อยู่นะ
แต่ก็สงสารตัวเองมากกว่า...ชราแล้ว....ให้ผู้บริหารและครูยุคใหม่
เขารับช่วงต่อไปดีกว่า...เพราะเขาอยู่ยุคสมัยเดียวกัน คงเข้าใจงาน
และประสานความคิดกันได้ด้วยดีกว่าเรา....จึงขอ.. " พอเพียงและเพียงพอ...
อยู่เพื่อรออีก...๗ เดือน....! "
ความเห็น (1)
-สวัสดีครับพี่ครู-ตามมาชมกิจกรรมครับ-ระบบงานบางครั้งก็ทำให้เราท้อใจ-แต่ก็ต้องเดินหน้าต่อไปนะครับ-สิ่งเดียวที่ทำให้เรามีพลังได้ก็คือการได้ทำอะไรตามใจตัวเราเอง-ณ FarmSchool ไม่มีผู้มีอำนาจใดๆ มาครอบงำ-มีความสุขมากๆ ครับพี่ครู